Vikan - 28.03.1968, Blaðsíða 34
IROPAST H|
Bylting á sviði ^
ryðhreinsunar
Hinir einstæðu eiginleikar IROPAST
hafa þegar valdið byltingu á sviði
ryðhreinsunar, enda nýttir í stórum stíl
við hreinsun á ryði og gjallhúð.
IROPAST er borið á með pensli eða
spaða og síðan fjarlægt með vatni eftir
nokkrar klst..
IROPAST eyðir fullkomlega öllu ryði
en hefur þó hvorki skaðleg áhrif á
hreinan málm né málningu.
RYDHREINSIÐ MEÐ IROPAST OG ÞÉR
MUNUÐ NÁ UNDRAVERÐUM ÁRANGRI.
Einkaumboð: ["■
(Sioiaaj
Laugavegi 178 Sími 38000
að . . . selia eitt af börnum þínum?
Til þess að barnið aetti betri ævi
( vændum og til að fá peninga fyrir
mat handa hinum ....
Hann hló. — Ég á dálítið erfitt
með að setja siálfan mig í spor
móður, sem væri í slíkum vandræð-
um. Þú verður að fyrirgefa mér,
að ég fylgist ekki rétt vel með.
— Þá skulum við setja dæmið
öðruvísi upp. Hugsaðu þér að þessi
vesalings móðir kæmi til mín og . . .
spyrði mig hvort ég vildi ekki kaupa
af henni barn? Fyndist þér það
vera hræðilegt, siðferðislega séð,
ef . . ..
Hann hætti ekki að brosa, en
það kom einhver hugsandi glampi
( augu hans. — Þú ert alltof veik-
lunduð, vina mín. Hjarta þitt er
alltof meyrt. Það er kannski þess-
vegna sem ég elska þig svo heitt,
og að þú höfðar til verndartilfinn-
ingarinnar í mér. En hversvegna tal-
arðu svona mikið um svona óraun-
verulega þvælu, vina mín? Kaupa
barn! Þetta er hreinlega sjúklegt
hugmyndaflug sem þú hefir. Og
þótt slíkt og þvílíkt væri hugsan-
legt og framkvæmanlegf, myndi
það aldrei gera hvorugan partinn
hamingjusamari, nema þá um stund-
arsakir. Slík vandamál verður allt-
af að fjalla um á allt öðrum grund-
velli, þjóðfélagslega, fjárhagslega
og þar fram eftir götunum. Bros
hans var orðið innilegra, það var
hvorki föðurlegt eða strlðnislegt
lengur. — Gerðu mér nú greiða,
ástin, hélt hann áfram, — vertu nú
skynsöm stúlka og komdu niður á
jörðina. Við skulum reyna að njóta
frídaganna, þeir eru ekki of margir.
Eg fór að hugsa um það að Kurt
hafði haft mjög erilsamt ár, og að
honum veitti ekki af allri þeirri
hvíld sem hann gat fengið. Mér
fannst ég allt ( einu vera orðin
svikari, bæði gagnvart Kurt og Pa-
quito.... Og auðvitað gagnvart
mömmu Paquitos líka. Ég gat ekki
skilið það sjálf, hvernig mér var
innanbrjósts. En tíminn leið og ég
gat ekki fengið mig til að skrifta
fyrir Kurt ennþá. Ég gat heldur ekki
geymt barnið í taukörfunni von úr
viti ....
Þegar við Kurt fórum niður í borð-
salinn, næsta morgun, þóttist ég
hafa gleymt einhverju, og flýtti mér
upp aftur. Ég hafði læðzt fram og
gáð að Paquito klukkan sex um
morguninn, ég átti ekki gott með
svefn um nóttina. Þá svaf hann
vært, og þar sem ég vissi að Maria
Carmen byrjaði að vinna klukkan
sjö, var ég tiltölulega róleg. Stúlk-
an var líka glöð og kát, en mér til
skelfingar fór hún að segja mér
að hún ætti frí daginn eftir, svo að
hún neyddist til að segja stúlkunni,
sem leysti hana af, frá leyndarmál-
inu, ef ég gæti ekki fundið lausn
á þessum vandræðum. Ég hafði auð-
vitað, hálft f hvoru, verið með
þetta í huga, en samt sem áður
brá mér svo við þessa frétt, að
mér fannst ég ætla að kafna. Ég
fullvissaði stúlkuna um það að ég
myndi örugglega finna einhverja
lausn fyrir hádegið, og ég fór mér
hægt niður ( borðsalinn, var að
reyna að láta mér detta eitthvað (
huga til að segja Kurt ( hvaða
vandræðum ég væri. — Ástin m(n,
ætlaði ég að byrja, með blíðasta
málróm sem ég gæti framleitt, —
ég hefði auðvitað átt að segja þér
þetta fyrr, en ég var hrædd um að
þú yrðir reiður . . . já, það er þannig
mál með vexti að ég, já það er
mjög skrýtið ... en það er nú
þannig að ég hitti fátæka sígauna-
konu í gærmorgun, þegar ég fór
ein út að ganga, og . . . já þá skeði
hvorki meira né minna en að ég . . .
Nei, þetta gat ég ekki gert. Kurt
var sjálfur svo hreinn og beinn og
hann hafði andstyggð á fólki sem
fór í kringum hlutina, eins og kött-
ur kringum heitan graut. Það var
ekkert annað fyrir mig að gera en
að ganga beint fram og segja: —
Kurt, veiztu hvað ég gerði í gær-
morgun? Þú mátt ekki hlæja, en
ég keypti dásamlegt lítið barn fyrir
þúsund peseta. Trúirðu mér ekki?
Komdu þá með mér og ég skal
sýna þér....
Nei, þetta var ennþá verra! Ekki
eitt augnablik datt mér ( hug að
hann myndi segja: — En dásamlegt,
ástin mínl Mig hefir alltaf langað
til að eignast Ktinn svarteygðan
Spánverja! Hversvegna sagðirðu
mér þetta ekki strax?
Ég hlýt að hafa verið viti mínu
fjær. Hvernig sem maður leit á
þetta, var ekkert hægt að segja
annað en það að þetta var hrein-
asta brjálæði,
Hávær rödd dyravarðarins rauf
hugsanagang minn. Ég nam staðar
á fyrstu hæð og leit niður ( forsal-
inn. Þessi þrekni maður baðaði út
handleggjunum í áttina að konu,
sem klædd var svörtum, slitnum kjól,
og ég heyrði setningabrot: — Hvað
viljið þér, þér hafið ekkert hér að
gera, og ýmislegt fleira í þá áttina.
Ég fór að skjálfa, frá hvirfli til
ilja. Sígaunakonan var þarna kom-
in.
Ég veit ekki ennþá hvernig ég
komst niður stigann, en þegar hún
kom auga á mig, fylgdi hún hljóð-
lega á eftir mér út um hverfi-
dyrnar. Við störðum hvor á aðra,
áður en við komum upp nokkru
orði. Augu hennar voru full reiði
og haturs. Loksins hvæsti hún út
úr sér: — Hvar er drengurinn minn?
Fáðu mér hann aftur, fáðu mér
hann strax aftur . . . Og svo þrýsti
hún böggluðuum peningaseðli ( lófa
minn.
Ég hljóp í hálfgerðri blindni upp
stigana og reif næstum því Paquito
upp úr þvottakörfunni, en Maria
Carmen horfði furðu lostin á mig.
— Að hugsa sér hve hugsunarlaus
fábjáni ég hefi verið! snökti ég og
þrýsti litlu, mjúku kinninni upp að
andliti mínu. — Heimsk og órétt-
lát. Hvernig gat ég látið mér detta
í hug að matur og föt, já og jafn-
vel þak yfir höfuðið væri það nauð-
synlegasta? Elsku litli Paquito! Þú
verður miklu hamingjusamari hjá
móður þinni, jafnvel þótt þú eign-
ist aldrei sæmileg föt og verðir
stundum svangur. Þú færð heldur
aldrei að vita að þú varst dreng-
urinn minn í einn sólarhring, og
heldur ekki hve mér þykir óendan-
lega vænt um þigl
Dyravörðurinn varð mállaus þeg-
ar hann sá mig koma hlaupandi,
með drenginn í fanginu, en ég lét
sem ég sæi hann ekki. Svo rétti
ég litla böggulinn til hennar, sem
átti allan réttinn á honum, en ég
fann sáran sting í hjartanu, þegar
ég sá augu hans Ijóma. Hann fann
það, þótt lítill væri, að nú var
hann kominn heim.
Ég reyndi að stinga peningaseðl-
inum að konunni, en hún lét sem
hún sæi það ekki. Hún kyssti Pa-
quito, og hélt svo af stað með
hann, stoit og með beint bakið.
Ég var stjörf þegar ég sá hana
hraða sér fyrir hornið, sá hana
hverfa með Paquito minn ....
Það eru til minningar sem kona
ekki vill gefa nelnum hlutdeild (,
ekki einu sinni manninum sem hún
elskar. Paquito átti að verða slík
minning ! lífi mínu. Hann átti alltaf
að eiga þann hluta af hjarta mínu,
sem hann sigraði. Ég myndi aldrei
gleyma litlu, sterku höndunum hans,
svörtu augunum og glaðlegu hjal-
inu. En það yrði ævilangt mitt eigið
leyndarmál.
— Það er nú meiri tíminn sem
þið kvenfólkið þurfið til að fegra
ykkur, sagði Kurt, þegar ég settist
við borðið. — En þegar árangurinn
er slfkur, er það þess virði að bíða
eftir þér. Hann leit á mig, athug-
ulum augum, svo bætti hann við:
— Ég veit ekki hvað þetta er
með þig, elskan. Þú ert fallegri
nij en bú hefur nokkru sinni verið,
hverju sem það er að þakka.
Við höfum útsýni frá borðinu
okkar yfir sólbjart hafið og hvíta
ströndina. Þetta var heimur Paquit-
os. Hafið. Pálmarnir, sólin og ó-
endanlegur sandurinn, sem var svo
skemmtilegur fyrir börnin, þar var
örugglega gott fyrir litla drengi að
leika sér . . .
Nú var vetur á Norðurlöndum.
Skyldi Paquito nokkurn tíma geta
þolað kulda og snjó?
— Þú ert þó ekki að gráta, ástin
mfn, sagði Kurt skyndilega.
— Ég græt aðeins vegna þess
hve ég er hamingjusöm, svaraði
ég, sannleikanum samkvæmt. —
Vegna þess að allt er eins og það
á að vera ....
Krydd
Framhald af bls. 48
Þar að auki eru til ýmsar krydd-
blöndur, sem gott er að grípa til, og
kann ég ekki að telja þær allar upp.
Það er t. d. til ágætt kryddsalt, sem
heitir SEASON ALL og er notað bæði
við kjöt og fisk og grænmeti, m. a.
mjög gott í kjötfars. Svo er krydd-
blanda mikið notuð á Norðurlöndum,
sem nefnd er „Fjögur krydd" góð :
lifur og ailan innmat, kjötfars, tún-
fisk og tómatsalat og i ýmsar súpur,
en í því er aðallega estragon, salvia,
basilikum, timian, rosmarin, lárviðar-
lauf, fennikel, oreganum og kúmen,
þannig að þið sjáið að óhætt er fyrir
ykkur, að reyna að blanda fleiri en
einu kryddi saman, variega í byrjun,
auðvitað. Blandað brúnkökukrydd er
til, og þannig mætti lengi telja.
Svo er líka ýmiskonar grænmeti, er
hálftelst til krydds, svo sem stein-
selja, og fæst hún raunar þurrkuð í
litlum laufum líka. Karsi, graslaukur
og margt fleira er notað til þess að
gefa matnum bragð og lit.
☆
34 VIKAN 12- tbl-