Vikan - 19.05.1966, Qupperneq 10

LEIKKOMIR
RÆTT VIÐ HRAFNHILDI GUÐMUNDSDÚTTUR OG JÚNÍNU M.
ÚLAFSDÚTTUR, SEM LJÚKA LEIKLISTARNAMI ( LUNDÚNUM
( SUMAR.
TEXTI: DAGUR ÞORLEIFSSON. MYNDIR: KRISTJAN MAGNOSSON.
„ ... skólinn var crfiSur, cn miklu harSari barátta b/Sur okkar í framtíSinni". „ ... svo fórum viS líka stundum í dálítið brjálæðisicg partí... cn við fengum
nú fljótt nóg af þcim“.
Fram og aftur þetta myrka
þögla stræti er hún ó hlaup-
um, fæturnir heitir og þreyttir af
langri snertingu við misjafna hörku
þess, lýsing slæm og stjörnur nætur-
himinsins jafn ótrúlega fjarlægar og
vant er yfir stórborgum: hún hefur
villzt. Sumstaðar hóreysti útum
gluggatjöld, sem eru rauð af ó-
hreinni birtu að innan, en enginn
fótgangandi vegfarandi nema
kannski einn og einn blómaður með
górilluherðar, sem hvimar blóð-
hlaupirni augnhvítu að þessum
norræna mjóa ólfakroppi, sjólfsagt
hissa 6 því að fegurð þeirrar teg-
undar, sem heimurinn borgar hæstu
verði, skuli vera ó glómbekk í slíku
hverfi, þar sem lögregluþjónar og
glæpamenn eru fjölnennari en ann-
arsstaðar ( Lundúnum.
En um þetta stræti eiga margir
bílar leið, og ökumönrum flestra
þeirra verður fyrir að hægja og
nema staðar hjó Jónínu AA. Ólafs-
dóttur, liðlega tvítugri stúlku fró
íslandi, sem þarna er ó hlaupum
af einhverri óútskýrðri tilviljun. Bíl-
gluggar opnast eins og slönguaugu
og úr myrkri þeirra stara kannski
miklu hættulegri augu ó fótleggi í
drifhvítum sokkum, sem dirfast að
sýna sig í allri óhreinku Lundúna-
næturinnar.
Þeir sömu sokkar skera sig miklu
minna úr undir norrænum himni
höfuðborgar ættlands Jónfnu og
vinkonu hennar Hrafnhildar Guð-
mundsdóttur, sem hafa brugðið sér
heim í póskafríinu til að heilsa upp
ó foreldrana og aðra óstvini, en
þeirra ó meðal er ótta ára dóttir
Hrafnhildar og eiginmaður hennar,
Baldur Óskarsson, erindreki Fram-
sóknarflokksins og formaður félags
ungra framsóknarmanna ( Reykja-
v(k. Jónína er hinsvegar laus og
liðug — ennþá.
— Þetta var alveg dæmalaust,
segir Jónína. — Við vorum nýkomn-
ar til borgarinnar og höfðum ekki
hugmynd um að hverfið, sem við
JQ VIKAN 20. tbl.