Vikan - 08.06.1978, Blaðsíða 4

Tvær tómar
Idag: Tokanten
ölflöskur ístóru
fuglabúri
Tvisvar hef ég verið varaður við því, að hið ágæta
veitingahús Tokanten væri samkomustaður undarlegs
fólks. Ekki hef ég tekið mark á því, enda hefur mér
sjálfum sýnst þar snæða hversdagslegt fólk, í engu frá-
brugðið öðru fólki.
jyrir navœrum samrœoum
gesta. Þar eru kaupsýslumenn
að ræða viðskipti, Trotskistar að
ræða kreddur, ungt fólk á
stefnumótum að horfast í augu
og einnig fjölmennar barnafjöí-
skyldur.
TILVALIÐ FYRIR
BARNAFJÖLSKYLDUR
Ég hef reynslufyrirþví, að til-
valið er að fara með börn á öll-
um aldri á Tokanten. Þjónarnir
dýrari. Þegar við njónin • jrum
þar í apríl í vor, var m.eóal rétta
dagsins tvenns konar síld með
brauði og smjöri á 6 krónur
danskar. Sami réttur var á fasta-
réttaskránni og kostaði þar 20
krónur.
í þetta sinn fengum við okkur
þessa síld í forrétt. Síðan fengum
við annað blandaða kjötrétti á
40 krónur, og hitt kálfasteik á 35
krónur. Allt varþetta á listanum
yfir rétti dagsins.
Blönduðu kjötréttirnir voru
pylsa, beikon, svínakjöt, kálfa-
kjöt, nautakjöt, laukur og
tómatur, allt steikt á teini. Kálfa-
Líklega hafa viðvarehdur
mínir ruglast í ríminu vegna
þess, að Tokanten er einstaklega
sérkennilega innréttuð matstofa
í súrrealistískum stíl. Þar ægir
saman margvíslegu gömlu dóti,
sem listamaðurinn Bent A.
Gylling hafði safnað, þegar
hann opnaði Tokanten árið
1948.
HVERNIG LÍTUR
TVÍHYRNINGUR ÚT?
Sjálft nafn veitingastaðarins
er hálfgerð þverstæða. Við
vitum, hvernig þríhyrningar og
ferhyrningar líta út, en það er
mjög erfitt að gera sér í
hugarlund, hvernig tvíhyrn-
ingur lítur út!
Innréttingarnar eru
þverstæðar eins og nafnið.
Einna skemmtilegastar finnast
mér tvær tómar ölflöskur, sem
geymdar eru í stóru fuglabúri,
er hangir úr loftinu.
Fólk getur lengi dundað sér
við að skoða margt skondið á
veggjum og í lofti. Þar hangir
jornlegt reiðhjól og gömul
saumakonugína, auk hversdags-
legri skipslíkana.
Tokanten er á einu horni lítils
torgs, sem heitir Ved Vand-
kunsten og er við þann endann
á Löngangsstræde, sem snýr frá
ráðhúsinu. Um fimm mínútna
gangur er frá Ráðhústorginu að
matsölustaðnum.
Innan dyra er fremur skugg-
sýnt og venjulega þröngt setið i
um 40—50 manna sal. Litið
heyrist í segulbandstónlistinni

't r o Kk ■ «r ■ mr - * *‘ HílH K I ap •^V wís *: ! *
Réttir dagsins
eru krítaðir ó
töflur, sem
hanga á homi
Tvíhyrningsins.
taka þeim vel. Þau hafa nóg að
skoða. Þau valda ekki truflun-
um, því hávaðinn er nægur fyr-
ir. Á matseðlinum er sérstakur
listi barnarétta. Og á endanum
eru þau leyst út með skrípakorti
eða annarri gjöf.
Tokanten er einn af fáum
veitingasölum, þar sem börn eru
greinilega velkomin, þótt matur-
inn sé svo góður, aö hann gefur
veisluhúsum ekkert eftir. Ég hef
oft komið þar og tel matinn jafn-
an góðan og ódýran, svo og
þjónustuna hraða ogákveðna.
ÓDÝRIR RÉTTIR DAGSINS
Heppilegast er að velja sér
mat úr réttum dagsins, sem eru á
sérstakri skrá. Fastaréttirnir eru
steikin var paprikusnitzel í sósu
með tómötum ogsveppum.
Við val á eftirrétti fórum við í
fastaréttaskrána ogfengum okk-
ur súkkulaðiblandaðan sólberja-
sorbet. Sorbet er eins konar ís,
búinn til úr muldum ísmolum í
stað mjólkur eða rjóma. Þetta er
einstaklega hressandi eftirréttur,
léttari í maga en venjulegur
mjólkur- eða rjómaís. Kostaði
hann 16 krónur, og er þá aðeins
ótalið ölglasið, sem kostaði 8
krónur.
3000 KRÓNA VEISLA
ÞRÍRÉTTUÐ
Alls kostaði þessi ágæta veisla
135 danskar krónur fyrir t\>o
eða um 3000 krónur íslenskar á
mann, og var enginn réttur öðr-
4VIKAN 23. TBL.