Vikan - 25.03.1971, Blaðsíða 46
Komið og skoðið
úrvalið frá
SOMMER
Somvyl veggklæðníng, áferðar-
falleg, endingargóð, hentar alls staðar.
Taplflex gólfdúkur, sterkur,
þaégilegur að ganga á.
LITAVER
Grensásvegi 22-24
símar 30280, 32262
Tapisom gólfteppi, einlit og mynztruð.
Tapisom S-1000 og S-300 I Ibúðir,
Tapisom Super 600 í skrifstofur, stigahús,
skóla og veitingahús.
Sommer teppin hafa alþjóðlegt
vottorð um endingu.
ÓTRÚLEGA STERK
Síðan hafði hann ekki sýnt
sig. Það hvarflaði að Reginu
hvort Damaris hefði tekið eftir
fjarveru hans, en hún gat al-
drei merkt það og Regina þorði
ekki að spyrja.
Sjálf vissi Damaris ekki hvað
hún hugsaði. Það var líkast
því að hún lifði í einhverjum
óraunverulegum heimi. Lífið
gekk sinn vanagang í kringum
hana, en hún tók engan þátt í
því, og stundum fannst henni
að það hefði verið góð lausn
ef hún hefði fengið að deyja
sjálf.
Framhald í næsta blaði.
FÚLK þyrstir (
AÐ SJA ■ ■.
Framhald af bIs. 27.
ur nú en áður, og það bendir
til þess, að þeir sjái meira,
skilji meira, og geri oftar og
meiri samanburð.
Ballet er í stöðugri framför,
tækninni fleygir fram í honum
sem öðru, og ég hef tekið eftir,
að unglingar sem eru í skólan-
um hjá Balanchine, hafa náð
því sem við, á mínum aldri,
kepptum að. Þau hafa náð
þeirri tækni sem var okkar tak-
mark í eina tíð og þó þau hafi
ekki náð fullum þroska er allt
hitt fyrir hendi. Ein aðaldans-
mærin hjá Balanchine er til
dæmis stúlka. sem ég hef mik-
ið dansað við, aðeins 17 ára
gömul, og þó hún sé þetta ung,
þá sér maður svo greinilega, að
þetta liggur svo vel fyrir henni,
að það er nær ótrúlegt.
—• Ég hjó eftir því áðan aS
þú sagSir aS fleiri og fleiri vœru
farnir að ,jkilja“ ballet. Geta
þaö ekki allir?
— Jú, sjálfsagt geta það all-
ir, en það er spurning um hvort
fólk gerir það. Ég veit til dæm-
is ekki hversu margir eru í á-
horfendasal sem gera sér grein
fyrir því hversu mikil vinna er
lögð í eitt lítið stökk, en eftir
því sem fólk sér oftar ballet
geri það sér betur grein fyrir
því hvað er gott og hvað er ekki
gott.
Nú, svo eru fleiri en ballet-
dansarar farnir að leggja stund
á ballet. Bæði leikfimi- og
skautafólk lærir nú ballet, víða
um heim, til að fá fallegri
hreyfingar, og gott dæmi um
þetta er bandaríska skauta-
drottningin Peggy Flemming.
Hún hefur óvenjulega fallegar
hreyfingar, sem stafar af því að
hún æfir ballet.
— Hvernig fannst þér mót-
tökurnar hér heima þegar þú
hafðir dansað hér? BœSi hjá
almenningi, leikhúsgestum, og
blaSadómum?
— Mér fundust móttökurnar
sérstaklega góðar.
— Betri en þú bjóst við?
— Ja, ég vissi eiginlega ekki
við hverju ég átti að búast. Ég
hef ekki dansað hér heima síð-
an ég var strákur og í rauninni
hugsaði ég lítið út í það hvernig
móttökur ég fengi. En ég varð
afskaplega ánægður með þær
þegar þar að kom, og það sama
er að segja um mótdansara
minn, Elisabeth Carroll, hún
var mjög hrifin og þótti þetta
sérstaklega góðar móttökur. Nú,
ég hef ekki séð alla blaðadóma,
en hef verið að lesa þetta í dag,
og... ja, jú jú, það er náttúr-
lega ekki alltaf hægt að gera
svo öllum líki.
— Á hvaSa stigi finnst þér
íslenzkur ballet, eftir þaS sem
þú hefur séS af því sem var á
sýningunum með þér?
— Hann er á lágu stigi...
— Mjög lágu?
Hann hikaði: — Já, sagði
hann svo, — mjög lágu.
— Og hverju er um að
kenna?
— Ég held að það sé aðalat-
riðið að hafa góða kennara, og
ég er sannfærður um að ástand-
ið var mun betra á meðan Bi-
sted var hér. Ég er ekki ein-
ungis sannfærður, heldur veit
ég það.
Það var dálítil þögn. Þessi
síðustu orð voru sögð af mikl-
um alvöruþunga og við vorum
báðir að hugleiða þau. En svo
tók Helgi aftur til máls:
— í sambandi við það sem
við vorum að tala um áðan,
þetta með aukningu áhorfenda,
þá held ég að þetta sé langt í
frá að vera tízkufyrirbrigði.
Eins og heimurinn er í dag — i
öllum blöðum les maður um
stríð og hörmungar og í út-
varpi og sjónvarpi dynur þetta
yfir mann stöðugt — þá held
ég að fólk finni hjá sér æ meiri
þörf til að fara í leikhús til að
sjá eitthvað fallegt. Fólk getur
slappað af og notið þess sem er
fyrir augað og um leið kemst
það út úr þessu daglega lífi sem
er svo yfirhlaðið og spennt.
— Nú hefur sá franski Bé-
jart, sem er talinn einhver
fremsti balletmeistari vorra
daga, sagt að hann vilji vekja
fólk til umhugsunar um þjóð-
félagsleg vandamál, að fólk fan
reitt út af sýningu hjá sér. Þú
ert á álgjörlega öndverðum
meiSi.
— Já, alveg örugglega. Mér
finnst orðið svo mikið um það
að maður sé gerður reiður
vegna nútímavandamála, að
maður getur lika fengið. of mik-
ið af því, því þá er hætt við að
maður vilji ekki hlusta á það
nokkurn tíma. Ef ég fer í leik-
hús eða bíó, þá vil ég ekki fara
til annars en að skemmta mér,
to be entertained. Ef ég á að
fara til að sjá það sem ég sé
daglega á götunni og les um í
blöðunum... til hvers?
— Béjart hefur meira að
segja sagt að hann vilji „sjokk-
era“ fólk.
— Já, ég sá sýningu hjá hon-
um ekki alls fyrir löngu, því
vitaskuld er mikið talað um
hann, og ég hafði ekki séð
flokkinn hans áður, og ef ég á
að segja alveg eins og er, þá
finnst mér hann ekki neitt sér-
stakur. Béjart er að vísu númer
eitt í Evrópu, en miðað við allt
það sem hægt er að sjá í New
York er hann tæplega í takt við
tímann. Hann er framarlega í
nútímaballet, en það eru marg-
ir vestanhafs framar honum,
þótt það sé kannski ekki í Ev-
rópu.
New York City Ballet er álit-
inn bezti ballet í Bandarikjun-
um og berst um efsta sæti heims
við þann sovézka Bolshoi. í New
York kemur ekki nema einn
ballet til greina, ef einhver seg-
ir við annart að hann ætli „á
balletinn í kvöld“ þá er það New
York City Ballet. Eins og fram
hefur komið þá er stjórnandi
hans George Balanchine, af
rússneskum ættum og álitinn
mesti balletmeistari nútímans.
Wall Street Journal lýsti þvi
nýlega yfir að frægð ballettsins
væru fyrst og fremst Balan-
chine að þakka og við spurðum
Helga hvort hann væri sam-
mála:
— Já, algjörlega. Kóreógrafía
46 VIKAN 12. TBL.