Vikan - 27.12.1984, Blaðsíða 14

„Það gefur mikía iífs-
fyiiingu að umgangast
geðgott fóik"
dæmis dagheimiliö Höröuvelli ár-
iö 1935, þegar Framtíðin var 10
ára. Heldurðu að þaö hafi ekki
veriö dugnaöur í félagskonum,
meö alla sína vinnu, að koma auk
þess saman á kvöldin til aö undir-
búa tombólur og aðrar peninga-
safnanir fyrir barnaheimilið? Eitt
haustið komu þær saman til aö
sauma stórt tjald sem þær notuöu
svo næsta sumar til að selja veit-
ingar á útisamkomum. Þetta var
allt unniö í þá daga.
Núna felst starfsemin meðal
annars í því að halda námskeiö
fyrir félagskonur sem vinna á
spítulum. Þau hafa alltaf verið
fullskipuö og nær hundraö prósent
mæting hjá öllum. Konurnar eru
svo samviskusamar aö þær láta
sig bara ekki vanta, þær geta offr-
aö kvöldunum sínum og þaö er
betra en aö þurfa aö fara alveg frá
heimilinu.
Verkalýösskólarnir sem ég
þekki til á Norðurlöndum eru
„Amma, fíyturþú þá til Bessastaða?"spurði Jónas, dóttursonur
Guðríðar, þegar hann frétti að hún hefði verið kosin varaforseti.
Jónas og Guðríður eiga tvö uppkomin börn, Sjöfn og Eiías.
Framan af vann Guðríður við ræstingar og önnur siík störf en
hóf síðan störf hjá Framtíðinni árið 1967, þegar hún var fyrst kjör-
in formaður. Auk fjöimargra ábyrgðarstarfa á vegum verkalýðs-
samtakanna hefur Guðríður tekið virkan þátt í störfum síns
flokks, Alþýðuflokksins, og gegnt þar trúnaðarstörfum.
Þaö er greinilega kært meö Jónasi og ömmu hans. Þarna eru þau í eldhúsinu,
en Guöríöur bauð blaðasnápunum upp á smásopa. . .

14 Vikan 46. tbl.