Vikan - 28.08.1980, Síða 31

Ljósm.: Jim Smart
„Við erum að segja fólki að
okkur sé ekki sama."
framleiða músík fyrir fjöldann. Og
þrjóska held ég likar
Það hafa komið þær stundir að mig
langar að leggja árar i bát. ég þvertek
ekki fyrir það. Þegar ég hef fengið mig
fullsaddan á því sem éger aðgera idag,
langar mig i eitthvert nám. En það
verður ekki á næstunni. þvi ég vil halda
áfram því sem ég hef verið að gera og
taka þátt i þessu öllu.
Hvernig madur er Pálmi Ciunnars
son?
— Sem betur fer á ég nóg af áhuga
málum. Eins og þú sást, þegar þú komst
inn, var ég á kafi í veiðigræjum. ég
nota fristundirnar oft til að skjótast i
vatn og dorga. Það er mikil afslöppun.
ég er mikill útivistarmaður...
Ferþað veisaman \ iðstarfið?
— Já, hljómlistarmaður er oft mjög
lokaður inni og kannski í ekki of góðu
andrúmslofti. Maður er að vinna i
svækju og hita, og þess vegna finnst mér
algjör nauðsyn að nota útiloftið.
Segðu mér eitthvað um Mannakorn.
Hvernig bvrjaði samstarfið?
— Það get ég sagt þér í fáum orðum.
Ég kynntist félögum minum í Manna-
korni veturinn sem Superstar var sýnt.
Þar lék ég eitt aðalhlutverkið og kynntist
Baldri Má Arnbjörnssyni, sern líka lék í
Superstar. Reyndar var ég búinn að
þekkja þessa stráka eitthvað áður, og
svo ákváðum við að fara að spila saman
og þá undir hljómsveitarnafninu Lísa.
Við þvældumst töluvert um landið. en
vorum þó talsverð kjallarahljómsveit I
og með. höfðum gaman af að koma
saman og „djamma”. spila á kvöldin, eftir
vinnudaginn. Út úr þessu þróaðist svo
að Magnús var að koma með lög, sem
hann hafði samið. og við fórum að
glugga i það. og þróunin varð sú að við
ákváðum að reyna að koma þessu á
plötu. Við fengum Fálkann til að gefa
okkar fyrstu plötu út.
Voruð þið að gera eitthvað nýtt?
— Við vorum kannski svolítið
einlægir. Ekkert að reyna að gera ein
hverja súper grand hluti, heldur meira í
þeim anda, sem við höfðum verið að
vinna, syngjandi og raulandi saman í
æfingahúsnæðinu.
... sprottið heinl upp úrsamslarft?
— Já, það kom mikið upp úr því, og
auðvitað líka að Magnús Eiriksson fór
þarna í gang meðsína lagasmið.
Er hann ekki ífullum gangi enn?
— Jú. stoppar aldrei, alveg ótæmandi
birgðir.
Þú syngur mikið eftir hann. fellur þér
það vel?
— Ég hef sungið mikið eftir hann og
alltaf líkað vel að syngja Ijóð hans og
lög, Magnús er lífsreyndur maður, hefur
gruflað mikið I mannlífinu, skoðað og
upplifað margt, sem hann svo notar I
sina Ijóðagerð.
Þú syngur margt sem höfðar til
mannlegra þálta. er það tilviljun?
— Ég hef ekki samið sjálfur neitt að
ráði, en verið svo heppinn að þeir sem
hafa samið fyrir mig hafa haft eitthvað
að segja. Mér finast lítið gaman að
syngja útþynntar lummur, betra að hafa
eitthvert innihald.
F.r ekki verið að gejá eitthvað af
sjáfum sér. þegar þið /jallið svona mikið
um mannlífið?
— Ekki endilega. það sem við erum að
gera er að segja fólki að okkur sé ekki
sama . . . Ég get tekið sem dæmi að
Magnús orti einu sinni afskaplega gott
Ijóð um utangarðsmanninn. rónann.
sem lendir bara í eymd og vesöld, lendir i
strætinu. Hvorki Magnúsi né mér. eða
nokkrum öðrum sem flytur þess konar
Ijóð, er sania um þetta fólk, langt I frá.
Það sem við erum að gera er að segja
fólki að vera vakandi, að ekki er allt
saman dans á rósurn í þessu lifi.
Eiga hljómlistarmenn kannski
auðveldara með að fjaHa um þessa hluti.
sem kynnast fólki i alls konar ástandi
eftir stressandi i innudag?
— Það er líklegt. Ég er alla vega mjög
opinn maður fyrir þvi sem gerist í kringum
35. tbl. Vikan 31