Vikan - 24.01.1980, Blaðsíða 11

Guðfinna Eydal og Álfheiður
Steinþórsdóttir.
aldursskeiðum og geta verið háð
því þróunarstigi sem barnið er á
i það og það skiptið. Má t.d.
nefna ýmiss konar erfiðleika
samfara mótþróaskeiðinu hjá
börnum á forskólaaldri, vanda-
mál í sambandi við svefn, mat
og að gera á sig. Hjá börnum á
skólaaldri má t.d. nefna ýmiss
. konar streitueinkenni eins og
magaverk, höfuðverk, óróleika,
reiðiköst. Einnig er algengt að
foreldrar leiti ráðgjafar vegna
þess að börnin hlýði þeim ekki
eins og það er kallað. Það atriði
veldur foreldrum gjarnan
óróleika ef barnið er orðið 7-10
ára.
Valdabarátta á
milli foreldra og
barna er algeng á
öllum a/dri.
— Það kemur í Ijós að valda-
barátta milli foreldra og barm er
algeng á öllum aldri, stundum
virðast börnin alveg hafa tekið
völdin og stundum hafa foreldr
arnir ef til vill brotið vilja
barnsins á bak aftur. Þaö er ekki
óalgengt að foreldrar berji börn
sin. Þeir gera það ekki af illum
vilja heldur af því að þeir kunna
engin önnur ráð við barnið til
þess að fá það til að hlýða. Fólk
hefur oft mikið samviskubit út
af slíku og viðurkennir gjaman
sjálft að það hafi staðið alveg
ráðalaust.
— Það er fremur mikið leitað
til Foreldraráðgjafarinnar vegna
unglinga. Þar ber yfirleitt tvennt
til, annaðhvort leita foreldrarnir
til okkar eða unglingurinn sjálfur.
Oft er fyrst talað við aðilana sinn í
hvoru lagi til að fá
greinilega fram hvað ber á milli,
en síðan rætt við alla aðila
saman. Við höfum aldrei orðið
varar við annað en að allir aðilar
reynist samvinnuþýðir, því
oftast er ástandið á heimilinu
4. tbl. Vikan XI