Vikan - 24.06.1982, Page 63

Pósturinn
það. Ég vissi ekki að þau
vceru saman, hann sagði
mér alltaf að þau vceru bara
vinir (en nú segir hann að
ég hafi alltaf vitað það).
Nú er hann svo byrjað-
ur með stelpu sem er aðeins
15 ára, en hann er 22 ára,
og nú segist hann vera ást-
fanginn og ég heldað hann
sé það því síðastliðna laug-
ardagsnótt sváfum við
saman (hann var fullur og
ég líka). Þegar við vorum
búin að hafa mök þá sagði
hann allt í einu að hann
sæi eftir þessu og hefði
haldið að þetta vœri hún.
Eg var alveg orðlaus ífyrstu
og mjög særð en að lokum
kom ég því út úr mér að ég
skyldi skoða minn gang og
reyna að hjálpa honum
með því að stíga fast á
bremsuna og neita öllu. Og
að lokum sagði ég við hann
að ég ðskaði að þetta
myndi ganga hjá honum
og hann sagði að ef þetta
gengi ekki hjá honum yrði
hann brjálaður því hann
gæti ekki verið einn.
Þannig er að ég tel mig
vera hrifna af honum en ég
vil ekki viðurkenna það
fyrir sjálfri mér né öðrum.
Ég er að leika mér aðþvíað
kvelja sjálfa mig á þessu
með því að telja mér trú
um að ég fái hann aftur
(allan) og allt muni nú
blessast og ég nota hvert
tækifæri aðeins til að sjá
hann. (Bölvuð vitleysa). En
núna er ég hrædd, ég held
að ég sé búin að missa hann
fyrir fullt og allt. Ég bý í
lítilli íbúð í Reykjavík en
hann í þorpi skammt frá.
Eg lifi eins og ég vildi alls
ekki lifa. Eg vinn frá 9—5,
fer síðan beint heim að sofa
og sef þar til ég á að mæta í
vinnu næsta morgun og
mér finnst ekki taka því að
elda ofan í mig eina. Það er
ekki furða að maður missi
lífsviljann. Eg er búin að
gera tvær tilraunir til þess
að binda enda á þetta allt
saman en árangurslaust.
Þótt ég viti að þetta er ekki
rétta leiðin Jæ ég samt
svona köst. Eg er búin að
fara til læknis og fékk töfl-
ur, magamjólk og var send
í myndatöku (sem ég er
ekki búin að fara í en ég
held að þessar magatrufl-
anir stafi af öllu þessu, það
er stressi).
Eg er þar að auki að
missa íbúðina, á ekki fyrir
annarri og get ekkcrt farið.
En hvernig á ég að hætta að
kvelja mig ? Eg hef kynnst
öðrum fiskum í sjónum en
alltaf þegar það er komið á
visst stig er ég hrædd U7n að
verða særð aftur og losa
mig við þá og vonast eftir
hinum til baka. Eg vona að
ég fái gott ráð við vandan-
um.
Kveðja, Sporðdrekinn.
Það er ekki óeðlilegt að
þú þjáist af slæmu þung-
lyndi vegna alls þessa, en
vertu viss um að með þinni
eigin hjálp gengur þetta
yfir. Til þess að þú getir
læknast af þunglyndinu
verðurðu sjálf að uppræta
orsakirnar, sumsé samband
þitt og tilfinningar til um-
rædds manns. Það er ljóst
að þú berð miklar og sterk-
ar tilfinningar til hans, en
þær eru greinilega ekki
endurgoldnar. Eftir því
sem þú lýsir aðstæðum er
vafamál hvort maðurinn er
margra tára virði. Póstur-
inn er á þeirri skoðun að
manninum finnist ágætt að
koma til þín svona þegar
illa stendur á fyrir honum
en vill sjálfur ekki gefa
neitt af sér eða fórna einu
eða neinu. Hann vill sumsé
hafa sína hentisemi og það
kann ekki góðri lukku að
stýra ef það er ævinlega á
kostnað annarra. Þú vilt
ekki deila honum með
öðrum, er það? Varla, því
það virðist hafa í för með
sér mikið sálrænt álag fyrir
þig og getur haft slæmar
afleiðingar í för með sér
þegar til lengdar lætur. Oft
er það þannig í lífinu að
fólk verður að taka þýðing-
armiklar ákvarðanir og þær
ekki ánægjulegar, ákvarð-
anir sem hafa í för með sér
mótlæti og fórnir í fyrstu
en verða til góðs þegar
lengra er litið. Það þarf
staðfestu og dugnað til þess
að gera slíkt en enginn
getur gert það fyrir mann.
Það er betra að taka af skar-
ið strax heldur en láta reka
á reiðanum þar til allt er
komið í óefni. Pósturinn
ráðleggur þér að slíta þegar
í stað sambandinu við
þennan mann. Það verður
ef til vill erfitt en tíminn
læknar öll sár. Þú segist
eiga erfitt með að vera með
öðrum mönnum og því er
ef til vill rétt að þú festir
þig ekki í neinu sambandi
á meðan þú er ert að jafna
þig og trúin á sjálfa þig
eykst á ný? Fólk verður allt-
af að reiða sig fyrst og
fremst á sjálft sig, mann-
eskjan verður fyrst og
fremst að læra að lifa með
sjálfri sér áður en hún getur
bundið traust samband við
aðra.
Reyndu að dreifa hugan-
um, stelpa, en grafa þig
ekki inni í eigin holu. Áttu
ekki einhver áhugamál?
Það hlýtur að vera. Hafðu
meira samband við vinkon-
ur þínar og vini. Þú verður
sjálfrar þín vegna að hafa
þig upp úr þessu, þótt það
kosti fórnir, og gangi þér
sem best.
Skop
Z5< tbl. Vikan 63