Vikan - 15.08.1968, Blaðsíða 2

utirn.i Kti vz/ i i/i.n ít i.i ifi i.i ss i i.i imi'sn.i íir
KitchenAid.
ónisswni
IIKÆIUVÉUjV l-í er sérstuklcga tjcrii
ftjrir mriíul Itriinili. þttr srnt verkefni.
vélarinntir tjeítt vcriS uð þetjíu etjtj,
merjjti ftilla sktil tif ktirtöflinn titj tilli
þtir tí mtffi.
Veljja tnti ttm 10 tjtintjlirttÖti.
URÆRMVELiN K5-A er ttfhnikil
titj tjltesiletj, kjjörin ftjrir siörttr fjjöl-
skijltltir titj sitekktmtli. Sktilin er úr
ryðfríu sttili titj tekur rínnti 5 líirti.
iséttur otj fljjtitrirkur þeijtir. Iinoif-
krtikur otj fltitur Itrtertiri ftjltjju. Uctta
er rélin. sem tetla mti meirti því tifí fnín
cr gerð ftjrir meira.
ALLAR KiTCRLA AiR VÉLAR RAFA KAVFAÓGAA KRAIT TIL A» KAVJA
RJÁLPARTÆKI SEM VW i*7ER FÁST, Tfi.A.
x$:'' ''íiví:
L MMms- J
rtaw
w.

AÁAARI LFFLVSIAGAR, IRÝADALISTAR OG SVAIS RORA ERV IIJÁ KAVV-
FÉLÖGVM VIII LAAR ALLT OG
Þegnskylduvinna
Erfiðir tímar, atvinnuleysi
og fjárþröng. Lítil sem engin
atvinna handa skólaungling-
unum yfir sumartímann.
Fjöldi þeirra ranglar um í
iðjuleysi — ekki af viljaleysi,
heldur af því þeir fá ekki at-
vinnu. Sumir snapa dagsverk
hér og dagsverk þar. Aðrir
láta sér bara leiðast og vita
ekki hvað þeir eiga af sér að
gera.
Ekki má nefna orðið ,,þegn-
skylduvinna", þá fá menn
gæsahúð um leið. Þó höfum
við mikið af verkefnum, sem
einmitt hentuðu þegnskyldu-
vinnu og hún gæti orðið ung-
lingunum þarfur skóli í verk-
menningu, ef vel væri á mál-
unum haldið. Hún gæti líka
kennt unglingunum að þykja
vænt um landið sitt og gert
slagorð eins og hreint land
fagurt land óþörf.
Öllum, sem vilja vita það,
er kunnugt um að stór flærni
landsins eru að fjúka upp.
Víða má með vegum sjá upp-
blástursflög, þar sem vinnu-
vélar hafa ýtt upp samgöngu-
æð, og svo hefur flagið ein-
íaldlega verið guði gefið. Upp-
blástur á öræfum og afréttum
er látinn óáreittur þótt mold-
armökkurinn sé iðulega eíns
og svart ský til fjalla.
Væri þegnskylduvinna ung-
linga ákveðin og vel skipulögð
mætti sem hægast hefta ör-
fokið og jafnvel græða aftur
upp fokið land, án þess að
kosta til þess óhóflegu fé.
Vinnan yrði unglingunum
dægrastytting og síðan yrði
þeim sárt um að sóða út ell-
egar skemma það sem þau
hefðu sjálf grætt upp og rækt-
að, þar að auki nytu þau
dýrðlegrar útiveru og kynnt-
ust unaði óbyggðanna. Þau
ættu að geta lært að einhverju
marki hvað agi þýðir og einn-
ig, að hægt er að taka til
hendinni án þess að sjá þess
stað í buddunni.
Og margir foreldrar yrðu
þakklátir fyrir þegnskyldu-
vinnuna- Þau væru þá þann
tímann losuð undan þeim ama
að vita börnin sín á slæpingi
í algeru aðgerðarleysi. S.H.
2 VIKAN 32- tbl'