Vikan


Vikan - 11.01.1968, Page 23

Vikan - 11.01.1968, Page 23
LITLA NJÓSNASAGAN að ljúka því til að komast á Hunt eða forstjórinn ynnu miðnætursýningu í bíó með lengi frameftir á kvöldin, og kunningja sínum. Meðan hún þetta kvöld hafði hann heils- sat við ritvélina, hafði hún að upp á ungfrú Hunt. Hann kastað kveðju á næturvörð- fann það á sér, að hún átti inn, sem var á sinni venju- mjög annríkt. Hún sagði hon- legu göngu um bygginguna. um, að hún ætlaði í bíó með — Ég er alveg handviss kunningja sínum. um, að Marymount-skýrsl- Næturvörðurinn var þarna urnar voru í öryggisliólfinu, aðeins í fimm mínútur, vissi þegar ég fór, fullvissaði hún ekki hvernig átti að opna Bridges um. Þegar ég var bú- hólfið, og hafði ekki hugmynd in með skýrsluna, læsti ég um, hvað var í því. hana inni í öryggishólfinu. Þá Carleton Bridges hafði man ég greinilega eftir því, skrifað á blað fyrir framan að Marymount-skýrslurnar sig tímatöflu eftir framburði voru þar. Ég íullvissaði mig þessara þriggja. Hann leit á tvívegis um, að hólfið væri hana. Þar stóð: læst, og . .. Iveith Ivoehler u.þ.b. 22— — Hverjir aðrir en þú vita, 23.05. hvernig á að opna hólfið? spurði Bridges. — Bara forstjórinn og Keith Koehler, svaraði hún. Keith Koehler, ungur og Jules Simon u.þ.b. 23.30— 23.35. Marian Hunt u.þ.b. 23.15 —23.45. Þetta var svo sannarlega Þegar Marymount-skjölin hurfu frá CIA deildinni í Par- ís var svo mikið í húfi, að CIA-mennirnir urðu að biðja hjálpar hjá bandarísku gagn- njósnastofnuninni „Löngu- töng“. Aðalmaður þeirra Charleton Bridges, var ein- mitt staddur í París um þetta leyti, þar sem liann var að vinna að öðru stórmáli. Rann- sóknir innan CIA höfðu leitt í ljós, að þjófnaðurinn hlyti að hafa verið framinn af ein- hverjum starfsmönnum stofn- unarinnar. Þegar Bridges tók að sér að vinna við málið, ákvað hann því áður en lengra væri lialdið, að ræða við þá þrjá trúnaðarstarfs- menn CIA, sem höfðu verið á skrifstofunni um það leyti, sem grunur beindist helzt, að í sambandi við skjalahvarfið. Sú fyrsta, Marian Hunt, var þybbin Ijóshærð stúlka, sem hafði verið einkaritari forstjórans og hægri hönd í næstum fjögur ár. Hún sagði, að mnrætt laugardagskvöld hefði hún verið á skrifstof- unni frá því u. þ. b. 23.15 til klukkan 23.45. Hún hafði ver- ið að skrifa miklvæga skýrslu, sem átti að vera tilbúin á mánudagsmorguninn, og náði geðfeíldur erindreki, var þann- enganveginn auðvelt. En allt ig persóna að sjá, að óhugs- í einu spratt hann á fætur. andi virtist að setja hann í — Já, auðvitað. samband við skjalþjófnaðinn. Hann tók upp símann. Og hann hafði fullgilda fjar- — Viljið þér gjöra svo vel vistarsönnun, að ])ví er virt- að sjá um, að Keith Koehler ist. verði haldið eftir, skipaði Hann sagði að sama kvöld hann mynduglega, og það var hefði hann komið með flug- fn«n líkara en hann væri viss vél frá London, þar sem hann 1 smni snk- hefði verið í eina viku. Hann Hvernig lcomst hann að liefði farið beinustu leið frá Þe‘ssai'i niðurstöðu? flugvellinum til skrifstofu CIA með skjöl, sem hann hafði fengið í London. Hann hafði sofið í flugvélinni og eins í leigubílnum. Þegar liann kom á skrifstofuna og var að ganga frá skjölunum, lcit hann ein- mitt á klukkuna. Hún var 11.05. Hann hafði aðeins ver- L A U S N ið í örfáar mínútur á skrif- stofunni, en því næst farið munjojsjujjs mn heim að sofa. jnjsugis giSuoS .mjoi[ uubij Hann var líka alveg viss gn Siuuuc] ‘go’00 uuiunjjti um, að skjölin voru í hólfinu, -si.mj; jua uc] ua ‘go‘8e !Pnýs þegar liann opnaði það. suinj gufi •punjsropjnpi uio Næturvörðurinn. Jules Si- mas ‘uuiuniusimuraij ujjoj mon sagði, að hann væri van- 'Q19I jzusSmj |>[>[a uinuoij ur að ganga í gegn um skrif- !QJ9lI ‘!UU!Q19I V QÍJ0S IQJ3H stofurnar milli klukkan 23 og ho ‘nopuo^ njj jusijuj jij uut 24. Þetta kvöld hafði hann -uiospAu jua J3[i[00>i xjjioyj verið um klukkan 23.30 í mos JU(] gi: ‘Snq i jjnp soS skrifstofunni þar sem hólfið -PHR UH •JsnSojumsuiuS jua væri. Hann hafði þá séð frá uSoprejiouo mos ‘ns iuiSoa götunni, að þar var ljós, en SS94 So nuj.Toij ju honum fannst það ekkert und- -uul Q?s ÍQJnit lsnQ!s mos ‘ns arlegt. Það var ekkert óvana- lunH u^M JliA nura8P legt að annað hvort ungfrú Qn ungJOA?[tmraij .ujja 2. tw. yiKAN 23

x

Vikan

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.