Vikan - 27.05.1976, Side 22

töskurnar. Það hafði róandi áhrif
á hana að brjóta saman fötin. og
hreinsa vasana af eldspýtustokk-
um og smámynt. Þegar hún þreif-
aði niður í einn vasann. fann
hún eitthvað er hún kannaðist
ekki við, og þegar hún tók hend-
ina úr vasanum féll pappírsmiði á
gólfið við fætur hennar. Hún
be.vgði sig hægt niður og tók hann
upp. Þar stóð:
Kæra Súsanna!
En hvað ég sakna þín! Ef þú
aðeins vissir hve mikið! Sökn-
uðurinn verður sárari og sárari,
dag eftir dag, þar til nú, að mér
finnst ég aðeins vera hálfur
maður. Skyldur mínar fara í bága
við hugsanir mfnar um þig. Til-
finningar mínar til þin hafa vaxið
svo, að þær verði ekki lengur
byrgðar inni. Þess vegna geng ég
nú um götur og stræti þessarar
borgar, í þeirri von að þreytan
yfirbugi mig, og svefninn komi.
Ég þrái frelsi og akra Virginia, og
friðinn sem fylgir því að vera hjá
þér, og horfa inn í eldinn að loknu
dagsverki. Þá fyrst mun ég verða
heill aftur. Ástin mín, ég get ekki
beðið mikið lengur. Flýttur þér!
Absalom.
Súsanna var furðulostin. Hve
lengi hafði bréfið verið þarna?
Það var ómögulegt að geta sér til
um það. Hún hafði ekki verið í
jakkanum, sem bréfið var í nokk-
uð lengi. Hún hafði skilið hann
eftir í rútunni, á stólbökum og í
fatageymslum veitingahúsa. Hver
sem var hefði getað sett bréfið í
vasann.
Ef til vill hafði Novak gert það.
þegar hann hafði samband við
hana? Hafði hann skilið eftir
þessa siðustu vísbendingu um
hættu, nokkrum mínútum áður
en hann var skotinn til bana. Var
hann að segja henni —’milli lín-
anna í ástarbréfi — að dauðinn
væri nærri, og að hún yrði hvað
sem það kostaði að færa forsetan-
um þessi mikilvægu skilaboð
„Absaloms”?
Og þó... Var það mögulegt?
Hvar hefði hann átt að fá þennan
þykka ljósa pappír, sem var svo
sjaldséður í Austur-Evrópu? Hún
hafði aldrei séð neitt, sem Novak
hafði skrifað, og gat þess vegna
ekki sagt um hvort rithöndin væri
hans.
Súsanna hikaði lengi með
bréfið í hendinni. Kannski var
það gildra. Tvíræðni bréfsins var
augljós hverjum þeim sem vissi
eitthvað um Absalonmálið. Það
gat bent til þess að hún væri
bandarískur njósnari.
Þó þorði hún ekki að brenna
bréfið. Kannski innihélt það
skilaboð, skrifuð með micro-
punktum eða ósýnilegu bleki.
Hún setti bréfið aftur í vasann.
þar hafði það verið í nokkra daga,
svo að það var alveg jafngóður
felustaður og hver annar.
Hún borðaði morgunverð með
ferðafélögum sinum. Sem betur
fór var Elbert ekki viðstaddur.
Endicottsysturnar voru heldur
ekki með þeim.
En nú skeði nokkuð sem breylti
öllu.
Það heyrðist mikill umgangur i
anddyrinú, og Cristine Endicott
kom upprifin og grátandi inn í
matsalinn.
Tárin streymdu niður hrúkkótt-
ar kinnarnar, andlit hennar var
náhvítt, og augun starandi. Hún
var augsýnilega i móðursýkis-
kasti. Dr. Weisenstein sló hana
þvert yfir andlitið og þrýsti henni
síðan róandi að sér. Þá fengu þau
loksins að vita hvað hafði gerst.
Framhald r næsta blaði.
— Hvaða máli skiptir, hvernig
ég sé mpð þeim? Segðu mér
heldur, hvernig ég lit út með
þau.
Úrval áklæöa. Fást einmg í leöri
rá kr. 57.800.-
Landsins bezta úrval og þjónusta.
Sendum í
póstkröfu.
Grensásvegi 7,
símar 86511 -
83360.
Framleiðandi:
STÁLIÐJAN H.F
i7Tr¥
HÚSGÖG
VINSÆLU STILLANLEGU
HVÍLDARSTÓLARNIR.
22 VIKAN 22. TBL.