Vikan - 24.06.1982, Síða 42

Stjörnuspá
llniliirinn 2l.m;ir\ 20.;i;>ril
Lífskrafturinn er
hreint að drePa Þ'g
og ef þú terö ekki
varlega er hætt við
að þú hristir af þér
flesta vinina. Reyndu
að fá útrás með úti-
vist eöa erfiðisvinnu.
ki.'hhinn 22.jtdii 2.\.jiili
Láttu eitthvað eftir
þér sem þig hefur
lengi langað, segðu
meiningu þína eöa
gerðu eitthvað sem
þú hefur ekki tímt að
gera. Þaö léttir á
þreytu eða spennu
sem er aö safnast
fyrir í huga þínum.
\uijiii 2 2.\. nkl.
Sólin skín á þig og þú
ert með mörg járn í
eldinum um þessar
mundir. Eitthvaö eitt
mun reynast þér
tímafrekara en annaö
og þú skalt ekki láta
á þig fá þó einhverjar
tafir veröi.
Slcinijcifin 22. dcs. 20. j;in.
Þig dreymir stundum
um það sem þú ekki
færð og sérö ekki allt-
af björtu hliðarnar á
málunum. Þér verður
sýnt vinarbragö og
ættir ekki aö slá á
útrétta sáttarhönd.
Málin eru í hnút hjá
þér og þú verður
sjálfur að greiöa úr.
Vmlirt 21. -ipriI 2l.mai
Samviska þín er ekki
í fullkomnu lagi um
þessar mundir og ef
þú hefur möguleika á
að gera hreint fyrir
þínum dyrum ættiröu
endilega að nota
tækifærið.
l.joniA 24. júlí 24. iijii*l
Taktu ekki meira að
þér en þú ræður viö.
Jafnvel ljón geta
orðið þreytt. Þú elsk-
ar aö vera miðpunkt-
urinn en eitthvað
veröur nú undan aö
láta. Verðu frítíman-
um vel.
Ef þú ert í hefndar-
hug, í guðanna bæn-
um bíddu viö. Hætt
er viö að þú hafir
einhvern fyrir rangri
sök. Afstaða stjarn-
anna er þannig að þú
gætir reitt mann til
réttlátrar reiöi. Ást-
armálin eru í hnút.
\;ilnshcrinn 21. j;in. I*>.fchr.
Þú ert kominn út á
hálan ís og nú er tími
til kominn að doka
við og athuga hvar
þú stendur. Margt
hefur breyst í lífi
þínu á skömmum
tíma og þú þarf aö
taka tillit til annarra.
Þú ert í draumaskapi
þessa dagana en ekki
eru allir þínir draum-
ar jafnraunhæfir.
Reyndu aö velja og
hafna í draumamál-
um og vinna mark-
visst að því að láta
suma drauma rætast
og fórna öðrum.
Mc) j;in 24.;íi*usl 2.\.stpl
Vertu ekki ósann-
gjarn, aðrir geta líka
haft á réttu að standa
og því er ekki endi-
lega beint gegn þér.
Þú verður fyrir happi
og þarft ef til vill aö
þakka einhverjum
sem lítiö ber á. Láttu
það ekki bregðast.
Iloijmaútiriiiii 24.nó%. 21.úcs
Leitaöu ekki langt yf-
ir skammt. Það sem
þú vilt helst er ef til
vill skammt undan en
þú verður að leita
þess. Þú mátt búast
við óvæntum tíðind-
um, ef til vill úr fjar-
lægö.
Fiskarnir 20.fcbr. 20. mars
Övenju hressileg vika
hjá fiskunum. Þeir
gætu jafnvel átt það
til aö taka ákvörðun í
einhverju máli og
þaö eru stórtíöindi
þegar fiskur á í hlut.
Dómgreindin er með
besta móti. Róman-
tíkin ekki langt und-
an.
Fimm mínútur meö Willy Breinholst.
Tebolla,
takk!
v„ erum stödd á litlu gangstétt-
arkaffihúsi viö Boulevard St.
Germain í París. Viö eitt af litlu
kringlóttu borðunum situr hávax-
inn, vel klæddur, alvörugefinn
Englendingur, fitlar viö vel hirt,
rauöleitt yfirskegg sitt og lítur yfir
fyrirsagnirnar á forsíðu Times í
leiðinni
— Þjónn! kallar hann síöan, —
einn tebolla, takk!
Qui, monsieur!
Þjónninn fer og skyndilega ger-
ist nokkuö sem gerir þessa litlu
sögu frá París aö blóöugri glæpa-
sögu. Skot reið af og óásjálegur,
undirlægjulegur, vafasamur
manngarmur, sem setið haföi við
borö skammt frá Englendingnum,
greip í hjartastað og féll síðan sál-
aöur á gólfið. Fólk dreif aö og
sumir hrópuðu: „Morö,” aðrir
„Lögreglan” eöa „Stöðvið morö-
ingjann” og menn æddu stefnu-
laust um eöa reyndu aö drösla lík-
inu aftur upp í stólinn. Englend-
ingurinn lét Times síga og leit
áhugalaus á mannsöfnuöinn.
Síðan potaði hann í bakið á einum
þjónanna meö regnhlífinni sinni.
— Var það eitthvað, monsieur?
Sáuð þérmoröiö?
Englendingurinn reyndi aö ná
athygli þjónsins.
— Ég pantaði te, sagöi hann
stuttur í spuna.
— Já, en monsieur, hrökk út úr
dauðskelfdum þjóninum, —
hvernig getið þér setið hér og
hugsað um te þegar nýbúiö er aö
fremja morö rétt viö hliöina á
yöur?
— Ég get hugsað um te vegna
þess að ég pantaði te. Þaö ætti að
vera komið á borðið. Ég hef naum-
an tíma.
— Un scandale! tuldraði þjónn-
inn og leit hryggum augum á Eng-
lendinginn. Þessir Englendingar.
Þeir hafa enga tilfinningu fyrir
dramatík!
Svo þýtur hann í símann og
hrópar:
— Morð! Lögreglan! Lögregl-
an!
Meö hjálp regnhlífarinnar sinn-
ar tókst Englendingnum aö
krækja í annan þjón, í þetta sinn
með skaftinu.
— Gæti ég fengiö að tala við yf-
irþjóninn! Tafarlaust!
Þjónninn hvarf og kom andar-
taki seinna fram með yfirþjóninn
meösér.
— Þessi Englendingur veit víst
eitthvaö um morðiö, sagði þjónn-
inn andstuttur og benti á Englend
inginn sem var að brjóta Times
saman af stakri vandvirkni og
stinga blaðinu í brjóstvasann.
— Hvað vitið þér, monsieur?
spuröi yfirþjónninn spenntur.
Englendingurinn leit á arm-
bandsúrið sitt.
— Ég veit þaö eitt að nú eru ná-
kvæmlega tólf mínútur síðan ég
pantaði te-ið mitt!
Yfirþjónninn glennti glyrnurnar
upp.
— Monsieur! En voila des
facons! Maöur liggur svo að segja
við fætur yðar, fallinn fyrir hendi
morðingja, og þér hugsiö aðeins
umte-iðyðar!
Lögregluforingi birtist.
— Hefur þessi herramaður orð-
ið einhvers vísari? spurði hann yf-
irþjóninn og leit á Englendinginn.
— Nei, svaraði yfirþjónninn
mjög hneykslaður, — hann hugsar
bara um te-ið sitt.
— Sem ég pantaði fyrir stund-
arfjóröungi, sagði Englendingur-
inn og leit áhugalaus á lögreglu-
foringjann. — Ég þarf að ná í lest-
ina til Calais klukkan 11.45. Fjar-
lægið þessar hávaðasömu mann-
verur svo maður fái svolítið næði.
Og náði í te-ið mitt í leiöinni,
þjónn, annars stíg ég aldrei fram-
ar fæti mínum inn fyrir dyr þessa
veitingahúss!
Tíu mínútum seinna kom te-ið
loks á borðið. Á meðan hafði líkiö
veriö fjarlægt og lögregluforing-
inn og menn hans höfðu ljósmynd-
að og mælt morðstaðinn í bak og
fyrir til að komast að því hvaðan
skotið, sem varð fórnarlambinu
aö bana, hefði komið.
— Ef mér skjátlast ekki hefur
kúlan nánast strokið hægri eyrað
42 Vikan 25> tbl.