Vikan - 28.08.1980, Qupperneq 34

Viðtal Vikunnar
dóma yfir því fólki sem
hefur okkur á milli
tannanna."
mig. Mér finnst að hraðinn. stressið.
lifsgæðahlaupið, séu að kollsteypa manni,
og það sem mest er virði eru rólegheitin og
að geta lifað við þau, þessi ár sem maður
er lifandi. Þaðer eins og þaðsé einstefna
að stressa sig ofan í gröfina löngu fyrir
timann.
Nú hljótid þid oft ad vera undir
smásjá fólks. þetla er talinn sukksamur
bransi. hver er skoðun þin á þessum
dómum og þessum dómurum. o£ hvað
er til I þessu?
— Ég held að hver einasti maður ætti
að lita sér nær, áður en hann dæmir
aðra. Annars er voða litið að segja við
því þótt fólk hafi okkur á milli
tannanna, það er nú einu sinni svo að á
Islandi er kjaftagangur. Þetta er litil
þjóð, eins og þokkaleg fjölskylda. ef við
miðum við hinn stóra heim. Ég ætla ekki
að fella dóma yfir þeim sem dæma
okkur, þeir dæma sig á endanum sjálftr.
Samt er þetta varla réttlátt. Sukkið?
Sumt af því er rétt. en það getur verið
sama manneskja sem er að ræða um
okkur og hefur orðið sjálfri sér og
kannski fleirum til skammar á laugar-
deginum áður. Ég tek það bara sem
dæmi.
Eruö þið til umrœðu af þvi þið sjáisl
og þekkisl?
— Já, eflaust. Það er svo út um allan
heim að fólk sem eitthvað er þekkt er
milli tannanna á öðrum. Maður gerir
góða hluti og maður gerir slæma hluti.
Þú lendir kannski i að skilja við konuna
þina eða dettur svo rækilega i það að þú
sést fullur á Óöali. Og það fréttist.
Maður er farinrt að vara sig á því að vera
of mikið úti á meðal fólks.
Fylgir þá viss einangrun þessu starfi?
— Já, viss einangrun. sem mér finnst í
rauninni ekki slæm. Ég er töluvert fyrir
einveru, finnst gott að vera einn með
sjálfum mér, hugsa og pæla.
Hvernigftnnsl þér best að hafafólkið
i kringum þig?
— Ég kann vel við hæglátt fólk.
einlægni finnst mér nauðsynleg og ég
kann að meta heiðarleika og hreinskilni.
Það er freistandi að halda áfram að lala
um mannlega þætti lifsins viðjafnmann-
legan músíkant og Pálmi er, og ósjálfrátt
leiðir það hugann að stórkostlegum
tónlistariðnaði Vesturlanda og hvar
ísland standi í þeirri hringiðu.
Er eitthvað i islensku poppiifi. sem
kalla mœtti sérislenskt?
— Það er það sem við eruni að leita
að. Ef við ætlum að ná einhverri fótfestu
á erlendri grund, þá er betra að hafa
einhver séríslensk einkenni, ekki að vera
eins og næsti maður i næsta landi.
Vissum hópum hefur tekist þetta, Þursa-
flokkurinn hefur skapað sér nokkra sér-
stöðu, þeir sækja sitt efni talsvert i þjóð
legan bakgrunn. ég er mjög hrifinn af
því hvernig þeir hafa farið að þessu.
Er verið að leita þessa þjóðlega svips
meira nú en áður. þegar alþjóðieg
einkenni voru ráðandi.
— Já, ég held að við höfum ekki farið
of mikið utan. það hefði óneitanlega
mótað mikið það sem við erunt að gera
hér heima. Nú, með því að vinna svona
mikið saman hér heima hlýtur eitthvað
að koma út. sem við getum kallað
séríslensk einkenni. Þegar við fórum til
Frakklands i fyrra, sem var mjög
gaman. þá fengum við góðar móttökur.
t.d. skrifaði blaðamaður þekkts timarits.
Cash-box, um okkur og sagði að við
værum með tónlist, sem þrátt fyrir
alþjóðleg tilþrif sýndi viss einkenni. sem
hann vildi kalla islensk. Ég veit ekki
hvort hann var að orða það kurteislega
að honum fyndist viss sveitamanns-
bragur á okkur.
Eitthvað hressilegt?
— Já, honum fannst við einmitt hress.
Fyrst við tölum um erlend áhrif hvað
ftnnst þér um punkið?
— Mér finnst þetta allt eiga rétt á sér.
Eiga punkararnir rælur i því sama og
þið?
— Já það finnst mér, þeir eru náttúr-
lega talsverðir uppreisnarmenn. þetta
þróast jú upp úr fátækrahverfunum. i
Bretlandi a.m.k. Þar er erfið barátta.
erfitt að koma sér á framfæri.
markaðurinn stór. samkeppnin hörð.
það er þetta sem þeir fara út i. Það má
34 Vikan 35. tbl.