Vikan - 21.07.1966, Blaðsíða 2

f
í FULLRI flLVÖRU
1
Sundfföt
Sólföt
Sportfföt
Sportskyrtur
Sporthúfur
Nýjar vörur
VANDAÐAR VÖRUR
Úrvalið er hjá okkur
Andersen & Lauth hf.
ff
ðtalandi lýfliir"
Einn af klerkum dreifbýlisins,
sem lesendum Vikunnar er raun-
ar að góðu kunnur, hélt á dögun-
um erindi í útvarpið og gerði að
umtalsefni „hina nýju lágstétt
íslands", skrílmennin, sem ekki
kynnu einu sinni móðurmálið,
hinn ótalandi „cockneylýð“ eins I
og mig minnir að hann hafi kom-
izt að orði. Þess ber að geta, að
Reykjavík er fyrst núna að vaxa
úr smábæ, þar sem allir þekkja j
alla, í dálítið stærri bæ, þar sem
maður þekkir bara suma. Vafa-
laust komumst við ekki fremur !
en aðrir undan því lögmáli, að
einhverskonar botnfall verður til,
sem kalla mætti ómenntaðan
skríl, jafnframt því sem borgin
stækkar. En ég hygg samt, að
presturinn geri of mikið úr þessu
og mig grunar að hann hafi til
dæmis haft í huga ólæti og
drykkjuskap unglinga um hverja
hvítasunnu, sem mestan part er
til komið vegna þess að skóla-
nemendur eru dauðleiðir á stein-
runnu fræðslukerfi, sem prestur-
inn og hans kynslóð hefur búið
þeim. Ég gæti jafnvel trúað því,
að minna væri af skríl en við
mætti búast eftir vexti Reykja-
víkur. Var ekki einhverntíma
talað um „Grímsbýlýð“ og hversu
stór var Reykjavík þá?
Það er í tízku meðal unglinga
að nota sérstök orð yfr hlutina
og sumir kalla það gæjamál eða
jafnvel skrílmál en það er ekki
af því að þessir sömu unglingar
viti ekki betur; fremur er það
kannski uppreisn undan oki mis-
heppnaðra skóla. Hvernig var ís-
lenzka unglinganna í Reykjavík
fyrir svo sem 30 árum, þegar
hinn svonefndi „Grímsbýlýður“
var og hét? Var sú danska, sem
þá var almennt í munni fólks
eitthvað skárri en meira og
minna heimatilbúnar slettur ung-
linganna í dag. Þessar slettur
þeirra eru þó einungis dægur-
flugur, sem deyja að morgni og
þá koma aðrar í þeirra stað.
Mig grunar, að þessi ótalandi
skríll, sem presturinn minntist á,
sé þrátt fyrir allt betur talandi
en unglingar voru í höfuðstað
íslands á sama tíma og hann var
að alast upp. Mörgum hættir til
þess með árunum að mála skratt-
ann á vegginn og hneykslast á
þeirri kynslóð, sem er í þann
veginn að erfa andið. En þeir
hinir sömu ættu að minnast þess, !'
að hafi unga kynslóðin einhverja
alvarlega vankanta, er það vegna
þess að sú eldri var ekki fær um
að ala hana betur upp. G.S.
2 VIKAN