Vikan - 13.02.1975, Blaðsíða 23
Ginny og Teresa Bunton frá
Tennessee voru vaxnar saman á
höföunum. Þær voru skildar aö
fárra mánaða gamlar. Siðan hafa
þær plast i stað hauskúpubeina,
þar sem þær voru (astar saman.
Seinna á að græða þar i bein úr
rifjum þeirra.
Bandariskum
skurðlækni tókst
með afbrigðum
vel að skilja að
samvaxna tvíbura
frá Santo
Domingo.
Ronnie og Donnie Galyon frá
Dayton i Ohio voru vaxnir saman
á mjöðmunum. Þeir höfðu aðeins
eina lifur og einn endaþarm.
Þessi mynd var tekin skömmu
eftir 1950, og þá þorði enginn
læknir að hætta á að skilja þá að
með skurðaðgerð.
Giuseppina og Santina Foglia
fæddust árið 1956 og voru vaxnar
saman á hryggjunum. Þær dvöld-
ust frá fæöingu á háskólasjúkra-
húsinu i Torino. En árið 1965
skildi Luigi Solerio prófessor þær
að meö skurðaðgerö. Eftir aö-
gcröina kom I ljós aö stúlkurnar
áttu erfitt meö aö vera aðskildar
og búa hjá foreldrum sinum.
Þær voru samvaxnar á kviöi og
mjöömum og höföu aöeins eina
lifur og einn endaþarm. Clara (til
vinstri) og Alta hefðu aldrei gctaö
gengiö á eigin fótum svona sam-
vaxnar. Móöir þeirra leit á fæö-
ingu þeirra sem hegningu guös
fyrir einhverja synd, sem hún
heföi drýgt. Þegar stúlkurnar
voru þrettán mánaöa, skildi hóp-
ur bandariskra lækna þær aö meö
skuröaðgerð.
sylvaniu, á Siamstviburunum i
Dóminikanska lýöveldinu. Flogiö
var meö tvlburana og móöur
þeirra til Bandarikjanna. Móöirin
bjó heima hjá frú Zimnoch, en
fariö var meö börnin á barna-
sjúkrahúsiö til rannsóknar. Koop
læknir haföi skiliö Slamstvibura
aö fyrir 18 árum. Annar þeirra lif-
ir enn, en hinn dó niu ára aö aldri,
þegar gerö var á honum hjarta-
skuröaögerö. Enginn læknir hefur
skiliö marga Siamstvibura aö. Til
þess eru Siamstvíburar of sjald-
gæfir, eöa aöeins einir af hverjum
400.000, fæddum tviburum. Oft
kemur ekki i ljós fyrr en viö upp-
skurö, hve samvöxturinn er mik-
ill.
Þann 18. september 1974 var
allt tilbúiö til aö hefja aögeröina.
23 læknar og hjúkrunarkbnur
unnu samfleytt i tiu klukkustund-
ir aö aögeröinni — og aö þessum
tiu stundum liönum sváfu Clara
og Alta I fyrsta sinn i sitt hvoru
rúminu. Lifrinni var skipt milli
þeirra. Æðakerfi þeirra var til
allrar hamingju ekki samvaxiö,
þvi aö þá hefði aögeröin veriö nær
óframkvæmanleg.
Aöalvandamáliö viö aö skilja
stúlkurnar aö, var vegna sameig-
inlegs endaþarms þeirra, en þaö
var leyst meö þvi aö taka hluta af
ristli Clöru og græöa hann i Oltu.
Eftir uppskurðinn sagöi Koop
læknir: ,,Ég sé enga ástæöu til aö
ætla annaö en stúlkurnar veröi á
allan hátt eölilegar. Og kynfæri
þeirra beggja eru fallega og rétt
sköpuö, svo aö þær eiga án efa
eftir aö veröa mæöur”.
Og likamleg heilsa stúlknanná
viröist I besta lagi. En Koop h'efur
svolitlar áhyggjur af þvi aö áö-
skilnaðurinn kunni aö reynast
þeim erfiöur andlega. „Enn vit-
um viö ekki, hvernig þeim gengur
aö jafna sig eftir þaö andlega á-
fall, sem aöskilnaöurinn hlýtur aö
hafa veriö þeim”. Og hann ráð-
leggur eftirfarandi: „Láttu þær
sofa saman meöanþær vilja. Þær
hafa sofiö saman i þrettán vikur
og þær veröa fljótari aö jafna sig
meö þvi aö halda þvi áfram”.
*
7. TBL. VIKAN 23