Vikan - 21.10.1976, Blaðsíða 4

Af tæknilegum ástæðum reyndist
ekki mögulegt að taka mynd af
baðherberginu, svo að þetta varð
að nægja, þótt iítið sé.
Stofuhorn.
— Þetta hefur þá ekki alltaf verið
dans á rósum?
— Nei, það var nú öðru nær.
Meira að segja var um tima svo
komið, að ég reyndi að selja húsið
hérna, en þá vildi enginn kaupa.
Ég sagði öllum hreinskilningslega
hver ástæðan væri, því okkur syst-
kinunum var rækilega kennt það
hjá pabba og mömmu, að aldrei
skyldi maður nokkum svíkja né
pretta. En svo fór að líða að því, að
þetta fór að ganga betur og betur,
þannig að erfiðleikarnir eru nú að
mestu yfirstignir.
— Er ekki vandkvæðum bundið,
Ebeneser, að hafa vöruverðið að
jafnaði lægra en í öðmm verslun-
um?
— Ja, vandræði og vandræði. Til
þess em erfiðleikarnir að yfirstíga
þá. Auðvitað kostar það útsjónar-
semi og allskonar hagræðingu, —
en þetta tekst.
— Flytur þú inn þínar eigin
vömr?
— Við gemm það að nokkm leyti.
Oft em það þó sömu vömrnar og
almennt em þekktar i verslunum
hér, og kannski þær bestu á
markaðnum, — því fmmskilyrði er
að hafa vömgæðin í efsta flokki. En
við kaupum vömna ef til vill,
þegar verðið sýnist einna hagstæð-
ast, og flytjum hana þá inn sjálfir.
Ef íslenskur umboðsmaður er til, þá
fær hann auðvitað sín umboðslaun,
en vömna kaupum við og geymum
sjálfir eftir hendinni. Þannig spar-
ast milliliðurinn í mörgum tilfellum,
og hagstæð vömkaup em gerð.
— Seljið þið öðmm smásöluversl-
unum?
— Nei, yfirleitt ekki, nema þá í
einstaka tilfelli. Ég hefi t.d. haft
umboð fyrir Electrolux frá byrjun
og sel þau tæki í heildsölu til endur-
seljenda.
— Nú, þegar neðsta hæðin fór að
ganga eðlilega, fór ég að undirbúa
aðra hæðina, og þar sel ég húsgögn
og heimilistæki.
— Em það íslensk eða erlend
húsgögn?
— Bæði innlend og erlend, sem
við flytjum inn sjálfir.
— Þriðja hæðin, sem nú er komin
í gagnið, hvaða vömr eru þar?
— Þar er vefnaðarvara og gjafa-
vara eins og er, en á því verður
breyting núna i september, en þá er
meiningin að opna kjallarann og
hafa þar húsgögn og heimilistæki.
Húsgögn verða þá einnig á þriðju
hæð ásamt annarri, þannig að þau
verða á þrem hæðum.
— Fjórða hæðin er ekki til?
— Ekki sem slík. Að vísu bý ég
þar, en ég lét reisa þar fyrir mig
ibúðarhús. Svokallað ,.Penthouse”
sem er byggt á þakinu. Þar er svo
meiningin að rækta garð í kring,
þegar timi vinnst til. Ég hefi
yfirleitt látið fyrirtækið ganga fyrir
með framkvæmdir, og verður svo
víst enn um sinn.
- 0 -
— Já, það má með sanni segja, að
ég gangi til vinnu að morgni, en fari
heim í lyftu á kvöldin, sagði
stór ,,betri”stofa. Á milli stofu og
lyftu er eldhúsið, að visu fremur
lítið, en ákaflega skemmtilega inn-
réttað og öllu þar haganlega fyrir-
komið. Allir útveggir em, eins og
áður er sagt, þaktir gluggum.
Ofanljós í stofum em mörg en lítil,
en með stillum í vegg er hægt að
auka eða minnka ljósmagn þeirra að
vild. Á gólfum em þykk teppi. Hús-
búnaður allur er vandlega valinn,
og smekkvísi er í öllum litum, hvort
sem um er að ræða veggi, gólf eða
húsgögn. Fáar myndir prýða veggi,
en um þær gildir sama smekkvisin,
bæði hvað viðkemur staðsetningu,
fjölda, myndefni og jafnvel heildar
litbragð þeirra. Á miðju gólfi situr
mikill og húsbóndahollur hundur af
erlendu „Bulldog” kyni, gerður úr
postulíni.
Fyrir miðju húsi em tvö minni
herbergi, sem ætluð vom fyrir börn,
en þau em öll uppkomin og farin að
heiman með sinn búskap, en þau
hafa öll þrjú sína atvinnu í Vöm-
Sólin heiiir geislum sínum yfir hallarstofuna.
Ebeneser, þegar hann hafði boðið
mér upp í höllina sína uppi á þaki
— og þangað var auðvitað farið í
lyftu.
Ibúðarhúsið er reist á þaki Vöm-
markaðarins, eins og áður er sagt,
með steinsteyptu þakinu allt um
kring, þar sem síðar á að setja
jarðveg fyrir gróður. Húsið er stál-
grindarhús, innréttað harðviðar-
plötum að innan, en á öllum hiiðum
em gluggar, sem koma að miklu
leyti í stað klæðningar. Þar uppi
hafði húsmóðirin, Ebba Thoraren-
sen tekið okkur opnum örmum, og
eftir að mér hafði verið sýnt húsið í
hólf og gólf, var mér boðið sæti í
stofunni við uppbúið borð með
dönskum postulínsborðbúnaði sem
aftur var fullhlaðinn tertum og öðm
góðgæti.
Á meðan við gæddum okkur á
veitingunum, fræddu þau hjónin
mig á ýmsu, sem húsinu viðkom.
Þegar stigið er út úr lyftunni, er
komið beint i nokkurskonar milli-
gang um húsið. Sunnan við þennan
gang em stofur, eða borðstofa og
markaðinum, tvær dætur og sonur.
Norðan við lyftuna em tvö bað-
herbergi, annað fyrir svefnherbergi
hjóna, i þeim em sérvalin hrein-
lætistæki í völdum litum. Við bað
em hitastiilt blöndunartæki, þann-
ig að þar hefur vatnið ávallt réttan
hita. Baðherbergi em innréttuð
harðviðarplötum, eins og aðrir hlut-
ar hússins. Svefnherbergi hjóna er í
norðurhelmingi hússins, fagurlega
hannað og innréttað eins og annað.
Utan húss, er ennþá slétt stein-
steypan, eins og áður er sagt, en þar
mun koma gróðurmold og grænir
vellir.
Ebba rétti mér brosandi fullan
kökudisk, sem ég greip báðum
höndum.
— Hvernig kunnið þið svo við að
búa héma á toppnum?
— Eins og þú sérð er ekki yfir
mörgu að kvarta í dag, og þegar ég
er búinn að ganga frá garðinum
fyrir utan, verður þetta ágætt,
sagði Ebeneser.
— Er lyftan einasti útgangurinn
héðan, spurði ég.
4 VIKAN 43. TBL.