Vikan - 09.03.1967, Qupperneq 33

ur, menn beygðu höfuð sín og konurnar hneigðu sig með silkiskrjáfi.
Albert kastaði sér á kné, fölur og dramatískur:
— Sýnið miskunn, Sire, bróður mínum Gontran de Sancé, bað hann.
Konungurinn var hörkulegur á svipinn. Hann vissi hverjir þessir ungu
menn voru og hverra erinda. E'ngu að síður spurði hann þá:
— Hvað hefur hann gert?
— Þeir drúptu höfðum.
— Sire, hann er einn af þeim mönnum, sem gerðu uppreisn í gær.
Það fóru kuldalegir drættir um andlit konungsins:
— De Sancé de Monteloup, aðalsmaður af fornri ætt meðal stein-
smiðanna! Hvað í ósköpunum eruð þér að segja!
■—■ Því miður, yðar hágöfgi, er það satt. Bróðir okkar hefur alltaf
verið sérlundaður. Hann langaði til að mála, svo hann varð lista-
maður í trássi við föður okkar, sem í reiði sinni svipti hann arfi.
— Það var sannarlega skrítin hugmynd.
Fjölskylda okkar missti sjónar af honum. Það var ekki fyrr en það
átti að leggja snöruna um hálsinn á honum að Denis, bróðir minn,
þekkti hann.
— Svo þér brugðuð út af skipuninni um aftöku hans? spurði kon-
ungurinn og snéri sér að liðsforingjanum.
— Sire, hann er bróðir minn!
(Öll réttindi áskilin, Opera Mundi, Paris.)
Framhald í næsta blaði.
Angelique Framhald af bls. 17.
VIKAN
Eins og lesendur blaðsins — og þá einkum hinir fjölmörgu
Angelique vinir — hafa væntanlega rekið eftir, er forsíðutextinn
á bls. 3 algerlega út í hött. Þar er kynnt allt önnur forsíða en
prýðir biaðið að þessu sinni. Ruglingurinn stafar af því, að
blaðið er ekki prentað allt í einu heldur kápan sér, og eru les-
endur Vikunnar beðnir velvirðingar á mistökunum.
ForsíSan er að þessu sinni helguð Angelique, í tilefni að því,
að við höfum nú tekið til við birtingu fjórðu Angeliquebókar-
innar, ANGELIQUE í BYLTINGUNNI. Forsíðumyndin er í kvik-
myndinni Angelique og kóngurinn, sem sýnd verður í Reykja-
vík um páskana. Þar hittum við marga gamla kunningja, með-
a! annars Joffrey de Peyrac greifa, sem leikinn er af Robert
Houssein. Angelique leikur franska leikkonan Michele Mercier.
Beztu vélar til lands og
sjávar verða að hafa hina góðu
rafgeyma.
Fyrirliggjandi í flestar gerðir
bifreiða og véla.
Garlar Gíslason h.f.
bifreiðaverzlun.
maður. með hendurnar bundnar á bak aftur, væri af hans ætt, raunar
bróðir hans, borinn af sama föður og móður, einnig bróðir Marquise du---------------------------------------------------------------------I
Plessis-Belliére. 1 krafti þessa fræga nafns og af augljósri líkingu með
bræðrunum, ef til vill einnig vegna reisnarinnar og stoltsins í fasinu,
aðalsmannsfasi hins dæmda manns, frestaði ofurstinn aftökunni. Þeir
gátu að sjálfsögðu ekki trássazt of lengi við að hlýðnast þeim skipunum,
að fyrir sólarsetur skyldu allir uppreisnarmennirnir hafa goldið bráð-
ræði sitt með lífinu. Denis hafði Þessvegna tímann fyrir sér fram að
sólarlagi, að fá fyrirgefningu konungsins.
En hvernig gat hann, auðvirðilegúr liðsforingi, farið sjálfur til kon-
ungsins? Hann þekkti engan.
— Ef aðeins þú hefðir verið þar, Angelique! Hefði þetta aðeins verið
fáeinum mánuðum áður, hefðir þú verið við hirðina, konungurinn
hefði séð allt með þínum augum, og þú hefðir aðeins þurft að segja
eitt orð. Hversvegna, ó, hversvegna hvarfstu, þegar allt lék í lyndi,
þegar þú stóðst á tindi frægðar þinnar? Ó, ef aðeins þú hefðir verið
þar!
Aftur flaug Denis Albert í hug, sá sem af öllum bræðrunum virtist
þá í öruggustum sessi. Það hefði tekið of langan tíma að fara til
Jesúítans Raymonds, og þótt Jesúítarnir væru valdamiklir, höfðu Þeir
andúð á að gera nokkuð að óyfirveguðu máli. Þar að auki hafði of-
urstinn aðeins gefið frest til sólarlags. Denis hleypti hestinum á skeið
til Saint Cloud. Monsieur var á veiðum og auðvitað eftirlætishirðmenn
hans með honum. Denis hleypti á eftir þeim. Það var komið hádegi,
þegar hann náði Albert. Síðan varð að fá Monsieur tii að sjá af félög-
um sinum í nokkrar klukkustundir og það hafði tekið nokkurn tima.
— Albert stendur öllum framar i því að brosa og koma sínu fram.
Hann er verri en kona. Ég horfði á þá daðra með augunum og knipp-
lingamanséttunum, og hugsaði um Gontran undir trénu. Ég skal segja
þér, að ég hef andstyggð á Albert, en ég verð að viðurkenna að hann
stóð sig vel í þessu máli, hann gerði allt sem i hans valdi stóð. Við
náðum til Versala um miðjan síðari hluta dags og hann gekk fyrir
hvers manns dyr. Hann talaði við alla. Hann óttaðist ekkert, hvorki
þrábeiðni, betl, skjall, né brottvísun. En hann glataði miklum tíma hér
og þar. Ég horfði á sólinu lækka á himninum .... Að lokum lét
Monsieur de Brienne svo lítið að hlusta á okkur. Svo skildi hann
okkur eftir eina um hríð, kom Þvi næst aftur og sagði, að ef til vill
gætum við náð tali af konunginum, þegar hann færi úr vinnustofu
sinni, þar sem hann hafði tekið á móti öldungardeildarmönnum París-
ar þann dag. Við biðum meðal hirðmannanna í hersalnum — við enda
stóra salarins — þú veizt.
—- Ég veit.
Dyrnar opnuðust og konungurinn kom í Ijós, alvarlegur, hátignar-
legur, og þegar hirðmennirnir komu auga á hann, þagnaði allt skvald-
FYRIR PÁSKAHELGINA
ELAN skíði með
stálköntum
TOKO skíðaáburður
Skíðastafir
Bindingar
Skíðaskór frá
kr. 478/-
Skíðabuxur
Bakpokar
Svefnpokar
SIMI 13508

Póstsendum
LAUGAVEG 13
10. tbi. VIKAN 33