Vikan - 09.10.1969, Blaðsíða 37

r
NYTT ffifl RAFHA

56 LlTRA OFN
NAEÐ UÓSI,
yfir- og undirhita
stýrt me8 hita-
stilli. Sérstakt
glóSarstelkar-
element (grill).
Klukka meS
Timer.
_____________________I
Það voru David og Suzy.
— Eg gleymdi lyklinum mínum,
sagði hann glaðlega. — Ég tók Suzy
með mér, svo hún gæti farið í bað
og skipt um föt hérna.
— Það er ágætt, sagði Júlía, og
þvingaði fram bros. — Komdu upp.
Hún fékk Suzy hreint handklæði og
settist fyrir framan spegilinn í svefn-
herberginu til að Ijúka við snyrting-
una.
— Hvers konar fatnaður er þetta,
sagði David, þegar hún kom niður.
Hann starði furðu lostinn á rósrauða
buxnadragtina.
— Finnst þér hún ekki falleg?
sagði hún.
— Ja, jú, hún er að minnsta kosti
athyglisverð. Heldur flegin að aftan.
En liturinn fer þér vel.
Aftur var hringt, þótt rúmar tíu
mínútur væru þar til von var á gest-
unum. Júlía fór til dyra. Það var
Rolly Farebrother. Hún varð fjúk-
andi vond út í David, og það mun-
aði minnstu að hún skellti í lás, við
nefið á Rolly, en hann komst inn —
rétti henni stóran blómvönd og rak
henni rembingskoss.
— Til hamingju, til hamingju, litla
kerlingin mín. Þú lítur ekki út fyrir
að vera einu ári eldri en fimmtug.
Þú ert bara eins og kynbomba í
þessum fötum, — ertu á leiðinni í
rúmið. David sagði að hér yrði fullt
af fínum konum, svo ég flýtti mér,
ég vil ekki missa af neinu.
Suzy kom niður og settist í dag-
stofunni. Rolly var ekki lengi að
setjast hjá henni.
Húsbóndi Júlíu og konan hans
voru næstu gestir. Júlía reyndi eftir
mætti að halda þeim frá Suzy og
Rolly, og stóð með þeim I borð-
stofunni, eins lengi og hún gat. Svo
fór fólkið að streyma inn. Það leið
ekki á löngu áður en Suzy var um-
kringd af herrum, svo hún þurfti
ekki að láta sér leiðast.
Júlía heyrði, sér til mikillar
skelfingar, að Rolly var að
segja konu húsbónda hennar eina
af sínum allra grófustu sögum. Svo
heyrði hún rödd Davids. Hann tal-
aði við konu, sem var að koma
inn. Hún gekk brosandi móti Júlíu.
— Ég óska til hamingju. Ég heiti
Genvieve de Lisle. Ég er kona Rich-
ards. Hann er þarna úti að reyna að
koma bílnum fyrir.
Konan leit út fyrir að vera rúm-
lega þrítug. Fötin hennar voru síð-
ur en svo snyrtileg, og hún var al-
gerlega ómáluð. En það var eitt-
hvað notalega skemmtilegt við
hana. David virtist hrifinn af henni,
og leiddi hana inn, til að kynna
hana fyrir hinum gestunum.
En svo stóð Richard ( dyrunum.
Hann var myrkur á svipinn, en Ijóm-
aði upp, þegar hann sá hana. Hún
fékk ákafan hjartslátt, og langaði
mest að kasta sér í faðm hans, og
BHAB ER OBKIH IflHS llð«?
Það er alltaf sami leikurinn í henni Yndisfríð okkar. Hún hefur
falið örkina hans Nóa einhvers staðar í blaðinu og heitir góð-
um verðlaunum handa þeim, sem getur fundið örkina. Verð-
launin eru stór konfektkassi, fullur af bezta konfekti. og fram-
leiðandinn er auðvitað Sælgætisgerðin Nói.
Slðast er dregið var hlaut verðlaunin:
Sólrún Kristjánsdóttir, VitilsstöSum.
Vinninganna má vitja í skrifstofu Vikunnar.
Nafn
Heimili
Örkin er á bls. 41
4i. tw. VIKAN 37