Vikan - 08.06.1978, Blaðsíða 17

Gamli dularfulli skögurínn.

'X,

iips'' X:i$.
• vN' V i" ..7/

M
'li
%
/ i
Minas Tirith-kastalinn með hliðin
sjö, myndskreyting við verk
Tolkiens.
með lífi konungsfjölskyldunnar,
að Margrét prinsessa og systur
hennar tvær teiknuðu, saumuðu
út, prjónuðu og fengust við
leirmunagerð sem börn. En í
fjölda ára hvarflaði það ekki að
mönnum, að Margrét drottning
væri annað og meira en venju-
legur frístundateiknari. Og
fólkið sagði. „Það rennur lika
blóð Bernadottanna í æðunum,”
og átti þar við ætt móður
Margrétar, Ingigerðar drottn-
ingar í þeirri fjölskyldu eru
afdráttarlausir listrænir hæfi-
leikar, sem hafa sýnt sig
Ijósast hjá sænska málaranum,
Eugen prins.
Og svo rann upp veturinn 77-
78, þegar Margrét drottning
festi sig enn frekar í sessi sem
myndlistarmaður. Þeir, sem árið
1970 höfðu kallað jólamerki
hennar gott verk áhuga-
mannsins, hlutu nú að
viðurkenna listræna hæfileika
hennar.
LEIKIÐMEÐ BÓK-
STAFINA
í Danmörku og Englandi var
verk Tolkiens, „Lord of the
Rings” í þremur bindum, gefið
út í nýrri útgáfu, skreytt 70
teikningum eftir óþekkta lista-
konu, Ingahild Grathmer. Þessi
listakona var engin önnur en
drottning Danmerkur. Hún
Shadowfox, hinn silfurgljáandi
hestur hvrta riddarans.
hafði leikið sér með bókstafina í
nafninu sínu. Margrethe varð
Grathmer, og hin nöfnin þrjú,
sem hún var skirð, Alexandrine,
Þórhildur, Ingrid, höfðu lagt
sinn skerf i nafnið Ingahild.
Forsaga þessa er sú, að á unga
aldri var drottningin ákafur
aðdáandi sígildra verka
Tolkiens, og hana langaði til að
myndskreyta ævintýrafrásagnir
hans. Hún sendi honum
teikningar sínar við „Lord of the
Rings,” Eftir lát hans komust
þær i hendur útgefanda hans í
Englandi, The Folio Society, og
óskað var eftir að fá að nota þær
í nýrri útgáfu. Drottningin gaf
leyfi sitt með þvi skilyrði. að
teiknarinn kærni fram undir
dulnefni.
Nú var ekki urn að ræða
fallegar og snotrar teikningar
áhugamannsins, heldur meiri-
háttar listrænt framlag drottn-
ingarinnar. Listgagnrýnendur
dæmdu teikningarnar 70, og
voru dómar þeirra rnjög
jákvæðir.
DÖNSK VEÐRÁTTA í
KROSSSAUMI Á
ALMANAKI
Og um svipað leyti og
Ingahild Grathmer kom fram i
dagsljósið með bókaskreytingar
sínar, hélt „Haandarbejdets
Fremme” — sem lagt hefur
þýðingarmikinn skcrf til fram-
dráttar listrænni handavinnu —
upp á fimmtíu ára afmæli sitt
með því að gefa út „Almanak
danskrar veðráttu 1978. eftir
hennar konunglegu hátign
drottninguna.” Sem gjöf til
félagsins hefur Margrét drottn-
ing teiknað eitt blað fyrir hvern
mánuð, og það er krosssaumur
af duttlungum danskrar
veðráttu, fært i stílinn á svo
óvenjulegan máta, aö undrun
vekur. „Hið danska ár og
danska veður er svo samofið, að
ég get ekki ímyndað mér það
aðskilið. Alltaf breytilegt, og
sjaldan getum við séð fyrir,
hvernig skipast,” skrifar
drottningin í formála sínum.
Faðir Margrétar drottningar,
Friðrik konungur IX heitinn,
var góður píanóleikari og enn
snjallari hljömsveitarstjóri, sem
hefði getað náð langt á tónlistar-
brautinni, ef hann hefði ekki
verið fæddur til að gegna öðru
hlutverki.
Um dóttur hans getum við
sagt með vissu, að listrænir
hæfileikar hennar myndu nægja
henni til frægðar sem mynd-
listarmaður.