Vikan - 17.05.1979, Qupperneq 44

skugga um, að allt væri í stakasta lagi.
En til þess að það væri óhætt, varð að
líða að minnsta kosti hálfur sólar-
hringur, að hans áliti. Þetta kostaði
auðvitað viðbótaráætlun, áætlun 3-C,
sem var svohljóðandi: „1) Laumast inn í
Þetta er barnapían þin. Hún er búin með allt vínið sem var í isskápnum og
spyr hvort þú eigir meira.
byggingu Hins opinbera (bakdyramegin)
kl. 14.30 á laugardag. 2) Vera hanska-
klæddur og í dökkum, lítt áberandi
fötum. 3) Opna peningaskápinn með
viðkomandi lykli. 4) Koma fröken
Jórunni fyrir við skrifborð sitt í Skotinu.
5) Láta hana e.t.v. hafa vasaklút í ann-
arri hendinni. 6) Yfirgefastaðinn.”
Daginn eftir var áætlun 3-C hrint í
framkvæmd. Hannes komst inn i
byggingu Hins opinbera, bakdyramegin.
Hann var hanskaklasddur og i dökkum
fötum, en taugarnar voru alltof
spenntar. Þegar hann kom að peninga-
skápnum, gat hann varla hreyft legg eða
lið. Eftir að hafa dregið andann djúpt
nokkrum sinnum, dró hann lykilinn
uppúr vasa sínum, stakk honum í skrána
og tókst einhvern veginn að opna
skápinn, þótt hann skylfi á beinunum.
Hannes Jónsson, skrifstofumaður hjá
Hinu opinbera, gat varla trúað sínum
eigin augum. 1 skápnum var engin
fröken Jórunn. Hann skildi skápinn eftir
opinn og gægðist inn í Skotið. Þar var
allt með kyrrum kjörum, en það hafði
verið tekið til á skrifborði fórnar-
lambsins. Hann gat ómögulega skilið,
hvernig þetta gat átt sér stað. Hann
athugaði læsinguna á skápnum, en það
var örugglega ekki hægt að opna innan
frá, svo hann lokaði og setti lykilinn í
skrifborðsskúffu fröken Jórunnar.
Andlit hans var grámyglulegt og hann
neri saman hanskaklæddum höndunum.
Áætlunin hafði mistekist. Hann bölvaði
í hljóði.
HaNNES JÓNSSON, skrifstofu-
maður hjá Hinu opinbera, sat í stofunni
heima hjá sér, hafði reykt einn og hálfan
pakka af Viceroy og drukkið nærri heila
flösku af Martini. Síminn hringdi, en
hann svaraði ekki fyrr en á áttundu
hringingu. Þá lyfti hann tólinu varfæmis-
lega og hlustaði.
„Ég veit að þú hlustar,” sagði gamal-
kunn rödd. „Ég vildi bara biðja þig
afsökunar á því, að ég skyldi vera svo
forsjál að taka með mér neyðarsendinn
minn, þegar ég fór í skápinn.”
Hannesi fannst hjarta sitt ætla að
springa og hann kom ekki upp einu
einasta orði.
,JComdu til min innan klukkustundar,
ef þú vilt gera mér tilboð, annars veistu
hvað bíður þín. Lögreglustjórinn er mér
kunnugur.”
Hann lagði á og reyndi að hugsa um
eitthvað annað en þetta óforbetranlega
afstyrmi. Það tók hann minna en þrjár
minútur að átta sig á hlutunum og gera
lokaáætlun, áætlun 3-D.
Hannes Jónsson, fyrrverandi skrif-
stofumaður hjá Hinu opinbera, lét renna
mátulega volgt vatn í baðkerið heima
hjá sér, klæddi sig úr öllum fötunum, fór
í sundskýlu, reykti síðustu sigarettuna
og setti nýtt blað í rakvélina. Endir
CT . m EFTIR
Sftna
Stjáni
44 Vlkan 20. tbl.