Vikan - 14.08.1980, Blaðsíða 24

Jónas Kristjánsson skrifar frá Róm
Odýrt og fyrsta
flokks við eitt
fegursta torgið
Steypiregn í rústunum
Við hrósuðum happi, að rigningin i
Róm skyldi vera lóðrétt, þegar við
urðum að leita skjóls undir bogum forn
aldar um morguninn. fyrst niðri á
Forum Romanum og siðan uppi á
Palatinum. Þetta voru stríðustu skúrir.
sem ég hef séð, með þrumum og
eldingum. Andartaki siðar skein sól i
heiði.
Það er um þriggja tíma verk að rölta
með leiðsögubók um rústir hinnar fornu
miðborgar Rómar. Best er að byrja hæst
uppi á guðahæðinni Capitolum láta sig
síðan leka niður i Forum, þar sem niann-
lífið var að fornu, leggja svo i brattann
upp á keisarahæðina Palatinum og enda
svo að áliðnu hádegi i hringleikahúsinu
Colosseum.
Þá er enn eftir að skoða Fori
lmperiali, Feneyjatorg og Panþeon. En
það er i bakaleiðinni. auk þess sem
þreyta og svengd er farin að segja til sín.
Þá er best til bragðs að taka að rölta í 20
mínútur frá Colosseum eftir Via di San
Giovanni in Laterano og fá sér snæðing
við eitt hið fegursta og rólegasta af ótal
torgum Rómar.
Elsta kirkja Rómar
Við Piazza San Giovanni in Laterano
er ekki bara samnefnd höfuðkirkja, sjálf
erkidómkirkja Rómar. elsta kirkja
borgarinnar, frá dögum Konstantinusar
keisara löngu fyrir landnám Islands! Þar
er líka sælustaðurinn Cannavota, eitt af
bestu veitingahúsum Rómar.
Ef 20 minútur eru of langar fyrir
þreytta fætur, er ágætt að taka leigubil.
Þeir eru ódýrir í Róm. Það er líka hægt
að gefast upp á siðari hluta Via di San
Giovanni in Laterano, þar sem hið
ágæta veitingahús Charly’s Sauciere er á
vinstri hönd, á númer 270.
Okkar strik lá hins vegar beint i
Cannavota. niu stiga veitingahús við
lorgið sjálft. Þið skuluð samt ekki halda.
að ætlunin hafi verið að sóa fé á báðar
hendur. Cannavota er ekki dýrara en
hver önnur trattoria eða hversdagsmat-
stofa i Róm.
Einn besti kostur Italiu er, að þar
kostar ekki meira að borða góðan mat en
vondan. Ef menn fá sér forrétt. aðalrétt,
eftirrétt, grænmeti, vín og kaffi, má gera
ráð fyrir, að maturinn kosti í heild 7.000-
9.000 krónur i flestum veitingahúsum
stórborga Italiu. Og í Cannavota kostar
hann 7.000 krónur að minni reynslu.
Létt hádegissnarl kostar svo á að giska
helmingi minna.
Notalegt og snyrtilegt er í Cannavota.
Á hreinu flisagólfi eru tréstólar með
tágasetum • við hvítdúkuð borð. Ljósa-
krónurnar eru vagnhjól i keðjum. Um
allt eru vínflöskur í hillum, svo og
myndir og innrammaðar viður-
kenningar. Við enda 80 manna salarins
er sjávarlifsskreyting. sem minnir á
sjávarrétti staðarins.
Strax lil hægri við innganginn
mættum við miklu borði með sýnis-
hornum af réttum dagsins. Þar gaf að
líta svínslæri digurt, ýmiss konar krabba
og fiska, en einkum þó hvers kyns græn-
meti. tertur og ávexti. Þarna rikti mikið
hádegisannriki, en tveggja manna borð
fannst þó með lagi.
í klassiskum stíl
Matseðillinn i Cannavota er dæmi-
gerður fyrir Italíu. Fyrst eru taldir upp
forréttir. „antipasti”, svo sem reyktur
lax, hrá skinka og blandaðir sjávarréttir.
Síðan koma súpurnar, „minestre", sem á
sumum matseðlum eru kallaðar
„zuppe”.
Hveitidrull Itala, macheroni,
spaghetti og allar hinar hundrað tegund-
irnar, er einstaka sinnum flokkað á
matseðlum undir „minestre”, en hér á
Cannavota er það að venju undir
sérliðnum „asciutte”.
Svo koma kjötréttirnir „carne”, sem á
sumum matseðlum eru kallaðir „secondi
piatti” eða „griglia”. I Cannavota er
sérliður um fiskrétti „pesce”, sem viðast
hvar er ekki. I mestu fiskréttahúsum er
þar á ofan sérliður um skeljar og krabba.
„crostacei”. Allt er þetta talið uppá eftir
kjöti á matseðlum, enda er góður fiskur
dýrari á Italíu en góðar nautasteikur.
Italir hafa mjög lítið meðlæti með
réttum sinum. Það panta þeir sér-
staklega af grænmetisskránni, sem hér í
GAFSTAR
G/æsi/egt úrval
af GÓLFDÚKUM
SIÐUMULA 15
SIMI
33070
14 Vikan 33. tbl.