Vikan

Ataaseq assigiiaat ilaat

Vikan - 18.11.1976, Qupperneq 34

Vikan - 18.11.1976, Qupperneq 34
Einhv'.’r bcsri kcnnarinn, sem nýtilkomin. Menn sljóvgast dæmis að því, að Guðrún Jóns- ég hafði alia mína skólagöngu, smám saman fyrir áróðri gegn dóttir í Moldarbakka 100 ynni sagði eitt sinn við mig; —Ég hef árekstrum og slysum, þá hryllir á skrifstofu á Vesturgötunni og haft það fyrir reglu í mínu starfi við slíku, en hver og einn hugsar þeir fylgdust með henni, þegar að lofa það. sem lofsvert er, en $em svo, að víst sé þetta voða- hún æki bílnum sínum heim úr láta hitt kyrrt liggja. legt, en það geti nú aldrei komið vinnunni kl. 5. Ef hún sýndi Oft koma mér þessi orð í hug, fyrir hann sjálfan. Pyngjan aftur rólegan og fumlausan akstur og þótt erfitt reynist að hafa þau að a móti er svo dæmaiaust áþreif- bryti engar reglur alla leiðina leiðarljósi, því flestir eru því anleg, og það kemur reglulega heim, þá gæfist lögreglumönn- marki brenndir að eiga auðveld- við hjartað í mönnum að vera unum tilefni til að stlga út úr arameðaðgagnrýnaen lofa. Þessi stöðvaðir fyrir eitthvert brot og bifreið sinni og ávarpa frúna afstaða kennara míns hafði gert að greiða allt að 15 þúsund þessií orðum: — Hevrðu góða ákaflega hvetjandi áhrif á nem- krónum fyrir glópsku sína. mín, við höfum fylgst með þér í endur, svo að þeim var beinlínis En það , ber allt að sama umfcrðinni nokkuð lengi, og þú í mun að standa sig sem best hjá brunni í þessum efnum, það er virðist hafa gott vald á akstrin- honum. Og það er áreiðanlegt, alltaf verið að leita uppi þá brot- um og fylgja settum reglum í að slík afstaða yrði til góðs á legu og tönnlast á því, sem hvívetna. Þess vegna ætlum við flestum sviðum. miður fer, en aldrei gerð að verðlauna þig með þessum Fyrir nokkru skrifaði ég hér minnsta tilraun til að örva þá, glæsilega konfektkassa (styðja vangaveltur um umferðarmál og sem vel gera. Ég tel, að aðgerðir íslenskan iðnað í leiðinni) og minntist þeirra dimmu haust lögregluyfirvalda séu yfirleitt of vonum, að þú sýnir alltaf jafn dagaí fyrra, þegar hvert umferð- neikvæðar, og mig langar til að óaðfinnanlegan akstur í framtíð- arslysið rak annað með tilheyr- koma á framfæri hugmynd, sem inni. andi stórmeiðslum og dauðsföll- felur í sér jákvæða afstöðu til Hugsið ykkur, hvað henni um. Lét ég þá 1 ljósi áhyggjur málanna. Guðrúnu hlyti að hlýna um vegna þess, að mér virtist sem Nú hlýtur lögreglan að hala hjartaræturnar, og hún mundi lítill lærdómur hefði verið af jnn einhver ósköp af peningum áreiðanlega ekki þegja yfir þess- þessu dreginn og ekkert ætti að eftir að háu sektirnar komu til, um atburði, heldur segja frá á gera til að reyna að koma 1 veg þvj alltaf eru menn nú að brjóta skrifstofunni, í saumaklúbbnum fyrir aðra eins blóðtöku. af sér. Hvernig væri að verja og alls staðar. Og auðvitað æki Skömmu síðar kom í Ijós, að svolitlu broti af upphæðinni til hún betur en nokkru sinni fyrr. ótti minn var ástæðulaus, menn þess að verðlauna þá, sem aka Ég er sannfærð um, að svona höfðu augljóslega sest niður og vel og fara eftir settum reglum? nokkuð hefði ekki síður góð brotið heilann, væntanlega strax Þetta þyrfti ekki að kosta áhrif en afstaða míns gamla góða á síðastliðnum vetri, og árangur- mikið umstang. Tveir óeinkenn- kennara forðum daga. inn birtist nú í nokkuð mark- isklæddir lögregluþjónar í K.H. vissri upplýsingamiðlun til að ómerktum bíl fengju það verk- minnsta kosti eins fjölmiðils (er cfni að fylgjast með hegðun kannski frumkvæðið hans?) og í, manna í umferðinni einn dag að því er virðist, hertu eftir- \ viku. Þeir litu ekki við smá- liti. Áreiðanlega hefur þó lang- brotum, heldur einbeittu sér að mestaðsegjasú mikla og snögg- því að þefa uppi góðu börnin lega hækkun sekta, sem nú er Qg launa þeim. Þeir kæmust til MEÐAL ANNARRA QRÐA Þau hittust á blaðamannafundi, þar sem kynnt var tæki, sem gat kennt bömum tónlist. Mickey vann við tímarit um uppeldismál og Ingrid við vikublað. Hún gerði ráð fyrir, að hann væri kvæntur maður. Það var engin sérstök ástæða til þess, en hann leit út fyrir að vera þroskaður og reyndur, og það tengdi hún hjónabandi. En hann var hringlaus, og hún varð ástfang- in af rauðu hári hans. Þau urðu samferða frá blaðamannafundinum. Ingrid setti á sig nýjan hatt, barðabreiðan, grænan filthatt með silkibandi. — En flott! sagði Mickey. — Gætum við ekki mælt okkur mót einhvem daginn og borðað saman? — Mjög gjarnan! Hún vonaði, að brosið væri uppörvandi. Hann hringir sjálfsagt eftir eina eða tvær vikur. Hann hringdi næsta kvöld. Hann átti erfitt með að komast með henni út að borða, en hann spurði, hvort þau gætu ekki farið í bíó á laugar- daginn. Þessi áhugi Mickeys var eitthvað nýtt og spennandi, þótt hún hefði verið trúlofuð í nokkra mánuði, meðan hún var við nám. Fyrir þann tíma hafði líka sítt, ljóst hár hennar og grænu augun fært henni marga aðdáendur. En þetta var öðruvísi. Enginn maður hafði áður slegið henni gullhamra fyrir hattinn, sem hún bar, og síðan boðið henni í sömu orðum út að borða. Hún gat ekki betur séð en honum félli vel við hana. Á laugardaginn fóm þau og sáu góða kvikmynd. Á eftir litu þau inn hjá vinum Mickeys. Daginn eftir tóku þau sér göngu saman í garðinum og töluðu saman allan tímann. Sólin var að setjast, þegarþau snéru heimleiðis. Það var lítil umferð á götunum, og kvöld- golan þaut í krónum trjánna. — Þú getur ekki ímyndað þér, hvað mér þykir vænt um þessi gömlu tré, sagði Mickey. — Hef- urðu tekið eftir, hvernig þau teygja greinarnar uppá við — þau verka einhvemveginn svo jákvætt á mann. Mig langar til að gera kvik- mynd með atriði teknu hér í garðinum. — Hvað á hún að fjalla um? — O... um samband manna á milli. Ég er búinn að spara nógu mikið til að gera hana, en ég er farinn að hugleiða, hvort ég eigi ekki heldur að nota þessa peninga til að njóta lífsins og fá aðra til að fjármagna myndina. — Það er kannski ekki svo vit- Iaust, ég veit ekki... Hann fylgdi henni að útidyrunum og kyssti hana snöggt á kinnina áður en hann fór. Hann nefndi ekkert, hvenær þau ættu að hittast aftur. Ingrid hugleiddi, hvort hún myndi nokkum tíma sjá hann aftur.. En næsta kvöld hringdi hann, og síðan töluðust þau við í síma dag- lega og hittust næstum jafn oft. Þau keyptu hamborgara og öl, fóm í bíó eða horfðu saman á sjónvarp. 34 VIKAN 47. TBL.

x

Vikan

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.