Vikan - 28.03.1968, Blaðsíða 41

ar hlutu að vera öllum stríðs-
rekstri Rússa, en viðnám þeirra
varð nú stöðugt harðara og kæn-
legra.
Aðeins einn maður gat hjálp-
að Schellenberg til að staðfesta
þann grun hans að háttsettir,
þýzkir herforingjar sendu frá sér
upplýsingarnar, og sá var Mass-
on ofursti. Schellenberg hafði
lengi reynt að fá að hitta þennan
starfsbróður sinn, en Masson
hafði enga löngun til nánari
kynna við Þjóðverjann og hafði
afþakkað öll fundarboð.
Schellenberg ákvað að koma
þessu í kring með því að stilla
svo til að Svisslendingar stæðu
í þakkarskuld við hann. SS-for-
ingi þessi var kænn sem refur
og bjó yfir verulegum persónu-
töfrum, svo að hann var snilling-
ur að stofna til þessháttar skulda.
Hið raunverulega erindi ætlaði
hann ekki að láta uppi fyrr en
Masson hefði gleypt beituna. Og
ef nú Svisslendingamir ekkert
reyndust vita, sem vel gat verið,
myndi hann einfaldlega leita að-
stoðar þeirra við að tortíma þess-
um óvinum nasismans, sem at-
höfnuðu sig innan landamæra
Sviss.
Schellenberg varð engin skota-
skuld úr því að útvega sér há-
spil í hönd áður en fundum þeirra
Massons bar saman. Ungur, sviss-
neskur liðsforingi, Möergeli lauti-
nant, hafði þá nýtekið við em-
bætti hjá svissneska konsúlatinu
í Stuttgart. Möergeli þessi sendi
heim nokkrar fremur lítilsverð-
ar upplýsingar um tilfærslur
þýzkra hersveita, og leið ekki á
löngu áður en Schellenberg vissi
allt um þessa starfsemi hans. Síð-
an lét hann tæla Möergeli inn á
veitingahús og koma honum þar
til að láta í Ijós andnasískar skoð-
anir; síðan var hann handtekinn
og dæmdur til dauða fyrir njósn-
ir. Þetla gerði að verkum að
Masson varð sjálfur að biðja um
fund með Schellenberg. Þessir
tveir höfðingjar hittust svo nærri
landamærum ríkja sinna þann
áttunda september 1942.
JAFNVÆGISGANGA.
Niðurstöður fundarins komu
Masson mjög á óvart, og hann
var engu nær um tilgang Schell-
enbergs. Masson var umsvifalaust
lofað að Möergeli yrði látinn laus
og meira að segja að áróðurs-
miðstöð í Vín, sem allt frá stríðs-
byrjun hafði útvarpað róg um
Sviss, yrði lokað. Schellenberg
var svo elskulegur að krefjast
einskis í staðinn, en hann var
ánægður með árangurinn; að
veittum þessum greiðum gæti
Masson varla neitað, ef SD bæði
hann um stefnumót.
Aðalgallinn við áætlun Schell-
enbergs var sá, að framkvæmd
hennar tók tímann sinn. Og því
lengur sem hann kannaði skýrsl-
urnar frá austurvígstöðvunum og
sá hvernig upplýsingarnar héldu
áfram að leka frá þýzku yfirher-
stjórninni, því betur varð honum
ljóst að hann mátti engan tíma
missa. Haustið 1942 hittust þeir
Schellenberg og Masson nokkr-
um sinnum í Sviss. Schellenberg
stóð við loforð sín og „afhjúp-
aði“ leynilegar áætlanir sínar um
að semja sérfrið við Vesturveld-
in. En ennþá lét hann ekki í Ijós,
hver tilgangur hans var.
Masson hafði ógeð á þessum
heimsóknum hans og vildi helzt
taka fyrir þær, en embættismenn
honum æðri bönnuðu það. Sviss
varð að gæta ýtrustu varkárni
til að halda jafnvægi á hlutleysis-
línunni og komst því ekki hjá að
sýna Þjóðverjum vissa vinsemd,
hversu mikla samúð sem lands-
menn höfðu með málstað banda-
manna.
Um jólin 1942 ákvað Schellen-
berg að framkvæma áætlun, sem
var dæmigerð fyrir höfund sinn.
Hann fékk leyfi Hitlers til að
láta yfirherstjórnina útbúa áætl-
un um innrás í Sviss. Jafnframt
gaf hann öllum sínum mörgu
njósnurum fyrirmæli um að vera
vel á verði. Væru Svisslending-
ar í vitorði með njósnurum þeim,
sem hlutu að eiga menn í æðstu
herstjóm Þjóðverja, myndu þeir
fljótlega frétta af þessari innrás-
aráætlun og þá varla komast hjá
því að afhjúpa sig, hversu mjög
sem þeir reyndu að leyna mót-
aðgerðum sínum.
Svisslendingar fengu auðvitað
innrásaráætlunina í hendur og
urðu dauðskelkaðir, en grunaði
þó hið rétta og ákváðu að láta
sem þeir vissu ekkert. Schellen-
berg beið í tvo mánuði, en bað
svo um nýtt stefnumót við Mass-
on. Þeir hittust þriðja marz, og
þá hljóp Masson heldur betur á
sig. Hin hjartanlega og óþving-
aða framkoma Schellenbergs var
farin að slá ryki í augu hans, og
hann lét freistast til að spyrja
hvort hugsazt gæti að rétt væri,
að Dietl hershöfðingi væri að
draga her saman við Miinchen í
því augnamiði að ráðast á Sviss.
Loksins hafði Schellenberg feng-
ið sönnunina, sem hann hafði
leitað svo ákaft eftir.
OF SÍÐBÚIN SÖNNUN.
Meðan Schellenberg stritaði
við að veiða Svisslendingana í
net sitt, höfðu upplýsingarnar
frá Lucy haldið áfram að streyma
til Moskvu og komið víða að
góðu gagni, meðal annars í orr-
ustunni um Stalíngrað. f júlí
1943 hóf þýzki herinn enn á ný
stórkostlega sókn gegn víglínu
Rússa og beitti þá meðal annars
fjölmörgum hinna nýju Tígur-
skriðdreka. Eins og venjulega
hafði Lucy séð Rússum fyrir af-
riti af sóknaráætluninni, og var
þar engum atriðum gleymt,
hvorki smáum né stórum. Enda
gereyddu þeir skriðdrekaliðinu
og voru þaðan í frá stöðugt í
sókn, unz til Berlínar kom.
Framhald á bls. 44.
DANISH
GOLF
Nýr stór! gódur
smávinaill
Smávindill í réttri stærd, fullkominn smávindill, fram-
leiddur úr gædatóbaki. DANISH GOLF, nýr, stór!
Smávindilljsem ánægja er ad kynnast.DANISH GOLF
er framleiddur af stærstu tóbaksverksmidju Skandina-
viu, og hefir í mörg ár verid hinn leidandi danski
smávindill.
Kauþid í dag DANISH GOLF í þœgilega 3stk.þakkanum.
SCANDINAVIAN TOBACCO COMPANY
DENMARK
12. tbi. VIKAN 41