Vikan - 18.12.1969, Qupperneq 17

í þessu sambandi, er að Gylfi Ás-
mundsson, sálfræðingur, hefur
staðlað amerískt próf, sem hefur
verið notað mjög mikið þar
vestra, langur spurningalisti,
rúmlega 500 spurningar, og kall-
að MMPI, eða Minnesota Multi-
phasic Personality Inventory, og
samkvæmt niðurstöðuin úr stöðl-
un á því prófi, hefur komið í
ljós að íslendingar eru innhverf-
ari og meiri kleyfhugar en til
dæmis Bandarikjamenn.
En til þess að geta sagt nokk-
uð um hvernig íslendingar eru
staddir hvað geðheilsu snertir,
þyrftu að liggja fyrir mun meiri
niðurstöður úr rannsóknum. Hitt
er annað mál að vel má vera að
hægt sé að tala um að ein eða
önnur hlið þjóðfélagsins, einhver
þáttur þess, sé sjúkur, vegna
þess að hann væri illa starfshæf-
ur. Tökum sem dæmi efnahags-
líf okkar:
Við búum hér við geysileg
auðævi, þar sem eru fiskimið
okkar. Við ráðum yfir dýrmætu
hráefni, fiski, sem er geysi-
leg eftirspurn eftir í heiminum,
2<5 hlutar heimsins þjást jú af
hungri og vannæringu og þá virð-
ist það fáránlegt að hugsa til
þess að við getum ekki lifað hér
mannsæmandi efnahagslífi sem
þjóð. Og þannig mætti kannske
spyrja hvort þessi hlið íslenzks
þjóðfélags, efnahagshliðin, sé
sjúk. En þá erum við bara komn-
Framhald á bls. 34.
Geir og Ingibjörg á tröppunum heima
hjá sér, en húsið er teiknað af föður-
bróður Ingibjargar, Jóhanni Eyfells,
listamanni.
Þessi mynd er tekin á svokallaða
„fiskaauga“-linsu og sýnir (frá
vinstri): Ingibjörgu, Geir og blaða-
mann Vikunnar. mL-
^^Vitnað í Margaret Mead: — Bann-
ið er í sjálfú sér miklu hættulegra en
óhófleg notkun lyfjanna, því mariju.
ana er skaðlaust . . .
hjálp þessara litabreytinga húð-
arinnar, því kolkrabbinn getur
einnig gert alls konar kúnstir
með húðinni; framkallað hrukk-
ur og mynstur af mikilli fjöl-
breytni. En þetta er algjörlega
órannsakað mál, svo það er ekk-
ert hægt að fullyrða um það.
Ne', þetta voru náttúrulega
engir risakolkrabbar, þessir sem
við vorum með voru ákaflega
meðfærilegir, ca. 700—1000
grömm.“
í nokkurn tíma ræddum við
svo vítt og breitt um kolkrabba
svona yfirleitt og kom í ljós að
þeir eru ágætis matur en síðan
snerum við okkur hér upp á klak-
ann og að andlegu heilbrigði vík-
inga velferðarþjóðfélagsins.
„Ég treysti mér ekki til þess
að segja mikið um það,“ sagði
Geir. „Tíðni geðsjúkdóma er
á’kaflega svipuð hvar sem er
í heiminum. Það væri þá helzt
að taugaveiklun væri misjafn-
lega mikil eftir löndum.
Eitt af því fáa sem fyrir liggur