Vikan - 30.08.1973, Síða 25

Jónas haföi margt að segja um
veru fjölskyldunnar á Spáni og
starf sitt sem fararstjóri þar.
sagöi að lærdomsrikt væri aö
fylgjast meö vinnu annarra og sjá
hvernig þeir ynnu úr hugmyndum
og verkefnum, sem fyrir þá væru
lögö. 1 Barcelona lærði hann lika.
keramik og aö brenna gler á
leirflisar, en sagöist ekki hafa
aðstöðu til að vinna slikt hér, þö
aö vissulega væri það gaman.
Annars stendur aöstaöan til bóta,
þvi aö með aöstoö fjölskyldunnar
er Jónas aö koma sér upp vinnu-
stofu viö hliöina á húsi sinu.-Þar
verður hátt til lofts og vitt til
veggja og mikill munur á að
starfa þar eða I þvottahúsinu og á
stofugólfinu. Halldóra sagði
reyndar aö honum væri velkomið
aö nota stofugólfiö, en honum lik-
aöi þaö ekki nógu vel.
Þaö er dýrt að byggja á íslandi
og.þess vegna veröur Jónas aö
vinna fleira en aö mála.Hann var
á förum til Mallorca, fáeinum
dögum eftir aö ég átti tal viö
hann, en þar er hann fararstjóri
hjá ferðaskrifstofunni Úrval.
Hann hóf fararstjórastarfið áriö
1969.
— Ég tók upp á þvi, vegna þess
aö rétt eftir að við komum til
Baj-celona, varð mikil gengisfell-
ing hér heima og þeir peningar,
sem ég haföi ætlaö t-il yfirfærslu,
uröu heldur verðlitlir. Þá sá ég
fram á, að ég yrði að fá mér ein-
hverja vinnu, og fékk fararstjóra-
starf hjá ferðaskrifstofunni
Sunnu. Við það vann ég i tvö sum-
ur, niu mánaða törn i hvort
skipti. Mánuöina á milli notaði ég
til þess aö mála. Fyrri veturinn
var ég viö nám i Escuela de Arte
Jónas með-hundinn Titus.
„Spánarförin er eitt farsælasta
skref, sem ég hef stigið i lifinu til
þessa.”
I Palma á Mallorca en þann
seinni málaöi ég upp á
eigin spýtur og hélt svo,sýningu i
Palma. Ég fékk sýningarstyrk
héöan aö heiman og sýningin
gekk bærilega miðað viö aöstæö-
ur. Ég var náttúrlega alveg
óþekktur þar og viðhorfiö allt
annað en hér á Islandi. Hér kaupa
svo margir málverk I söfnunar-
skyni. Fólk safnar nöfnum og
heilmikið atriöi er að eiga mynd
eftir sem flesta. Viö íslendingar
erum lika svo miklir fööurlands-
sinnar, aö viö kaupum frekar
lélega mynd eftir íslending en
góöa mynd eftir erlendan mann.
Þaö hefur gerzt hér á þeim
sámsýningum, sem erlendum
listamönnum hefur verið boöiö
aö taka þátt i. En mér gekk ágæt-
lega aö selja myndirnar
minar i Palma. Spánverjar
keyptu þó nokkrar og svo voru
þarna Englendingar og Frakkar,
sem llka keyptu af mér. Haustið
eftir aö ég hélt þessa sýningu i
Palma, komum við heim.
Fjarhagurinn var náttúrlega orö-
inn bágur, enda var ég búinn, að
lifa eins og „bóhem” með alla
fjölskylduna á Mallorca i heilt ár.
Þetta haust hélt ég sýningu hérna
heima. Hún lenti i miðju frétta- og
blaðamannaverkfalli, en gekk
samt ótrúlega vel. Ég held aö
þrjátiu myndir af þrjátiu og sex,
sem á sýningunni voru, hafi selzt.
— Eftir hverju ferðu viö verð-
lagningu mynda á sýningum? .
— Mér hefur frekar veriö álas-
aö fyrir aö verðleggja of lágt
heldur en hátt. En mér finnst
engin ástæða til þess aö vera aö
Jónas og Halidóra ásamt börnum
sinum þeim Björgu, Birgi og Jón-
asi mcð hundinn Titus fyrir utan
heimili þeirra að Stekkjarkinn 17
i Hafnarfirði.
safna þessu saman heima hjá sér
eins og sumir gera. Kannski.er
þaö skortur á sjálfsáliti að verð-
leggja lágt, en mér finnst maður
ekki geta strax sett upp sama
verö og menn, sem hvarvetna
hafa hlotið einróma viöur-
kenningu og eru oröqir þekktir
fyrir list sina. Þaö hefur viljaö
brenna svolftið við hjá ungum
mönnum hér, aö þeir hafi gert
þaö. Mismunandi verö mynda fer
svo aö mestu leyti eftir þvi, hvaö
mér sjálfum þytír myndin góö.
Jónas sagðist vera Skagfirö-
inguraðættogþaölá beint viö aö
snúa talinu aö hestum. Jónas
gerði litiö úr hestamennsku sinni,
sagöist vera ein þeirra skagfirzku
undantekninga, sem ekki fengi
neitt úr út hestum. Hann vildi
heldur ekki kannast viö að hann
málaði hesta, en þegar Halldóra
sagöi aö þaö væri ekki satt, viður-
kenndi hann meö semingi aö
hann hefði fiktaö viö þaö aö
gamni sínu.
— Annars mála ég mest
abstrakt, svo að ég skapa min
mótiv eiginlega sjálfur. Þetta
fæöist oftast jafnóðum.
— Hvernig liti notarðu aölaö-
lega?
— Ég hef málað mest með oliu-
litum. A seinni árum hef ég
reyndar farið svolitiö út i að nota
Jónas ineð eina mynda sinna.
Þessa vill fjölskyldan ekki láta
fara út af heimilinu.
oliukrit, þvi aö ég hef veriö á
stööugum ferðalögum og þá er
erfitt aö taka mikiö efni meö sér.
Þaö var óhjákvæmilegt aö
koma aftur og aftur aö feröalög-
um i þessu rabbi viö Jónas. öll
fjölskyldan var saman á Spáni og
bæöi hafa hjónin.unnið viö farar-
stjórn þar. Halldóra er samt hætt
þvi starfi, nema hvað hún fór i
fyrrahaust með hópi af lömuöu
fólki til Mallorca og sagöist
trúlega gera þaö aftur I ár. Hún
sagöi aö sérstaklega gaman væri
Framhald á bls. 36
35. TBL. VIKAN 25