Vikan - 28.03.1968, Blaðsíða 4

9
Til fenninoarsiiafa
SONOLOR
transitorviStæki
frá kr. 2800,oo.

/ f
Teppaz spilarar bæöi Mono og
Stereo. - Ver8 fró kr. 3100.00.
Fóanleg bæði fyrir rafstraum,
220 volt og rafhlöSur. — Allir
hraSar.
SENDUM I PÖSTKRÖFU UM ALLT LAND
Radlónaust H.f.
r >v
tm
f
'Í
S0KKABUXUR
FALLEGAR
STERKAR
ÓDÝRAR
ARWA
ARVA ER MERKIÐ SEM TRYGGIR BEZU
GÆÐI FYRIR BEZTA VERÐ.
V___________________________________!_;
EINVERA OG LEIÐINDI.
Kæra Vika!
Ég er einn þeirra manna,
sem á við einmanaleik að
stríða. Leiðindin eru bók-
staflega að gera út af við
mig. Nú er það svo, að ég
fer eins mikið á mannamót
og ég get. Einnig fer ég oft
í heimsóknir til kunningja
minni. En ekkert dugir. —
Leiðindin sem slík eru söm
við sig. Ég hef reynt að
ganga í félagasamtök í leit
að meira samneyti við
fólk, til dæmis kóra, dans-
skóla, guðspekifundi,
KFUM-samkomur og margt
fleira. En strax og ég kem
heim, ætla leiðindin alveg
að sliga mig.
Nú munt þú segja sem
svo: Er ekki gifting lausn-
in á málinu? Þá er svar
mitt á þá leið, að ég er af-
ar feiminn og uppburðar-
laus við hitt kynið. Einnig
er heilsu minni þannig
háttað, að um slíkt er varla
að tala.
Það er þess vegna tillaga
mín, að þeir sem eru á sama
báti í þessum efnum, stofni
með sér eins konar samtök,
þar sem hin ýmsu vanda-
mál einmanaleikans eru
rædd og gerðar ráðstafanir
til úrbóta. Þeir sem hafa
til dæmis sömu áhugamál
geta komið saman, stytt
hvor öðrum stundir og létt
þeim lífið.
Kæra Vika: Ég vona, að
þú reynir að gera þitt bezta
í þessu efni. Ég hef mikinn
áhuga á að komast í bréfa-
samband við ungt fólk, á
aldrinum 25—30 ára, sem
hefur áhuga á sígildri tón-
list, sérstaklega kirkjutón-
list.
Þakka svo innilega fyrir
allar ánægjustundir, sem ég
hef haft af lestri Vikunnar.
H. Þ. J., Reykjavík.
Víða erlendis starfa klúbb-
ar fyrir fólk, sem á ein-
hvem hátt hefur orðið af-
skipt í lifinu og þjáist af
einmanaleik og Iífsleiða.
Það væri því alls ekki frá-
leit hugmynd, að stofna
samtök slíks fólks hér á
landi. Annars er einmana-
^ . . N
leiki og lífsleiði fyrirbæri,
sem menn verða að sigrast
á sjálfir. Góður félagsskap-
ur og samneyti við annað
fólk gagnar ekki, eins og
fram kemur í bréfinu þínu.
Um leið og þú kemur heim,
ætla leiðindin að sliga þig.
Við munum ráðleggja þér
að leggja allt kapp á að
vera ekki háður öðra fólki,
vera sjálfstæður og sjálf-
um þér nógur.
UNGFRÚ - DAMA -
FRÖKEN - FRÚ.
Herra Póstur!
Við erum hér tvenn hjón,
sem ekki eru má sama máli
um, hverjar skuli titla
„dömur“. Annar herrann
vill halda því fram, að hann
geti ekki titlað sér eldri
konu — til dæmis 20—30
árum eldri — „dömu“. Er
það rétt? Við vonum, að
þú svarir þessu sem fyrst.
Þetta er veðmál.
2x2 = 4.
Samkvæmt ströngustu
kröfum er „dama“ ekki
góð íslenzka. Við titlum
giftar konur „frúr“ og
ógiftar konur „imgfrúr“. —
Hins vegar er kannski ekki
viðeigandi að titla gamlar,
ógiftar konur sem „ung-
frúr“. En það er heldur
ekki gott að ávarpa þær
„dömur“. Það er því kann-
ski bezt að nota titilinn
„fröken“, þótt það sé held-
ur ekki góð íslenzka. — í
orðabók Árna Böðvarsson-
ar er „dama“ skilgreiní
þannig: „vel klædd stúlka;
stúlka með yndisþokka í
fasi; hefðarkona.“ Þið hafið
því öll fjögur bæði tapað
og unnið og verðið að
skipta veðfénu á milli ykk-
ar.
ÓLGUFLJÓT.
NÁTTÚRUNNAR.
Góður Póstur!
111 tíðindi þykja mér blöð
og tímarit flytja oss nú. í
fregnadálkum má lesa, að
stórlega hafi dregið úr frjó-
semi lendra manna; börn
séu nú aðeins borin eftir
höppum og glöppum. Að
sama skapi, segja véfréttir
vorra tíma, hefur neyzla
kvenna á pillum nokkrum
aukizt stórum, en téðar pill-
ur hafa það eitt erindi í til-
veru vorri, að stífla ólgu-
fljót náttúrunnar — eins
konar Búrfell, sem eigi má
þó virkja í hagnýtum til-
gangi.
Véfréttir vorar segja enn-
4 VIIÍAN 12- tbl-