Vikan - 25.03.1971, Síða 14

Vinnan er
komin í stað
ástmeyjar-
innar
Flestar okkar þekkja hann, dauðuppgefna eigin-
manninn, náfölan af þreytu, sem linígur niður í
bezta hægindastólinn á kvöldin, eftir „hræðilegan
dag“ á skrifstofu eða vinnustað. Og við höfum lagt
þá spurningu fyrir okkur sjálfar hvort háerri laun
og betri lifsskilyrði séu í raun og veru þess virði að
leggja svona mikið í sölurnar.
'AIdrei hefur kapphlaupið í viðskiptaheiminum
verið eins æðisgengið og nú á dögum. Nútima kon-
an sér fjölskylduföðurinn kannske jafn sjaldan og
sjómannskonur á skútuöldinni sína eiginmenn.
Hagskýrslur segja að æ fleiri hjónaskilnaðir verði
nú af völdum of mikilla anna og streitu. Amerískur
sálfræðingur hefur sagt að fyrirtækið eða verzlunin
sé nú komin í staðinn fyrir ástmeyna í hinum „ei-
lífa þríhymingi“, og að rannsóknir hafi leitt í ljós að
vinnan geti tekið allt að því 80% af tíma og orku
eiginmannsins, það er að segja ef hann er í topp-
stöðu í viðskiptaheiminUm, iðnaði, skipaútgerð og
öðrum atvinnugreinum.
Það er því sannarlega ekkert skrítið að þeim
mönnum fjölgar stöðugt, sem þjást af streitu og
taugasjúkdómum. Það er því ekki undarlegt að
margir forstjórar vilji fá viðtal við eiginkonu manns,
sem þeir hafa hug á að ráða í ábyrgðarstöðu, en það
er orðið mjög algengt hjá stórum fyrirtækjum er-
lendis. Það er ekki lítils virði að maðurinn eigi konu,
sem er hyggin og hjálpsöm og veiti honum þann
stuðning, sem er honum nauðsynlegur.
Kvenkynið er, eins og allir vita, bæði sterkara og
þrautseigara en karlmenn. Konur hafa miklu meiri
aðlögunarhæfileika, eru betur til þess fallnar að taka
erfiðleikum, sem ný staða getur haft í för með sér.
Við konurnar eigum ósköp létt með að láta ekki
áhyggjur hafa áhrif á okkur, en karlmönnum liættir
við að burðast með þær, án þess að gera tilraun til
að létta af sér okinu. Þeir strita meira, þeim er
hættara við hjartasjúkdómum og deyja fyrr en kon-
14 VIKAN 12. TBL.