Vikan - 09.10.1969, Blaðsíða 43

sér seðlanúmerin? Nei, það hafði
hann ekki gert. Hvað hafði hann
sagt við bankann? Að hann
þarfnaðist peninganna til launa-
greiðslu.
Síðast bar Hawk fram spurn-
inguna, sem honum var efst í
huga:
— Hvers vegna sendirðu Bron-
ston? Hvers vegna fórstu ekki
sjálfur?
McNulty hikaði lengi.
— Ég er mjög skapbráður,
sagði hann að lokum. — Ég ótt-
aðist, að ég kynni að missa stjórn
á mér.
Bronston reis á fætur, en
Hawk lét sem hann sæi hann
ekki.
—- Eitt get ég ekki skilið.
Börnum ykkar er hótað lífláti,
og mikil fjárhæð er í veði. Hvers
vegna höfuðið þið ekki samband
við okkur?
Nancy varð fyrir svörum:
—■ Hann sagði, að ef við fær-
um til lögreglunnar, myndu
börnin verða að gjalda fyrir það.
McNulty reis á fætur og gekk
um gólf. — Ég get sagt það allt
eins og er. Ég vildi ekki fá húsið
fullt af fávísum snuðrurum með
vælandi gaulur og rauð hverfi-
Ijós.
í fyrsta skipti tókst Hawk ekki
að halda aftur af reiði sinni.
— Þess vegna heppnast svona
— vegna þess að fólk tilkynnir
það ekki! Hefur þú engar taugar
til annars fólks, enga ábyrgðar-
tilfinningu?
— Ekki, þegar börnin mín eru
annars vegar.
— Og hvers vegna heldur þú,
að hann láti ykkur svo í friði?
Hann kemur örugglega aftur,
þegar hann sér, að það heppnast
einu sinni.
— Nei, það gerir hún ekki,
svaraði hann glottandi. — Ég
veit, að það er kona, sem stend-
ur á bak við þetta. Heldur þú,
að ég hafi bara afhent peningana,
án frekari ráðstafana? Ég hafði
skrattakornið mann, sem fylgdist
með öllu saman. Hann er nú á
slóð hennar, til að kála henni og
færa mér aurana aftur. Hvernig
lízt þér á? Ég vernda börnin mín,
fæ peningana aftur, og sé til þess
að hún fái makleg málagjöld! Ég
vænti þú neitir því ekki, að það
sé ábyrgðartilfinning.
— Áttu við....
— For helvíti, varðstjóri, það
skiptir engu máli hver vinnur
skítverkin — þið eða ég!
.— Það skiptir nefnilega miklu
máli, svaraði Hawk og tókst nú
að hafa vald á geði sínu. — Hún
er nefnilega saklaus. Hún er að-
eins milliliður. Hún var kúguð
til að gera þetta — að viðlagðri
hótun um dauða!
— Ef þú ert að reyna að snúa
á mig......
— Hver er að veita henni eft-
irför?
— Ég skal kalla hann til baka.
— Ég vil fá nafn hans. Annars
verður þú ákærður fyrir að
stuðla að morði.
McNulty hugsaði sig ögn um.
— Hvenær fæ ég peningana
mína aftur? spurði hann svo. —
Ef hún er milliliður, eins og þú
staðhæfir.
— Þegar við höfum upplýst
málið.
— Þú meinar EF þið upplýsið
það.
— Kannski. Jæja, fæ ég nafn-
ið, eða verð ég að handtaka þig?
— Hann verður að hafa hand-
tökuheimild, gall Bronston við.
— Haltu kjafti, hreytti Mc-
Nulty út úr sér. — Það er enginn
að veita henni eftirför, sagði
hann svo við Hawk. — Það varst
bara þú, sem fékkst mig til að
spinna það upp, með þessum hel-
vítis sjálfbirgingshætti....
— Hvernig veiztu þá, að það
var kona?
— Bronston sagði mér það í
símann.
Hawk reis á fætur.
— Ef þú ætlar að myrða ein-
hvern, sekan eða saklausan ....
— Reyndu ekki að hafa í hót-
unum við mig, snuðrari, þrum-
aði McNulty. — Enginn kvið-
dómur í heiminum myndi sak-
fella mann, sem reynir að vernda
börnin sín.
Hann dró djúpt andann og hélt
svo áfram:
— Ef þú hefur fleiri spurning-
ar, skal ég svara þeim, en ég
rökræði ekki við þig, hvað ég
hef frekar á prjónunum í sam-
bandi við þetta.
Helen sýslaði í íbúðinni, eftir
var að ganga úr skugga um, að
gluggatjöld væru fyrir dregin og
gluggar lokaðir. Skynsemin sagði
henni, að þetta væri hlægilegt,
enginn gæti staðið fyrir utan og
hlustað eða kíkt. En samt....
Hún opnaði ofninn, tók fram
pakkann, bar hann inn í svefn-
herbergið og lagði hann á rúmið.
Þegar hún opnaði kassann, sá
hún raðir af hundrað dollara
seðltun. Hún tók einn þeirra upp,
bar hann að ljósinu og sá trefj-
arnar í pappírnum.
Svo tók hún að telja. Það var
langt og þreytandi verk, og henni
1 fannst það ónauðsynlegt. Hversu
skipti það hana, hvort það væru
örugglega tvö hundruð þúsund i
pakkanum? En hún vildi ekki
láta þjófkenna sig, það meira að
segja af hálfu fjárkúgara, ef
fórnarlambið hefði dregið eitt-
hvað undan.
Hún var í miðju kafi, þegar
síminn hringdi. Hún hentist upp,
svo hundrað dollara seðlarnir
þyrluðust eins og ský í kringum
hana. Hafði einhver skipt um
klukkur í símanum? Hann var
ekki vanur að hafa svona hátt.
Hún lagði frá sér seðlana og
tók upp tólið. Henni til léttis,
heyrði hún lága, áhyggjufulla
rödd Franks.
— Oh, hvað þú gerðir mér bilt
41. tbi. VIKAN 43
Jólalerð Gullfoss
Ferðizt í jólaleyfinu. - Njótið hátiðarinnar og áramótanna um borð
í Gullfossi. - Áramótadansleikur um borð í skipinu á siglingu
í Kielarskurði. - Skoðunar- og skemmtiferöir í hverri viðkomuhöfn.
16 DAGA FERÐ - FARGJALD FRA KR.13.008,oo TIL KR. 21.393,00
Söluskattur,fæði og þjónustugjald innifalið.
FERÐAÁÆTLUN:
FRA REYKJAVlK I AMSTERDAM I HAMBORG
23. des. 1969 27. og 28. des. 29., 30. og 31. des.
í KAUPMANNAHÖFN TIL REYKJAVlKUR
1., 2. og 3.jan. 1970 7. jan. 1970
H.E EIMSKIPAFELAG ÍSLANDS