Vikan - 03.03.1977, Blaðsíða 39

kom til min og sagði: „Fröken
Prescott?”
Ég var nokkurn tíma að átta mig á
því, að ljós föt mannsins voru í raun
og veru einkennisbúningur, og þegar
égkinkaðikollispurðihann: ,,Máég
segjanokkurorðviðþig. Nafnmitter
Rapa.”
Ég leit á spjald, sem hann rétti
mér. Rapa lögregluforingi.
, ,Gjörðu svo vel og fáðu þér sæti, ”
sagði ég. „Viltu kannski fá þér
kaffisopa mér til samlætis?”
Hann þáði það. Þegar þjónninn
kom með nýja könnu og annan bolla,
hellti ég í handa honum.
,, Þú veist kannski hvers vegna ég
er hingað kominn?” sagði hann.
„Er það viðvíkjandi láti föður
míns?
„Já.”
Um leið og ég reyndi að átta mig á
umyrðalausu svari hans, hrannaðist
uppótti innra með mér. Var kannski
hægt að túlka nærveru þessa manns
á þann veg, að lögreglan væri einnig í
vafa um, hvernig dauða föður míns
hefði borið að höndum? Það sló mig
lika hversu fljótt lögreglan hafði
komist á snoðir um komu mína frá
Bretlandi.
„Hversagðiþér, aðégværi stödd
hér?” sagði ég afdráttarlaust.
„Hr. Randal Jarvis, eigandi
hótelsins, var svo vinsamlegur að
hringja til mín.”
Ég leit undrandi í blíðleg augu
Rapas: „Og hvers vegna gerði hann
það?”
Lögregluforinginn yppti öxlum og
égsá, að hann hafðialls ekki í hyggju
að tjá sig frekar um það. „Fröken
Prescott,” sagði hann. „Ég þekkti
föður þinn og kom til þess að votta
þér samúð mína.”
„Ég þakka þér fyrir.”
„Við gengum frá öllu eins vel og
við gátum,” bætti hann við. „Hann
hvílir nú í breska kirkjugarðinum i
Valletta. Ég býst við, að lögfræð-
ingurinn þinn hafi skýrt þér frá þ ví. ”
„Nei,svoerekki,”sagðiég. Enég
lét þess ógetið, að hr. Callus, sem
hafði tilkynnt mér lát föður míns,
vissi ekki annað, en að ég væri enn í
London. „ Ég hélt að faðir minn væri
jarðaður hér... þar sem hann raunar
lést.”
Ég hafði komið til þessarar eyju
hrygg og full efasemda, en þó í þeirri
vissu, að ég gæti farið að gröf föður
míns. Ég hefði átt að vita, að
einungis fáeinir mótmælendur eru
jarðaðir á Gozo.
„Það er viss eign hér... bónda-
býli,'' sagði ég, en komst ekki lengra.
„Jó,”sagði Rapa lögregluforingi,
, ,er þér eitthvað kunnugt um það?''
„Nei í raun og veru ekki. Eftir lát
föður míns minntist hr. Brent í það í
bréfi til min, að hann vissi um
hugsanlegan kaupanda að eigninni.
Syfjulegaaugu lögregluforingjans
glenntust upp. „Hr. Michael
Brent?”
„Já, við vorumeittsinn trúlofuð,”
sagði ég til útskýringar.
Höíum
opnað
landsins
stærstu
TEPPA
VERSLUN
S
85822
SKEIFAN
PERSIAfö
9. TBL. VIKAN39