Vikan - 17.05.1979, Page 26

Margrót Einarsdóttir Laxness.
Ólafur Th. Ólafsson.
mögulegt að segja til um hvort
þarna væri einhver snillingur fram-
tíðarinnar falinn. Það er erfitt að spá
um framtíð manna og þó má ef til
vill segja með nokkurri vissu að
þessa hóps bíði varla hliðstæð
framtíð og sumir listamenn fortíðar-
innar urðu að sætta sig við. Sagt
hefur verið að vegur listarinnar sé
þyrnum stráður, en hann er varla
jafnhrjúfur yfirferðar á íslandi
nútímans og áður var. Möguleikar
listaskólanema hafa tekið stökk-
breytingum og það þykir ekki lengur
alveg nauðsynlegt að vera holdlaus,
klæðlítill og illa skóaður til þess að
vera sannur í listinni. Þeim leyfist
jafnvel sumum að aka um á einka-
Margrót Soffia Bjömsdóttir.
bílum, þvo sér og fitna jafnt og
aðrir. Þó má enn þann dag í dag
finna innan um einstaklinga, sem
eru býsna harðir í skoðunum sínum
og fyrirlitningu á öllu svokölluðu
veraldlegu vafstri, en varla er verð-
bólgulandið ísland þeim vænlegt til
ábúðar.
Hver er tvífari hvers?
Þegar Vikan hafði orðið þarna
innlyksa í skólastofunni um tíma
fóru gipshöfuðin að taka á sig æ
meiri persónugerving og sum virtust
ákveðin í að sýna sem flestar hliðar
á tvífara sínum. Hver einstök af-
steypa hafði sína ákveðnu persónu-
ímynd og það fór að verða talsvert
26 Vlkan 20. tbl.