Vikan


Vikan - 14.08.1980, Blaðsíða 10

Vikan - 14.08.1980, Blaðsíða 10
Frásögn Þegar til Suöur-Afríku var komið hafði 6g ákveðið að lœra nýjan starfa, ég var orðin fráhverf því að vinna í spilavítum. Ég fékk inngöngu í einkaritaraskóla í Jóhannesarborg en var alveg eignalaus vegna þess að öllum farangri mínum var stolið úr bíl rétt áður en ég kom til Jóhannesarborgar. dæmis má enginn starfsmaður fara frá borði þar sem spil er i gangi. sama hvaö á dynur. Eitt sinn var mikið að gera í spila vitinu i Victoria Falls. Fyrir eigendur spilavítisins skiptist afraksturinn i tvö horn. Gróði var af rúllettunni en i blackjack spú'mu var sýnilegt mikið tap. Tvö blackjack-borö voru opin og það var sifellt verið að bæta við peningum úr sjóði spilavitisins á annað |x'irra. Búið var að ákveða að loka l'yrir blackjack spil eftir næstu þrjár umferðir þetta kvöld. Allt starfsfólkið í salnum hafði frétt af ástandinu og fylgdist með borðinu með öðru auganu. Þegar stelpan sem sá um peningana við þetta borð var að borga út vinningana heyrðist allt i einu hávaði og við sáum mann við borðið kreppasl saman. Hann hafði fengið slag og hneig aftur á bak, steindauður. Allt tap spilavítisins á þessu borði lá fyrir framan þennan mann. Við hreyfðum okkur ekki eins og lög gerðu ráð fyrir og vesalings stelpan við borðið leit i kringum sig i öngum sinunt. Yfirmaður spilavítisins kom þá aðvif- andi. leit á dauða manninn og lýsti yfir i samræmi við spilareglurnar: „We never pay dead rnan's het" leða: ..Þeir dauðu fá ekki útborgað"!. Hefnt fyrir svindl með moröum Ein svindltilraun leiddi til þess að nokkrir menn voru drepnir. Ég var að vinna í spilavíti í Lesotho í Suður-Afriku árið 1977 og þar átti aldeilis að hirða fúlgur meðsvindli. Maður sem við getum kallað Marvin var potturinn og pannan í þessari svindl- tilraun. Hann var reyndar forstjóri spila- vítis í Swazilandi sem er austast i Suður- Afríku. Marvin hafði útbúið „raffineraða” aðferð til að svindla i baccarat-spili. Spilin voru merkt sem þýddi að Marvin hafði einhverja af starfsmönnum spila- vitisins í Lesotho með i ráðum. Merkin á spilunum var aðeins hægt að sjá með sérstaklega til þess gerðum kontakt- linsum (sem bornar eru á augunum sjálfum og sjást því varla). Allt komst upp og sex samstarfsmenn mínir í spilavítinu i Lesotho voru að öllum.likindum myrtir. Enn einn starfs- niaður spilavitisins sem liklega hjálpaði Marvin við að konia merktu spilunum i gagnið slapp hins vegar við illan leik. Þetta fólk hafði tekiðá leigu flugvél til að fylgjast með aksturskeppninni Lesotho Africart Rally. Sprenging tætti í sundur flugvélina þegar hún var komin í loftið og þar létu allir lífið nema sá sem hafði hjálpað Marvin. Hann komst lífs af. mikið slasaður. Marvin þessi yfirgaf Swaziland og settist að í Jóhannesarborg þar sem hann bjó í tvö ár. Mér var sagt að hann hefði síður en svo vantað peninga þar. En einn góðan veðurdag var hann skotinn til bana og ég efast ekki um að þar hafi eigendur spilavítisins i Lesotho verið að verki. Sjálf hafði ég árið áður lent i leiðinda- máli sem endaði illa. Árið 1976 var ég farin að hugsa til hreyfings frá Ródesiu. Ég hafði mínar skoðanir á þvi sem er að ske í Afríku en ég var ekkert að flíka þeim enda hefði ég litlu getað breytt. Ég hef miklar mætur á þeirri náttúru- dýrkun sem felst i frumtrúarbrögðum svartra. Ég átti svarta vinkonu af Súlu- ættbálkinum í Swazilandi sem sagði mér ýmislegt um þau. Samkvæmt þessum trúarbrögðum skóp guð heiminn. likt og i öðrum trúarbrögðum, nema hann skóp konuna á undan karlinum. Marimba er móðir alls sem lifir. Henni er helgað fyrsta hljóðfærið. marimban. Hún er ásláttarhljóðfæri með nótum úr tré og líkist helst sílófóni. Goðsögnin hermir að nokkrir strákar hafi snarað dýr úti í skógi og kæft það. Þá birtist Marimba og skipaði þeim að fara til höfðingjans. Hún sagðist mundu ákveða refsinguna fyrir dýradrápið. Höfðinginn beið eftir Marimbu en hún birtist ekki. Hann vildi bliðka hana og lét safna saman viðarbútum. Siðan notaði hann viðarbútana og veiði vaðinn sem strákarnir höfðu notaö til að smiða hljóðfæri. Strákarnir voru svo látnir spila á hljóðfærið — sem siðan heitir marimba — og þá opinberaðist Marimba í manns- mynd. Hún mælti svo fyrir að íbúar Afriku skyldu erja landið með svita og blóði og að konur skyldu með þjáning- unt fæða börn. Ég ber virðingu fyrir trúarbrögðunt svartra manna og málstað þeirra og ég vildi ekki láta skjóta mig fyrir tapaðan málstað hvíta minnihlutans í Ródesiu. Ég ákvað þvi að leita ntér viðurværis i öðru Afrikuriki. Ródesía kvödd Bandaríski hótelhringurinn Holiday Inn starfrækir hótel með spilavitum víðsvegar i Afrikuríkjum þar sem spila- viti eru heimiluð. Þau eru bönnuð í Suður-Afriku en i höfuðborg landsins, Jóhannesarborg. er aðalskrifstofa Holiday Inn. Ég ákvað að fara til starfsmannastjórans þar og leita eftir vinnu i einhverju spilavíti á vegunt Holiday Inn. Ég fékk far þangað með manni sem hafði unnið í sama spilavíti og ég i Victoria Falls. Við getum kallað hann Bill. Mér var kunnugt um að Bill stundaði ýmiskonar brask svo að ég sagðist bara vilja bílfar og vildi ekki skipta mér af erindagjörðum hans. Þegar við komum að landamærunum niilli Ródesiu og Suður-Afriku rétti Bill mér snyrtibuddu og bað mig að geyma hana i veskinu mínu. Ég tók við henni án þess að gera mér grein fyrir að nokkuð væri athugavert við budduna. Við keyrðum sem leið lá yfir landa mærin inn í Suður-Afriku. Skömmu siðar stoppuðum við og fengum okkur kaffi á veitingastað. Bill spurði hvort ég hefði hugmynd um hvað væri i buddunni og opnaði hana svo og sýndi mér gimsteina og gullskartgripi. Þegar við komum til Jóhannesar- borgar lá leiðin fyrst til brotajáms- kaupmanns þar í borg. Þar var billinn sem við höfðum komið i rifinn i sundur að aftan. Bill hafði falið þar drjúgar birgðir af kopar og sinki. Starfsmannastjóri Holiday Inn í Jóhannesarborg. sem ég hafði ætlað að biðja að útvega mér atvinnu. var staddur i Lesotho sem er nálægt suður- ströndinni. fyrir sunnan Jóhannesar- borg. Égákvaðaðfara til Lesotho. Bill varð samferða áfram til Lesotho vegna þess að hann hafði frétt af promotion-héLtíö sem átti að vera þar. Þetta er samkoma þekktustu fjár- hættuspilaranna i Afríku, þeim er boðið að búa hjá Holiday Inn og spila fjárhættuspil. Á promotion hátiðinni vann Bill stóra fúlgu í spilum og sagðist ætla að kaupa stóran demant, hálfs karats blue-white IO Vikan 33. tbl, „. . . kúlan lenti beint i annafi auga frú Coolson . .
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.