Vikan - 29.04.1971, Side 46

Notið
INNOXA
og njótið
lífsins
Sérfræðingar hjá INNOXA eru sífellt að Jeita að
nýjungum, sem gætu aukið sjálfstraust og vellíðan allra kvenna.
Þetta hefur ávallt sett INNOXA vörur feti framar
f gæðum. Ein þessara nýjunga er AMALENE.
Amalene er jurtaefni, — sérstakt rakaefni fyrir húðina.
Amalene er aðeins x INNOXA vörum.
Það er ekki éinungis Amalene, sem gerir INNOXA snyrtivörur
eftirsóknarverðar. INNOXA er gætt þeim eiginleikum, að konur
sem nota INNOXA njóta lífsins. Betri meðmæli eru ekki til.
Clean Face: Krem í stað sápu.
Tender touch: Græðandi næringarkrem.
Tissue Cream: Kælandi krem fyrir þurra húð.
Skin Balm: Varnarkrem gegn veðri og vindum.
One & All: Mýkjandi handáburður.
Kynnist úrvalinu hjá INNOXA.

INNOXA
Eykur yndisþokkann.
hæfilegri fjarlægð. Svo fór
hann á annað veitingahús og
sat þar lengi; vissi ekki hvað
gera skyldi. Að lokum ók hann
heim. Mér er skapi næst að
trúa honum, en á hinn bóg-
inn....
En á hinn bóginn gæti hann
hafa logið. Á hinn bóginn hafði
hann sagt lögreglunni aðra
sögu. — En Mike hefði aldrei
skilið skammbyssuna mína eft-
ir, sagði ég. — Honum hefði
hlotið að vera ljóst, að það
mundi leiða gruninn að mér.
—• Þar er ég á sama máli,
en lögreglan virðist á annarri
skoðun.
Við ókum út úr miðborg-
inni inn í hverfi með gömlum
húsum og mjóum götum. —
ÍSg var búinn að mæla mér
mót við Brannigan hér, sagði
Bill þegar leigubíllinn stanzaði
fyrir framan þýzkt kaffihús.
Við fórum inn og settumst við
borð innst. John pantaði kaffi.
— Pat, sagði hann. — Hefur
þú hugsað út í að verið getur
að morðinginn hafi markvisst
reynt að láta gruninn falla á
Þig?
— Hvernig þá?
— Mér sýnist allt benda til
þess, sagði hann. — John var
skotinn með skammbyssunni
þinni. Þú varst stödd í húsinu.
En enginn vissi að þú ætlaðir
til Johns . . . að minnsta kosti
hefur enginn viðurkennt að
hafa vitað það. Og svo þetta
sem gerðist í nótt. Hann leit á
mig. — Það má ekki endurtaka
sig, Pat. Ef þú ert í hættu....
Hann þagnaði, og munnurinn
varð að mjóu striki.
— Hvers vegna skyldi ég
vera í hættu? spurði ég. •—
Enginn getur hagnazt á því að
myrða mig.
En einhver hafði reynt það
samt sem áður.
Þjónustustúlka kom með
kaffið.
— Hverjir vissu að þú ætl-
aðir til Johns?
— Enginn, sagði ég. — Eve-
rett og Rosie vissu að ég hafði
töskurnar með útbúnaðinum í
þvottaherberginu, og þau hafa
kannski minnzt á það við John.
— Hvað um Mike?
— Hann hlýtur að hafa séð
að ég hafði ekki með mér tösk-
urnar, þegar hann sótti mig á
stöðvarvagninum eftir að ég
hafði klippt Harpo. Bill . . .
getur það hafa verið Jimmy?
— Það held ég ekki. Þegar
allt kemur til alls hafði hann
enga ástæðu til þess. Ef hann
hafði áhuga á peningunum,
hefði hann getað kvænzt Su-
gar. Hjónabönd verða að telj-
ast áhættuminni en morð. Og
hefði hann verið verulega illa
blankur, hefði John hjálpað
honum. Það gerði hann alltaf.
— Kannski hann hafi neitað
í þetta sinn. Eg hafði þaulhugs-
að málið um nóttina. — Kann-
ski Sugar hafi látið hann hafa
lykil að íbúðinni þegar þau
voru trúlofuð. Hann gat hafa
læst sig inni og... .
Bill tók um hönd hennar
og þrýsti þétt. — Drekktu nú
kaffið þitt, Pat. Ekkert alvar-
legt gerðist, og svona nokkuð
skal ekki koma fyrir aftur.
Ég rétti úr mér. — Bill!
Heldur þú að Jimmy hafi get-
að verið afbrýðisamur gagn-
vart John?
Hann varð undrandi á svip.
— Vegna Sugar, áttu við?
— Hann var mikið með Su-
gar . . . jafnvel eftir að þau
slitu trúlofuninni. Kannski
hefur hann viljað fá hana aft-
ur, en að hún hafi tekið John
framyfir?
—- E'g held ekki að afbrýði
hafi verið ástæðan, sagði Bill
hægt.
Það leiddi huga minn að
öðrum möguleika. — Hvað um
manninn hennar? hrökk upp
úr mér. — Mann Edith Sales,
á ég við?
Hann hugsaði sig um. —-
Nei, mér finnst það ósennilegt,
en að vísu vitum við ekkert
um herra Sales. Hann leit upp
og veifaði. — Og þarna kemur
Brannigan.
Brannigan virtist dálítið
óstyrkur, en hann settist, þáði
bjór og lýsti sig viljugan að
svara spurningum Bills.
— É'g skal segja alveg eins
og er, Ransome læknir. Ég hef
séð ungfrú Bennet margoft...
án þess að hún hafi vitað, og
ég held ekki að hún hafi myrt
hann. Hún hefur allar likur á
móti sér. Enginn annar var í
húsinu, en. . . . Hann drakk
drjúgan teyg af freyðandi
vökvanum í glasinu, sem sett
var fyrir hann.
— Hvernig fenguð þér Wil-
kinson til að sleppa ungfrú
Bennet eftir að hann hafði
handtekið hana? spurði Bill. —
Hvað sögðuð þér við hann?
Brannigan þurrkaði sér um
munninn. — Það var það, sem
ég hafði hugsað mér að segja
yður. Einhver hringdi nefni-
lega til mín rétt áður en ég
lagði af stað í eftirlitsferðina
og bað mig að láta ekki bregð-
ast að líta inn hjá Ransome um
níuleytið. Og það gerði ég, og
þá var hún þar, og Ransome
skotinn. Ég sagði yfirlögreglu-
þjóninum frá hringingunni.
46 VIKAN 17. TBL.