Vikan - 21.10.1976, Blaðsíða 24

★ Hvers vegna tók Renate leigubíl
og bað hann aka sér 150 mílna
vegalengd, þótt hún væri ekki
með neina peninga handbæra?
★ Hvers vegna gekk Pascal alla leið
frá Marokko til Rómar?
★ Hvers vegna skrifaði Miguel
nafnið á sinni heittelskuðu á
hundrað tuttugu og tvær kirkju-
tröppur?
★ Hér svara þekktir sálfræðingar
þessum spurningum:
Renate Fiedke, átján ára ham-
borgarstúlka, gekk eirðarlaus um
götur heimaborgar sinnar. Hún gat
ekki hugsað um annað en vininn,
sem átti heima í Kaprí, 150 langar
mílur í burtu. Hún var yfir sig
ástfangin af þessum unga ítala og
hefði ekki séð hann í heilan
mánuð.
Án þess að hugsa um, hvað hún
gerði, stöðvaði hún leigubíl, stökk
upp í hann og bað bílstjórann að
aka sér til Kaprí.
Bílstjórinn kipptist við og leit
hissa á hana, en kinkaði síðan kolli
og sagði: Ailt í lagi, ég skal aka þér
þangað eins hratt og ég get.
Aksturinn til Castellamare di
Stabia, þaðan sem ferjurnar til
Kaprí leggja frá, tók rúma tvo
sólarhringa. Gjaldmaelirinn sýndi
120.000,- krónur. Renate gat auð-
vitað ekki greitt þær, og bílstjórinn
fór með hana á lögrcglustöðina. Þar
sagði Renate frá sinni miklu ást og
hve mjög hún hefði þráð vin sinn,
þráð að vera hjá honum.
Lögreglan náði sambandi við
unga manninn á Kaprí, og hann
varð frá sér af gleði, þegar hann
heyrði, að Renate varri komin að
finna hann. Þau lofuðu að greiða
fargjaldið með afborgunum.
Hvað gerir fólk ekki ástarinnar
vegna? Engar hindranir eru svo
erfiðar, að fólk, sem elskast, komist
ekki yfir þær. Ástin hrekur fólk út 1
ótrúlegustu verknaði, já svo ótrú-
lega, að stappar narrri geðbilun.
Hvað er svo ást? Hvenær og hvers
vegna verður fólk ástfangið og
hvaða áhrif hefur ástin á það?
Sálfræðingar um heim allan hafa
rannsakað ástina og reynt að lcysa
gátur hennar. Hvað er það til
dæmis í ástinni, sem veitir fólki
þann fádæma styrk og úthald, sem
raun ber vitni? Hvers vegna breytist
svona margt fólk við að verða
ástfangið, talar öðru vísi og bregst
öðru vísi við? Því breytist persónu-
leikinn við ástina? Hvernig víkur
þvl við, að ástföngnu fólki finnst
allt harla lítils virði, nema hinn
„eini” / hin „eina”.
Hún fórnaÖi öllu.
Ensk hjón fluttust búferlum til
Ástrallu fyrir nokkrum árum. Þeim
vegnaði vel í nýja landinu. Þau
byggðu upp nýtt L-;niili og voru
mjög hamingjusöm.
Allt í einu hvarf maðurinn
sporlaust. Konan hans vissi, að
hann hafði fengið mikinn áhuga á
búddisma, og hún óttaðist, að hann
hefði ákveðið að gerast búdda-
munkur.
Ást hennar á manninum var svo
sterk, að hún var fús til að fórna
öllu til að fá hann aftur. Henni
tókst að rekja slóð hans til Sri
Lanka. Hún fékk starf sem upp-
þvottakona um borð 1 skipi, sem var
á leið þangað. Eftir margra daga leit
þar, komst hún að því, að maður-
inn var farinn til Madras. Hún seldi
skartgripina sína og ritvél til þess að
fá peninga fyrir fargjaldinu til
Madras.
Þegar til Madras kom, kom í Ijós,
að maðurinn var farinn áfram til
Norður-Indlands. Þaðan hafði hann
tekið flugvél til London, þar sem
hann átti að vígjast til munkdóms
innan tíðar.
Konan ástfangna flaug rakleiðis
til London og fann manninn sinn á
síðustu stundu. Hún sagði honum,
hvernig hún hefði leitað hans um
hálfa jarðarkringluna og gat talið
hann á að koma aftur og búa með
sér eins og áður.
Ástin getur verið ótrúlega þolin-
móð, og ástin kærir sig kollótta um
gagnrýni og álit annarra.
Aldurinn skiptir engu máli.
1 lítilli grískri borg, sem heitir
Methana, átti heima kona að nafni
Constantina Maltezau. Fjölskylda
hennar mátti ekki heyra Christos
Zambrou elskhuga hennar nefndan
og gerði allt til að stía þeim í
sundur. Það var sjö ára aldurs-
munurá þeim, og fjölskylda Const-
antinu taldi, að það væri of mikið
til þess að hjónabandið yrði ham-
ingjusamt.
En Constantina og Christos vildu
lifa lífinu saman. Nótt eina struku
þau úr borginni. Þau ráku kýrnar
24 VIKAN 43. TBL.