Vikan - 04.05.1978, Side 43

„Við höfum verið að rifja upp
gamla daga,” sagði Afflick. „Síðan
áður en við kynntumst, Dorothy.”
Hann sneri sér að þeim.
„Ég kynntist konu minni um
borð í skemmtiferðaskipi, ” sagði
hann.
„Hún er ekki úr þessum heims-
hluta. Hún er frænka Lord Polter-
ham.”
Hann ljómaði af stolti •— en kona
hans roðnaði.
„Það er mjög gaman i svona
skemmtisiglingum” sagði Giles.
„Það er ákaflega menntandi,”
sagði Afflick. „Ég get nú ekki
státað af mikilli menntun.”
„Ég er alltaf að segja við
manninn minn, að við megun til
með að fara i einhverja af þessum
Miðjarðarhafssiglinum,” sagði Frú
Afflick.
„Ég hef ekki tíma. Ég er alveg
önnum kafinn.”
„Og nú megum við ekki tefja þig
lengur,” sagði Giles. „Vertu sæll
og þakka þér fyrir. Ég heyri svo frá
þér í sambandi við ferðalagið.”
Afflick fylgdi þeim til dyra.
Gwenda leit um öxl. Frú Afflick
stóð i dyrum skrifstofunnar. Augu
hennar hvíldu á eiginmanninum og
MORÐ tJR
GLEYMSKU
GRAFIÐ
hún var undarlega og óhugnanlega
kvíðin á svip.
Giles og Gwenda kvöddu aftur og
gengu siðan í átt að bílnum.
,Æ, nú hef ég skilið eftir slæðuna
mína,” sagði Gwenda.
, ,Þú gleymir alltaf einhverju,”
sagði Giles.
„Vertu ekki svona þjáður á
svipinn. Ég skal ná í hana.”
Hún hljóp aftur inn 'í húsið.
Gegnum opnar skrifstofudyrnar
heyrði hún háværa rödd Afflicks:
„Til hvers varstu að ryðjast svona
inn? Þú kannt þig aldrei.”
„Fyrirgefðu Jackie. Ég hélt þú
væri einn. Hvaða fólk var þetta og
af hverju ertu svona æstur?”
„Ég er ekkert æstur. Ég —”
Hann þagnaði um leið og hann kom
auga á Gwendu.
„Ö, herra Afflick, gleymdi ég
slæðunni minni hérna?”
„Slæðu? Nei, frú Reed. Hún er
ekki hér.”
„En hvað ég er mikill kjáni. Hún
hlýtur að vera í bílnum.”
Hún fór aftur út.
Giles var búinn að snúa bilnum
við. Upp við gangstéttina var mjög
glæsilegur, gulur bíll, allur í króm-
listum.
„En sá bíll,” sagði Giles.
„Glæsibíll,” sagði Gwenda.
„Manstu Giles? Manstu hvað
Edith Pagett sagði, þegar hún var
að segja okkur frá þvi, sem Lily
hafði sagt? Lily veðjaði á Erskine,
en ekki „dularfulla manninn í fína
bílnum.” Skilurðu ekki, dularfulli
maðurinn í fína bílnum var Jackie
Afflick?”
„Já,” sagði Giles. „Og í bréfinu
til læknisins talaði Lily líka um
glæsibilinn.”
Þau litu hvort á annað.
„Hann var þarna — ” á staðnum,
eins og ungfrú Marple myndi segja
— þetta kvöld. Ó.Giles, égget varla
beðið þangað til á fimmtudaginn
eftir þvi, sem Lily Kimble hefur að
segja.”
, ,En ef hún missir nú kjarkinn og
kemur ekki?”
„O, hún kemur. Giles, ef þessi
bill hefur verið þarna um nóttina
„Heldurðu, að það hafi verið
svona gulur djöfull, eins og þessi?
„Eruð þið að dást að vagninum?”
Þau hrukku i kút, þegar þau heyrðu
ljúfmannlega rödd herra Afflick.
Hann hallaði sér yfir vel klipptan
runna fyrir aftan þau. „Litla fífil,
kalla ég hann. Ég hef alltaf haft
gaman af góðum bílum. Hann er
glæsilegur þessi, finnst ykkur
ekki?”
„Það fer ekki á milli mála,” sagði
Giles.
„Ég er hrifinn af blómum” sagði
herra Afflick. „Fjólur, sóleyjar,
fiflar — það er sama, hvað er.
Hérna er slæðan þín, frú Reed.
Verið þið sæl. Gaman að hafa hitt
ykkur.”
„Heldurðu, að hann hafi heyrt að
við kölluðum bílinn hans gula
djöfulinn,” sagði Gwenda um leið
og þau óku af stað.
„Nei, það held ég ekki. Hann
virtist mjög vingjarnlegur, fannst
þér það ekki?”
Giles var greinilega ekki alveg
rótt.
Framhaid í næsta blaði.
MALLÓ!
Vandað
Y íslenskt
sófasett
Sendum
í póstkröfu
um land allt
á ótrúlega lágu verði
Staðgreiðsluverð aðeins HuS9agnjm
kr. 222.300
Jón Loftsson hf.
i lJ J
!-i ij 111; r
, l'l n\ ii ii ilill-
Hringbraut 121 Sími 10600
18. TBL. VIKAN43