Vikan - 04.05.1989, Side 9

A Lúdósextett á hestbaki 1962. Á myndinni
eru, £rá vinstri, Sigurður Þórarinsson,
Ólafur Gunnarsson, Hans Kragh, Stefán,
Amtýr Moon og Hans Jensson.
Stefán kom fyrst frarn opinberlega á
skóiaballi með SAS tríóinu. Sigurður
EUsson prentari er lengst til vinstri,
Stefán í miðið og sá þriðji er Ásbjöm
Egilsson, sem í dag er framkvæmdastjóri
Laugavegssamtakanna. Hann stundaði
kaupmennsku við Grettisgötuna í
Reykjavík um nokkurt skeið og síðar í
Grindavík.
TÓNLI5T
andi á staðnum fyrri hluta vikunnar. Margir
hneyksluðust á sjómönnunum fyrir að
drekka vín í miðri viku og kölluðu þá alls
kyns drykkjunöfhum. Þetta var ekki réttfátt
þar sem þeir drukku ekki oftar en aðrir
heldur voru þeir í landi, í fríi, og notuðu
tækifærið til að fara út að skemmta sér líkt
og aðrir gerðu um helgar. Oftar en ekki var
það líka svo að fólk sem hafði verið á Röðli
eða öðrum vínveitingastöðum þar sem
opið var til hálftólf á kvöldin kom yfir í
Þórskaffi en þar var ætíð opið til eitt á þess-
um tíma.“
Landgönguliðið mætti og allt
logaði í slagsmálum
— Fylgdu slagsmál pelafylliríunum?
„Nei, ekkert frekar. Það var oft ótrúlegt
fjör innandyra en slagsmál voru ekki tíð. En
þau komu þó auðvitað fyrir annað slagið. Á
mínum þrjátíu ára ferli í skemmtanabrans-
anum man ég eiginlega aðeins eftir einum
alvarlegum slagsmálum og þau voru raunar
hrikaleg. Með því allra versta sem hægt er
að hugsa sér. Þetta var á miðvikudagskvöldi
en Varnarliðsmenn af Keflavíkurflugvelli
fjölmenntu ævinlega í Þórskafii á þessum
kvöldum. Miðvikudagskvöldin voru einu
kvöldin sem þeir máttu vera ffameftir á
kvöldin í höfuðborginni. Ef ég man rétt átti
landgönguliðið afmæli þennan miðvikudag
og því var mikið um að vera í Þórskaffi
þetta kvöld. En þegar Kanarnir í land-
gönguliðinu mættu uppdubbaðir á staðinn
voru þar fyrir Filippseyingar, eða Flippar
eins og þeir voru alltaf kallaðir. Fljótlega
logaði allt í slagsmálum. Stólar flugu um
salinn, borð og glös brotnuðu. Þetta var
eins og það gerist verst í bíómyndum. Við
gátum forðað okkur af sviðinu. Það var svo
ekki fyrr en fjölmennt lið lögreglunnar
kom á staðinn sem ró færðist yfir. Það var
mjög sjaldgæft að það væri læti en í þetta
skipti urðu þau líka svo að um munaði."
Olsen, Olsen
— Lúdó og Stefán hafa gefið út fimm
hljómplötur á ferlinum, tvær stórar og
þrjár litlar. Á fyrstu stóru pfötunni var að
finna lögin Átján rauðar rósir, Olsen, Olsen
og Úti í garði, kartöflusönginn, en þessi lög
hafa fylgt þeim félögum á dansleikjum í
gegnum tíðina.
— En hvaða lag telur Stefán sig hafa spil-
að oftast allra laga?
„Ég á mér í raun ekkert uppáhaldslag. En
ég held að gamla Fats Domino lagið Jamb-
alaya hafi fylgt mér lengst allra laga á dans-
leikjum. Það er sívinsælt."
Selur Benz á daginn
— Stefán hefúr unnið hjá Benzumboðinu
Ræsi síðastliðin tuttugu ár. Hann vann fyrst
í varahlutaversluninni en síðan lá leiðin í
sölumennskuna. Hann er því maðurinn
sem syngur í vinsælli hljómsveit um helgar
en selur milljónabílinn Benz á daginn. Ólík
störf. Og þó. Viðfangsefnið er í báðum til-
vikum fólk. — Hvor vinnan hvílir hina þegar
um svo gjörólík störf er að ræða.
Ólík störff félaganna
— Félagar Stefáns í Lúdó eru menn sem
vinna líka gjörólík störf. Berti Möller, gítar,
hefúr verið í lögreglunni í áraraðir. Elfar
Berg, hljómborð, er og hefúr verið kaup-
maður í Hafharfirði þar sem hann hefúr
rekið matvöruverslun. Arthur Moon, bassi,
er annar eigenda Sjónvarpsmiðstöðvarinn-
ar, Júlíus Sigurðsson, saxafónn, er pípu-
lagningameistari og Stefán Jökulsson,
trommur, er þekktur sem útvarpsmaður,
lengst af sem morgunútvarpsmaður. Þessar
kempur eru núna með fílinginn í góðu lagi
um helgar í Þórskaffi eftir daglega amstrið í
miðri viku.
Tjúttið var allsráðandi
Um það hvort það sé munur að skemmta
landanum í dag eða fyrir 30 árum segir Stef-
án að í gamla daga hafi tjúttið. verið allsráð-
andi sem þýddi að danspör héldu hvort
utan um annað í dansinum.
„Síðan kom popptónlistin þar sem fólk
dansaði sitt í hvoru lagi. Þá þurfiti enginn að
kunna að dansa til að fara út á gólf. En mér
sýnist tjúttið vera að koma aftur og fólk
dansi miklu meira saman með því að halda
hvort utan um annað í dansinum.“
Búið að teygja og
toga rokknaffnið
Að sögn Stefáns er rokkið uppáhaldstón-
list hans. „Rokkið höfðar mest til mín. En ég
get sagt eins og vinur minn Berti Möller
sagði einhvern tímann: Það er búið að
teygja og toga rokknafnið svo mikið að það
er eiginlega flest kallað rokk. Það sem ég
kalla rokk er eins og það var spilað á árun-
um 1955 til 1965. Það er hið eina sanna
rokk.“
Þrátt fyrir að saga Lúdó og Stefáns tengist
hvað mest Þórskaffi fer því fjarri að hljóm-
sveitin hafi ekki verið fastráðin á öðrum
stöðum og jafnvel hliðarspor tekin þegar
Lúdó hefúr legið í láginni. Þannig spiluðu
Stefán og fleiri úr Lúdókjarnanum með
hljómsveit Jóns Sigurðssonar, Jóns bassa,
um hríð á Keflavíkurflugvelli. Og þegar sú
hljómsveit hætti var Stefán og Lúdókjarn-
inn í hljómsveit sem spilaði mikið á Vellin-
um og kallaði sig Robots eða Vélmennin,
Róbótar, eins og það útleggst á íslensku.
Lúdókjarninn var líka fastráðinn í einka-
samkvæmum í Átthagasal Hótels Sögu á
tímabili. Þaðan lá leiðin aftur í Þðrskafii en
undanfarin tíu ár hafa þeir Lúdómenn
meira og minna spilað í lausamennsku hér
og þar. Segja má að núna séu þeir komnfr
heim aftur.
Þú ánetjast spilamennskunni
Og þeir eru svo sannarlega ekki að hætta
þótt árin í spilamennskunni séu orðin
þrjátíu. „Það hefur svo sem oft staðið til að
hætta og sinna eingöngu þeirri vinnu sem
við erum í á daginn. Sumir okkar hafa meira
að segja gengið svo langt að selja hljóðfær-
in. En það hefur ekki dugað til. Það er líka
svo að ef þú byrjar einu sinni í spila-
mennskunni, þá ánetjastu henni fyrir fullt
og fast.“
9.TBL. 1989 VIKAN 9