Vikan - 13.03.1975, Blaðsíða 5

eríku
eða kvöldin. Leiðabókin min er
orðin svo gömul.”
Þegar við stigum upp i lestina i
norður-chileanska hafnarbænum
Arica, getur enginn frætt okkur á
þvi, hvar eða hvenær við stigum
út úr henni. Þessi lest er ekki háð
neinum alþjóðlegum farþega-
flutningum né leiðakerfum ann-
arra lesta. Sá, sem keypt hefur
Amerikupassann, verður að gera
sér það ljóst, að hann er enginn
Engin heimsálfa á að baki sér eins margar stjórnarbylt-
ingar og Suður-Ameríka og er skemmst að minnast
valdaráns herforingjanna í Chile. Það var einmitt í
Norður-Chile, sem þýskir blaðamenn lögðu af stað í
ferðalag með lest þvert yfir Suður-Ameríku til Rio de
Janeiro i Brasiliu. Ferðin tók tuttugu og fimm daga, en
kostaði aðeins sextiu dollara.
◄
Fæstir vagnanna voru yfirbyggðir.
Ein smyglkvennanna biður þolinmóð eftir fari aftur
heim á landamærastöðinni á landamærum Argentínu og
Boliviu
Líkkistusmiður í Potosi á.leið með smíðina til kaupanda.
Meðalaldur ibúanna þar er aðeins 36 ár.

majorkutúristi, heldur miklu
fremur landkönnuður. Hann þarf
að vera undir það búinn að lenda i
14 stiga frosti i meira en 4000
metra hæð — vagnarnir eru óupp-
hitaðir — og i 35 stiga hita i
skugga i dölunum. Hann verður
að kunna að búa i svefnpoka og
bakpoka. Hann verður að vera
ævintýramaður, sem getur verið
án alls munaðar.
Sé hann þess umkominn, fær
hann að njóta lands og fegurðar,
sem enginn venjulegur ferða-
langur nokkurn tima sér. Við fór-
um 7122 kilómetra leið um Chile,
Bóliviu, Argentinu og Brasiliu.
Meðalhraði lestanna, sem við
ferðuðumst með, var 25 kilómetr-
ar á klukkustund. Fæstra borg-
anna, sem við fórum um, er getið
i nokkrum ferðamannabæklingi,
og flestir Evrópubúar hafa ekki
hugmynd um, að þær eru til og að
þar býr fólki.
Ein þeirra er Potosi. Þegar
Potosi stóð á hátindi frægðar
sinnar á 17. öldinni, bjuggu þar
160.000 manns, og borgin var
stærri en Róm. Potosi stendur á
eyðimörkinni við Cerro Rico,
Fjallið auðuga. Þegar spænsku
landvinningamennirnir uppgötv-
uðu, að i fjallinu var silfur alla
leið upp a tindinn, sóttu þangað
herskarar hamingjuleitenda,
höndlara og hermanna, sem ráku
indiánana til silfurvinnslu i fjall-
inu.
Þá voru að minnsta kosti 5000
námagöng i Cerro Rico. Fint
málmrykið lamaði lungu verka-
mannanna, og eðalmálmurinn
fyllti fjárhirslur spænska heims-
veldisins. Tvær milljónir indiána
létu lifið vegna ofneyslu alkóhóls
og úr kynsjúkdómum — og fjallið
11. TBL. VIKAN 5