Vikan - 23.01.1975, Blaðsíða 36

allt, sem á minu valdi stendur, til
a6 ná honum frá þér!
Sara gekk út úr herberginu og
hlátur Lucy fylgdi henni alla leiö
niöur stigann.
Lucy var i sólskinsskapi, þegar
húnkom tilaö boröa, var mjög ó-
venjulega falleg I látlausa mússu-
linskjólnum. Hún talaöi f sifellu,
meöan á máltiöinni stóö og Sara
sá aö Bryne var undrandi yfir
þessum stakkaskiptum, en það
var greinilegt, aö hann var feg-
inn.
— Hvaö sagöir þú við Lucy,
þegar þiö voruö þarna uppi áöan?
spuröi Bryne siöar.
— Mjög litiö, sagöi Sara eins og
I undanfærslu.
— Jæja, þú hefur nú samt kom-
iö henni til aö átta sig, sagöi hann
og dæsti ánægjulega. Svo gekk
hann inn I dagstofuna, þar sem
Lucy var aö opna taflborðið, til-
búin aö tefla viö hann back-
gammon. Sara náöi i saumadótið
sitt og sat hjá besta ljósinu meðan
þau léku. Lucy daöraöi viö hann á
ósvlfinn hátt, en hann sinnti þvi
ekki. Þau töluöu heilmikiö saman
um þaö hvenær hann myndi geta
kynnt hana fyrir heföarfólki i
New York.
— Þaö veröur dansleikur hjá
landstjóranum annaö kvöld,
sagöi hann um leið og hann kast-
aöi teningnum og færöi á sinn
reit. —. Sex! Þaö verður I fyrsta
sinn, sem Sara kemur opinber-
lega fram hérna.
Hún setti upp fýlusvip. — Ég
hef verið lokuö inni i þessu fang-
elsi svo lengi! Ég ætla ekki aö
láta eitthvert heimskulegt striö
eyöileggja fyrir mér alla
skemmtun. Þaö er nú ekki vist, aö
þaö veröi striö, ég neita þvi hrein-
lega aö vera svo svartsýn. Það
birti talsvert yfir svip hennar.
— Þú sagðir að ég mætti kaupa
nýja kjóla, var það ekki Bryne?
Hún hallaöi sér aftur I stólnum og
hugsaöi málið. — Ég vil fá smar-
agögrænan kjól fyrir ballið annað
kvöld. Eða petti ég að hafa bláan
meö silfurknipplingum?
Bryne starði á taflborðið. —
Hugsaðu um leikinn, sagði hann
hlæjandi. — Þú átt leik. Hún lék.
og var nú orðin hin kátasta.
Þau sátu ennþá að tafli, þegar
Sara fór upp að hátta. Hún var
bæöi áhyggjufull og þreytt. At-
buröir dagsins höfðu þreytt hana
meira en hún hafði haldið. Þegar
hún var komin i rúmið átti hún
erfitt meö að halda huganum viö
bók, sem hún hafði verið að lesa á
leiöinni til York. Hún lauk samt
viö bókina, en var svo glaðvak-
andi, aö hún ihugaði hvort hún
ætti ekki að fara niöur og ná i
aöra bók. Þá kom henni i hug
bréfiö frá Philip.
Hún fletti af sér ábreiðunni, fór
I inniákó og gekk aö klæðaskápn-
um. Hún leitaði i vasanum á
kjólnum sinum, en fann ekki bréf-
iö. Hún leitaöi á gólfinu, en sá það
hvergi. Hún hlaut að hafa misst
það einhvers staöar niðri.
Hún tók kerti og fór til að leita.
Bryne og Lucy voru gengin til
náöa og allt var i svarta myrkri.
Hún leitaöi vandlega og reyndi aö
muna hvar hún heföi verið um
daginn, en árangurslaust.
Þegar hún kom aftur inn I her-
bergiö sitt, brá henni ónotalega.
Lucy sat viö fótagaflinn á
himinhvllunni, sneri andlitinu að
henni og Sara sá, aö hún var aö
lesa bréfið frá Philip.
Hún veifaði bréfinu framan i
Söru og sagöi ögrandi:
— Hver er Philip Manning?
— Þaö er engin ástæöa til þess
aö ég svari svo óskammfeilinni
spurningu, svaraði Sara reiöilega
og ætlaöi aö hrifsa af henni bréfiö.
— Sérstaklega þegar þú hnýsist I
persónulegt bréf til min, án leyf-
is!
Lucy gretti sig. — Það er naum-
ast aö moldin rýkur. — Þú misstir
þetta bréf inni i herberginu minu
og var þaö nokkuð skritið að ég
læsi það? Ég hélt að þetta væri
kannski ástarbréf og ég er búin að
segja þér, að ég svifst einksis, til
aö skilja ykkur Bryne að. Vopnin
skipta ekki nokkru máli.
— Viltu gjöra svo vel aö fara
héðan út, sagði Sara, sparkaði af
sér inniskónum og flýtti sér upp i
rúmiö, til að gefa til kynna, að
hún ætlaði ekki að ræða þetta
frekar.
Lucy hreyföi sig ekki. — Ert þú
ástfangin af Philip Manning? Er
þaö þess vegna sem þú elskar
ekki Bryne?
— Ég er ekki ástfangin af
Philip Manning, sagði Sara og
hristi koddann sinn. — Hann er
læknir og var samferða okkur yfir
hafið. Það var hann sem stundaöi
Hönnu Nightingale, áður en hún
dó. Við urðu, góðir kunningjar.
Lucy stóö upp og gekk fram að
dyrunum. Hún sneri sér viö i
dyragættinni og sagði lymsku-
lega: — Finnst þér ekkert undar-
legt, aö hann skuli einmitt koma
hingað til York?
Þaö var ekkert einkennilegt við
þaö, hugsaöi Sara. Hann vildi
sennilega vera i nálægö hennar.
Hann heföi jafnvel fariö til Hud-
son Bay, ef hún heföi fariö þang-
aö. Þaö yröi sennilega áfall fyrir
hann, þegar hann kæmist aö þvi,
aö hún væri gift. Hún var ekki i
neinum vafa um þaö.
— Góöa nótt, Lucy, sagöi hún
ákveðin.
Þegar hún var orðin ein, lá Sara
og staröi upp I rekkjutjöldin. Hún
ætlaöi að segja Bryne frá þvi á
morgun, aö Philip væri kominn til
York, eöa myndi koma þangaö.
En það fór nú ekki þannig.
Bryne var farinn, þegar hún ætl-
aöi aö leita hann uppi næsta
morgun. Hann haföi skiliö eftir
þau skilaboö, að hann yrði i vöru-
skemmunum allan daginn, en siö-
degis skeöi nokkuð sem. kom
henni til að gleyma bréfinu frá
Philip. Jenny og Robbie hurfu.
— Þau voru hér fyrir tiu min-
útum sfðan, sagði Mary Ann og
benti út á grasflötina, þar sem
leikföngin þeirra lágu á dreif. —
Ég fór inn til að taka til i barna-
herberginu.
— Hefurðu gáö út á götuna?
Sara hugsaöi um þá hættu, sem
þar gæti beöið þeirra, þau gætu
hæglega orðið undir hestahófum
eöa vagnhjólum.
— Hliðin eru lokuð og læsing-
arnar eru of hátt uppi, til að
Jenny geti náð upp til að loka á
eftir sér. Flora hefði lika séð ef
þau heföu farið þangaö. Hún lá I
hengirúminu með bók.
— Kannski þau hafi farið inn i
ávaxtagarðinn til að róla sér. Ég
ætla að leita þar. Segðu Beth og
Agnesi aö leita um allt húsið. Þau
geta varla verið einhvers staðar
meö Lucy? Henni fannst þaö
mjög ósennilegt. Lucy hafði til-
kynnt það hátiðlega, að hún hefði
engan tima til að leika viö
krakka, en það var samt betra aö
athuga þaö.
Mary Ann hristi höfuðið. —
Ungfrú Lucy fór til saumakon-
unnar. Það þurfti eitthvað að
breyta nýja kjólnum, sem hún
keypti i morgun og hún sagöist
ætla aö biöa meðan kjóllinn væri
lagfæröur.
Sara var á leið til ávaxtagarðs-
ins og hún kallaði aftur fyrir sig.
— Segöu Joe Tupper að leita i
hesthúsinu.... Rödd hennar dó út
og hún náfölnaði. — Ó, guð minn
góður.... brunnurinn!
Þær Mary Ann þutu eftir stign-
um, sem lá i kringum húsiö að
húsagarðinum, en þegar þær
komu þangað, sáu þær að hlemm-
urinn yfir brunninum var á sinum
staö. Joe Tupper kom hlaupandi
út úr hesthúsinu meö kemburnar i
höndunum, til að sjá, hvað um
væri aö vera.
Brosiö hvarf af vörum Lucy,
henni var ekkert um aö láta
kannski skyggja á sig, en hún
gætti sin samt og sagði Ismeygi-
lega:
— Þú veröur nú bráölega að
halda dansleik mér til heiðurs.
Hvenær getur orðiö af þvi?
Hann virti hana fyrir sér, al-
varlegur i bragði. — Þaö getur
veriö aö viö getum haldið marga
dansleiki fyrir þig, en það getur
veriö aö striö skelli á á hverri
stundu. Þaö breytir þá öllu.
Hrúts
merkið
21. marz —
20. aprii
Vinir þinir hughreysta
þig og uppörva, þegar
þér finnst þú ekki geta
horfst lengur i augu
við erfiðleikana. Þetta
er þér ómetanlegur
styrkur, og þú skalt
endilega meta hann að
veröleikum.
Nauts-
merkið
21. aprll —
21. mai
Raunveruleikinn er
allur annar en
draumaheimurinn,
sem þú lifir I þessa
stundina. Þó aö stund-
um geti verið gott að
flýjainn i draumheim,
þá á það ekki alltaf
viö. Gættu þess að
gleyma ekki veruleik-
anum alveg.
Tvlbura-
merkið
22. mai —
21. júni
Óvissa og efi valda
þvi, að þú framkvæm-
ir ekki það, sem þú
haföir fyrirhugað. En
ósigur getur breyst i
sigur, þegar minnst
vonumvarir. Hertu þvi
upp hugann og horföu
vondjarfur fram á
veginn.
Krahba-
merkiö
22. júni —
23. júlf
Ljóns
merkið
24. júlf —
24. ágúst
Meyjar
merkið
24. ágúst —
23. sept.
Þú þarfnast vina á
einhvern þann hátt,
sem þú ekki skilur og
átt erfitt með að gera
þér grein fyrir, hvers
vegna. Þér finnst þú
vera einmana, en ert
um of vandur að vali á
félögum.
Þú lyftist á skýjum
innblástursins langt
upp yfir gráan hvers-
dagsleikann og þú ert
það skarpskyggn, að
þú getur greint kjarn-
ann frá hisminu.
Vinur þinn veitir þér
styrk til þess að
framkvæma eitthvað,
sem þú hefðir aldrei
þoraö að gera, ef þú
nytir ekki styrks og
handleiöslu hans.
36 VIKAN 4.TBL.