Vikan - 03.11.1966, Síða 23

Að segja einhverjum manni, að hann sé bæði ómerkilegur og latur - það er allt í lagi. Maður-
inn snýr því upp í grín. En segðu honum að bílíinn hans sé lélegur - það fyrirgefur hann aldrei.
sem er Porche sportbíll, til verksmiðjunnar einu
sinni á ári til þess að láta yfirfara hann. Þessi
maður, sem er svo auðugur, að hann gæti hæglega
keypt sér 100 Porche bíla og hent þeim öllum
saman án þess að nokkursstaðar sæist á auðæf-
um hans, fer sjálfur í samfesting og fylgist með
bifvélavirkjunum á meðan þeir framkvæma verk
sitt og hann er áhyggjufullur á svipinn rétt eins
og þeir væru að framkvæma uppskurð á konunni
hans. Svo þetta er ekki allt af því, að menn hafi
skyndiiega komizt í efni og geta keypt sér Mer-
cedes Bens, sem þá hafði ef til vill dreymt um
árum saman. Sumir segja að meðal Þjóðverja
gegni bíllinn sama hlutverki og viðhaldið hjá
Fransmönnum; Þeir færa honum gjafir: tígris-
dýr í afturgluggann og hund dinglandi niður úr
baksýnisspeglinum og vinsælast af öllu er postu-
línsvasi á mælaborðið fyrir ferska rós, sem skipt
er um einu sinni á degi. Ást sína og umhyggju
sína til bílsins sýna Þjóðverjar að minnsta kosti
einu sinni í viku hverri með því að gefa ástinni
sinni freyðibað enda þó hvergi sjáist á rykkorn,
að minnsta kosti ekki eftir íslenzkum mælikvarða.
Enda þótt íslendingar komist ekki í hálfkvisti
við Þjóðverja hvað þetta snertir, þá eru menn
afar viðkvæmir fyrir bílnum sínum og því sem
um hann er sagt. Það er allt í lagi að segja manni,
að hann sé bæði hjólbeinóttur og rangeygður; að
hann sé bæði ómerkilegur og lýginn og þar að auki
letingi. Þessu taka menn að jafnaði vel og snúa
því upp í grín. En segðu einhverjum manni, að
hann hr.fi aldeilis tekið feil, þegar hann keypti
sér bíl og þá áttu á hættu að hann fyrirgefi þér
ekki fyrst um sinn.
Samt elska íslendingar ekki bílana sína meir
en svo, að þeim dettur ekki í hug að fara vel
með þá; venjulega er meiriparturinn af þeim út-
ataður í aur og skít, enda mundi það æra óstöðugan
að halda þeim lrreinum á sama
hátt og t. d. Þjóðverjar gera.
Hér er annaðhv.ort ryk eða rign-
ing og sjaldan nokkuð þar á
milli.' Yfirleitt elska menn ekki
bílana sína meira en svo, að
þeim dettur ekki í hug að hlífa
þeim á holóttum vegi og þeir
bremsa svo hjólin dragast, án
þess að fá stíng í hjartað. Ef bíll-
inn er orðinn einhverskonar
„erótískt“ fyrirbrigði fyrir Þjóð-
verja, og kemur í staðinn fyrir
hjákonu, þá er fullvíst að hann
er eitthvað allt annað fyrir ís-
lendinga. Enda eru íslendingar
göslarar í eðli sínu og betur
fyrir annað gefnir en að pússa
hluti og snurfusa.
Ekki þar fyrir að flestir eru
sannfærðir um að þeir séu
einmitt á þeim eina rétta bíl.
Fanatískastir af öllum eru leigu-
bílstjórar. Það er venjulega alveg
þýðingarlaust að spyrja leigubíl-
stjóra um álit hans á bíl þeim,
er hann ekur. Það er venjulega
nokkurnveginn gallalaust verk-
færi og hafi einhverjir gallar
komið fram, er þeim vandlega
haldi leyndum.
Sannfærðastir af öllum eru
þeir, sem árum saman hafa hald-
ið sig við sömu tegundina, ekki
tekið í annan bíl og hafa þar af
leiðandi engan samanburð. Sum-
ir Volkswageneigendur eru með
þeim fanatískari og standa æv-
inlega upp til varnar Volks-
wagen, hvenær sem tækifæri
gefst. Margir jeppaeigendur eru
ákaflega sannfærðir og heittrú-
aðir, en skiptast 1 tvær fylking-
ar: Bronkóeigendur og aðrir
jeppaeigendur. „Bronkóæðið" svo
kallaða var einskonar múgsefj-
un sem greip um sig síðast lið-
inn vetur og margir keyptu
þennan bíl að sjálfsögðu að lítt
athuguðu máli. Hafi þeir orðið
fyrir vonbrigðum, mundu þeir
sízt af öllu viðurkenna neitt i
þá átt, en hugsa með sér að reyna
að halda út í ár eða svo og
selja bílinn síðan. Mercedes-
Bens-eigendur eru söfnuður út
af fyrir sig. Flestir þeirra eru
svo trúir og tryggir þríhyrndu
stjörnunni, að þeir fá sér aftur
Mercedes, þegar þeir skipta um;
annað kemur ekki til greina. Þeir
trúa því af heilum hug, að þeir
séu bezt akandi menn á landinu
og kannski eru þeir það.
Aðdáun manna á bíl, sem er
í senn vandaður og virðulegur
er hægt að skilja, en þeir menn
eru líka til, sem halda að hin-
ar ódýrustu gerðir af bílum
standist á flestan hátt saman-
burð við þá sem kosta hálfa
Framhald á bls. 34.
44. tw. VIKAN 23