Vikan


Vikan - 05.10.1989, Blaðsíða 31

Vikan - 05.10.1989, Blaðsíða 31
TÍ5KA skiptavina hans á fyrstu árun- um var leikkonan Rita Hay- worth sem gaf honum góð ráð um hvernig ætti að ná í væn- lega viðskiptavini. Svo þegar Cardin byrjaði með eigin sýn- ingar voru þær haldnar í glæsi- legum sölum, yfirleitt prýdd- um marmaragólfum og íburð- armiklum skreytingum. Þegar Cardin gerði samning við verslunarkeðju um sölu á ffamleiðslu hans varð allt vit- laust meðal tískuhönnuða í París. Þeir töldu hann draga þá niður í meðalmennsku með háttalagi sínu. Reyndin varð hins vegar sú að aðrir urðu að fara sömu leið til að bjarga sér úr þrengingum því samdráttur varð í sölu sérsaumaðra kjóla í nokkur ár. Á þessum árum gekk á ýmsu og varðandi fata- hönnun náðu Parísarbúar smám saman forystuhlutverk- inu af Bretum, ekki hvað síst fýrir atbeina Cardin. Cardin varð ljóst á sjöunda áratugnum að breytingar yrðu í tískuheiminum, gamla hugs- unin um að kvenfólk væri í kjólum og karlmenn í jakkaföt- um myndi líða undir lok. Pað varð upphaflð af tískusýning- um fyrir karlmenn sem hristu upp í fjölmiðlum sem almenn- ingi. „Ég hringdi persónulega í forráðamenn nokkurra háskóla til að fá unga menn í auka- vinnu með skólanum og þetta sló í gegn. Allir vildu prófa að vera módel. Þetta var eiginlega bylting í hugsunarhætti," sagði Cardin. „Almenningur fylgdi mér að málum, annars hefði þetta fallið um sjálft sig og ég hefði hætt að hugsa um þetta.“ Eftir þetta var Cardin á grænni grein. Fólk var búið að taka eftir þessum hugmynda- ríka og framsækna manni. Núna liflr hann í vellystingum en tekur starflð engu að síður alvarlega. Hérlendis eru ilm- vötn hans vel þekkt, Maxims, Choc de Cardin og Bleu Mar- ine, svo einhver séu neftid. Um ilmvötn segir Cardin: „Angan ilmvatns getur kallað fram ýmsar myndir í huga fólks. Ein tegund minnir á tiltekinn stað og stund, önnur getur verið seiðandi og haft aðdráttarafl fýrir gangstæða kynið. Ilmur er ysti klæðnaður hverrar mann- eskju og það gleður mig að geta framleitt ilm sem fellur fjöldanum í geð. Fátt er mikil- vægara í líflnu en ilmur. Fæstir átta sig á því en það er samt staðreynd.“ í sýningarlok kom Pierre Cardin fram með módelunum og var vel fagnað. Hann hóf feril - inn sem hönnuður grímubúninga. LJÓSM.: GUNNLAUGUR RÖGNVALDSSON „Vérkefnalaus mundi ég deyja úr leiðindum" - segir tískukóngurinn Pierre Cardin Peningaveldi Pierre Cardin er gífurlegt, glæsileg verslun- arhús, sýningarsalir, veitinga- hús, snekkjur, rándýrir bílar og tæki er meðal þess sem hann hefur eignast á ferli sínum sem tískuhönnuður og fatafram- leiðandi. Hann hefur hundrað og sextíu þúsund manns á launaskrá um allan heim og er ekki bara í fataframleiðslu. Teppi, styttur, flísar, bílar og jafnvel þotur hafa borið merki hans og er framleitt jöfnum höndum. Þrátt fyrir umsvifin og mikinn auð vill Cardin ekki liggja á meltunni og njóta ávaxta peninganna eins og margir efnaðir Evrópubúar gera. „Ég gæti eytt deginum á ein- hverri strönd við Miðjarðar- hafið og fylgst með bankainn- stæðunni, látið aðra um áhyggjurnar. En verkefnalaus mundi ég deyja úr leiðindum," segir Pierre Cardin. Hann er enn að, aðstoðar hönnuði sem vinna við fyrirtæki hans og í lok sýningarinnar, sem Vikan fýlgdist með, var honum ákaft fagnað af troðfullum áhorf- endasal. Cardin er Fransmaður en fæddist í Feneyjum á Ítalíu. Kannski leiddi það til áhuga „Fátt er mikilvægara í líflnu en ilmur. Fæstir átta sig á því, en það er samt staðreynd," segir Cardin. Nýlega setti hann á markað nýjan ilm sem hann gaf nafnið Maxim’s, en hann rek- ur nú veitingastaðina með því nafni. hans á arkitektúr, sem hann nam í skóla. Hann leiddist þó fljótlega út í fatahönnun og vann að gerð grímubúninga fyrir leikhópa. Þekktir hönnuðir tóku eftir færni hans og ekki leið á löngu þar til hann var farinn að vinna fýrir Christian Dior. Hugur Cardin stefhdi þó lengra og hann vildi vera sjálf- stæður. Hann yfirgaf Dior en sagði þó ekki alveg skilið við hann. Cardin kom upp eigin húsnæði í risíbúð í miðborg Parísar og viðskiptavini fékk hann oft senda ffá Dior, sem mat hann mikils. Meðal við- 20. TBL.1989 VIKAN 31
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.