Vikan - 17.09.1970, Page 27

Þegar litazt er um í nýlegum íbúðum og hús-
um, þá kemur berlega í ljós, að hugmyndaauðgi
í húsbúnaði og innréttingum stendur ekki á
mjög háu stigi. Flestar íbúðir eru ótrúlega lík-
ar; byggingarefni eru þau sömu, frágangur iðn-
aðarmanna hinn sami, litaval er hér um bil alls
staðar eins, harðviðurinn í skápunum og hurð-
unum og harðplastið í eldhúsunum, allt er eins.
Það dregur hver dám af sínum sessunaut, var
einu sinni sagt og sannast það hér. Fáum kem-
ur til hugar að skapa persónulegan blæ á heim-
ili sitt. Þó þarf slíkt ekki að vera dýrt. Það
munar einkum og sér í lagi því, hvort viðkom-
andi nennir að leggja höfuðið í bleyti og hugsa
eitthvað út fyrir það, sem hann hefur séð í
öðrum nýjum íbúðum.
Áhrifamikið er að skapa andstæðu milli grófr-
ar áferðar og fínnar. Útveggrur úr máluðum
mátsteini fer fel á móti innvegg úr viði. í stað
harðviðarins mætti oft nota grófa furu með
jafn góðum árangri, að ekki sé talað um vegg-
fóður, sem nú fæst í talsverðu úrvali og er allt-
of Iítið notað. Plasthúðað veggfóður er af-
brags byggingarefni, betra að þvo það en flöt,
málaðan með plastmálningu. Auk þess sér
minna á því. Veggfóður má nota með góðum
árangri með máluðum flötum.
Fjölbreytni og dirfska í húsbúnaði næst mæta-
vel með notkun margvíslegra byggingarefna og
menn ættu að muna, að óþarft er að vera
hræddur við grófa áferð. Aftur á móti er ástæða
til að segja nokkur varnarorð gagnvart sterk-
um litum. Að sjálfsögðu er æskilegt að nota
sterka liti með í hófi. En reynslan hefur sýnt,
Framhald á bls. 45.
Flest eldhús í nýjum, íslenzk-
um húsum eru sérsmíðuð, en
samt eru þau svo að segja eins
með örfáum undantekningum.
Hugmyndafluginu er ekki fyrir
að fara, þegar helzti íveru-
staður og vinnustaður hús-
móðurinnar er annars vegar.
Ekki veitir af að hræra dálítið
upp í viðteknum hugmyndum
og á meðfylgjandi mynd er
lausn, sem sumir hinna íhalds-
sömu mundu kalla djarfa, en
í rauninni er hún það alls
ekki. Litirnir eru mildir i gulu
og brúnu. Sperrur og furu-
bjálkar eru í loftinu, grjót-
hleðsla á bakveggnum og mál-
aðir skápar með sérstökum
skreytingum og gamaldags
höldum og lömum.
Við lifum á tímum poptízk-
unnar, í listum, í klæðaburði,
músík og húsbúnaði. Poplist
og .Oplist hafa sameiginlega
skapað stíl í húsbúnaði, sem
að minnsta kosti höfðar mjög
til ungu kynslóðarinnar. Litir
og form tala þar sínu ferska
og frísklega máli, en það verð-
ur að gæta sín, að heildin
verði ekki of óróleg. Á með-
fylgjandi mynd er gengið eins
langt í djarfri mynsturáferð
og framast er hægt. Poptízk-
unni fylgja sérstakir litir.
Áherzla er lögð á rautt, bleikt,
fjólublátt og blátt.
Poptízkan verkar ekki róandi. Þvert á móti verkar hún æsandi
líkt og hún vilji rífa mann upp af svefni. En rósemin á rétt á
sér fyrir því. Dökkir veggir verka mjög róandi og með þeim
stóru gluggum, sem nú tíðkast að hafa á húsum, verður engan
veginn of dimmt, þótt veggirnir séu málaðir dökkir. Athugið
einnig, að hverskyns litir fara mjög vel með dökkum veggjalit.
Aftur á móti hafa dökkir litir þá náttúru, að manni finnst stofan
eða herbergið aðeins minna, þegar búið er að mála veggina með
dökkum lit. Um árabil hafa allir veggir verið málaðir hvítir.
Hvernig væri nú að breyta dálítið til. Á meðfylgjandi tveim
myndum sést stofa, þar sem veggirnir hafa verið málaðir með
mjög dökkum lit. Takið sérstaklega eftir, hvað myndirnar standa
vel á þessum dökka grunni.
DALÍTIB MEIRIDIRF8KA