Vikan - 19.05.1983, Síða 39

framyfir aðra. Og sú
staðreynd að þú sast á
veröndinni og hafðist ekki
að er síst til þess fallin að
gera þig tortryggilega, þú
ert skynsöm stúlka og
hafirðu ætlað að fremja
morð hefurðu staðið
skynsamlega að því fram
að þessu.”
„Hvað með hinar kon-
urnar. Ástkonuna?”
„Ástkonan gæti verið
ástæða fyrir þig.”
„En ég vissi ekkert af
henni.”
„Það segir þú.”
„Og hin, þessi kvik-
myndaleikkona, Sylvia
Langdon?”
„Hún er nú svo mikil
gufa að hún gæti aldrei
útvegað sér vandfundið
eitur. En það gæti snjöll og
falleg stúlka áreiðanlega.”
Rannsókn tæknideildar
lögreglunnar leiddi fátt
nýtt í ljós, ótal atriði að
vísu en ekkert sem virtist
bitastætt. Ekkert fannst af
umbúðum utan af eitrinu,
ekki minnsta vísbending
um hvar það hefði verið
fengið. Það var ekki fyrr en
dag nokkurn að Archibald
Reed breytti framburði
sínum að skriður komst á
málið. Susan Bart var látin
laus og Clarissa Darling
Lyndon eftir að hann giftist
Susan. Hann var ekki viss
en ákvað að koma hug-
myndinni á framfæri við
lögregluna því að Clarissa
hafði hafnað honum og nú
var hann búinn að fá auga-
stað á Susan — ekki spillti
nýfenginn arfur. Það var
ekki að sökum að spyrja,
um leið og löreglan fór að
einbeita sér að réttum
sökudólg kom ýmislegt
fram í dagsljósið. Einn af
auglýsendum við fyrirtæki
Clarissu kannaðist við að
hafa útvegað henni eitrið
gegn því að hún gæfi
honum upplýsingar um
annað fyrirtæki, upplýs-
ingar sem skiptu hann
miklu máli. Einhver mundi
eftir því að Clarissa hafði
verið lítið drukkin í sam-
kvæminu og það var
einstakt, ef menn á annað
borð höfðu áhuga á því.
Clarissa vissi þar að auki
að hún yrði í hættu ef alvar-
lega kastaðist í kekki milli
hennar og Lyndons því að
hún vissi of margt um
eiturlyfjaviðskipti hans.
Ein af undirtyllum
Lyndons staðfesti að hún
hefði verið orðin óvinsæl í
undirheimunum og þeir
biðu bara eftir bendingu
frá húsbóndanum um að
gera út af við Clarissu. Hún
játaði aldrei að hafa óttast
um líf sitt en eftir að sá sem
útvegaði henni eitrið játaði
gafst hún upp og sagðist
hafa framið morðið í
afbrýðikasti og vegna þess
að Lyndon hefði hafnað
henni á ruddalegan hátt.
Málflutningur hennar vakti
samúð kviðdómsins og hún
fékk vægan dóm.
„Mágkona mín heíur
alltaf verið greind kona,”
sagði Archibald Reed við
Susan konu sína þegar þau
sátu á veröndinni í þrumu-
veðri í morgunsárið tveim
árum seinna. „Ekki segi ég
nú að ég hlakki til þess
þegar hún verður látin
laus. Við ættum kannski að
flytja. . . . En þú varst nú
falleg þegar þú sast hér á
veröndinni um árið. ...!!!
handtekin í staðinn. Archi-
bald Reed hafði sett fram
kenningu um mágkonu
sína, kenningu sem hann að
vísu gat ekki stutt neinum
sterkum rökum en leiddi þó
að lokum til játningar.
Clarissa var unga snjalla
konan, ekki Susan. Og hún
byrlaði fyrrverandi ást-
manni sínum eitur. Það
undarlega hafði nefnilega
gerst að Lyndon hafði farið
að vanrækja hana eftir að
hann kynntist Susan, þá
ákvað hún að drepa hann.
Hún gætti þess að Lyndon
kæmi nógu oft til hennar til
að engan grunaði að sam-
bandi þeirra væri lokið því
að þá vissi hún að grun-
semdir gætu fallið á hana.
Það sem hún gerði sér ekki
grein fyrir var aö mágur
hennar fylgdist grannt með
gangi mála og hafði tekið
eftir að ekki var allt með
felldu hjá Clarissu og
ZO.tbl. Vikan39