Vikan - 28.12.1989, Side 12

V/OLV/AN
menningur mun flykkja sér
bak við þessa stöð. Hún er ein
sinnar tegundar í heiminum
og á eftir að vekja sömu at-
hygli á landi og þjóð og þegar
Vigdís var kosin fyrsti kven-
forseti heims. Stórþjóðir eiga
jafhvel eftir að senda fulltrúa
hingað til að taka mið af þess-
ari stöð.
ísland ögrum skorið
Fyrir sjávarplássin úti á landi
get ég ímyndað mér að árið
verði gott fiskiár. Mér finnst
líka eins og sjávarpláss sem
liggja saman gætu sameinast
um frystihús eða aðrar stór-
ffamkvæmdir. Það er meiri
samvinna en samkeppni firam-
undan á litlu stöðunum.
Óhreinan hef ég
setið bekk
Hér gýs upp gífúrlegur fnykur
af landsmálapólitíkinni. Ég sé
fyrir mér að flett verði ofan af
einhverri spillingu þar. Þeir
virðast ekkert hreinni í þeim
málum en Reykvíkingar nema
síður sé. Ég sé fylgisbreytingar
í sveitarstjórnarkosningunum
og svo sé ég heimsókn er-
lendra stóriðjumanna á lands-
byggðinni. Þeir menn sem
óska efitir erlendu fjármagni
eiga áreiðanlega eftir að fá sínu
framgengt. En þarna eru mikl-
ar sviptingar.
Norðurstranda
stuðlaberg
Ég skynja fjárhagslegan ávinn-
ing fyrir þjóðina með haust-
inu. Kannski komast þeir niður
á olíuna, sem ég skynja nú allt-
af svo sterkt, þeir eru bara ekki
komnir nógu djúpt, en þetta
finnst í jörðu eða sjó og ég sé
erlenda samninga tengjast
þessu. Þessi fundur á eftir að
hleypa landinu mikið upp á
næstu árum og þessir erlendu
samningar verða gerðir í
haust.
Mjöðurínn er forn
Mér finnst ég sjá einn merkan
fornleifafund á næsta ári en
einnig sé ég mjög leiðinlegt at-
vik í sambandi við skemmdar-
verk á fornminjum sem ekki
verður minna rætt en sjáifur
fúndurinn. Annars sýnist mér
að tvisvar á áratugnum verði
merkur fornleifafundur og í
annað skiptið verður hann til
þess að fólk kemur hingað að
12 VIKAN 26. TBL.1989
utan vegna þess að hann snert-
ir fleiri þjóðir en okkur.
Mennirnir verk sín vinna
Ég sé miklar framkvæmdir hjá
því opinbera, nema helst árin
1991 og ’92 en á áratugnum
skynja ég geysimiklar fram-
kvæmdir. Á landsbyggðinni
eru meiri skuggar, þar er línan
ekki eins sterk þó þar rísi lík-
lega orkuver.
hefur fundist við alnæmi kem-
ur upp alvarlegur sjúkdómur í
heiminum.
Völvan segist halda að verið
sé að benda okkur á að leita
svara og lyfja í náttúrunni
sjálffi og ennfremur að lögmál-
ið sé að eitthvað minni okkur
ætíð á þegar við teljum okkur
svo tæknivædd að við þurfum
ekki á náttúrunni og upprun-
anum að halda.
Land, þjóð og tunga
EB: Mér finnst við ganga í það
og finnst ennfremur við tengj-
ast á þremur stöðum í banda-
lög á næstu tíu árum. Ég hugsa
að við tengjumst Efnahags-
bandalaginu alveg 1992. Mér
sýnist verða þrengt að okkur
og það verður áreiðanlega sú
leið sem við verðum að fara.
Ég sé ekki annað en að það
skref verði okkur til góðs.
Yfir öldu erturormur gín
Góðu fféttirnar eru þær að á
næstu þremur til fimm árum
finnast lyf bæði við alnæmi og
krabbameini. Margir eiga eftir
að naga sig í handarbökin fýrir
hegðan sína þegar í ljós kemur
að þeir hafa tekið alnæmisveir-
una því það kemur á daginn að
smitleiðir eru fleiri en talið er
nú. Völvunni finnst vera al-
næmislyf á leiðinni og að það
verði jafnvel þróað fýrr en lyf
við krabbameini. En eftir að lyf
Göfugt föðurland
Á næsta ári verður minna um
ferðamenn til landsins en oft
áður en ferðamannastraumur
mun aukast aftur. Henni finnst
þó sem við munum styrkja
vinabönd okkar við aðrar
þjóðir á árinu og jafnvel við
þjóðir sem við höfúm átt í úti-
stöðum við.
Reidd sem til höggs
er höndin kreppt
Eitthvað verður um afbrot
1990, sérstaklega fyrri hluta
ársins, og mér finnst ég sjá víg
í heimahúsum og margt ljótt í
kringum það. Þarna þagnar
völvan en í þetta sinn er eins
og hún geti ekki haldið áffam
og við það er látið sitja.
Framgjarns unglings
höfuð hátt
Ofbeldisalda unglinga í miðbæ
Reykjavíkur verður upprætt
og unglingar fara að vinna að
sínum málum sjáifir því upp-
reisn þeirra er að mestu leyti
uppreisn gegn þrælum efúis-
hyggjunnar, foreldrunum. Það
sem verra er, segir hún, ég
skynja svo mikla lömun og
sorg þegar ég geng um bæinn.
Fóllö finnst það hafa reynt og
samt ekki fengið sína umbun.
Þessi tilfinning er ekki yfir
hópum núna heldur liggur
hún yfir allri þjóðinni.
Dvergsmár mæli-
kvarði manna
Hún segist hitta mikið af leit-
andi fólki og finnst að hin
mannlegu gildi hljóti að fá auk-
ið vægi á íslandi morgundags-
ins; fólk sé sárþjáð á sálu og
leiti með logandi ljósi að ein-
hverju sem linað geti kvalirn-
ar. Lausnarorð íslendinga segir
hún að sé samstaða en ekki
sundrung. Þegar þröngt er í
búi eigum við að standa saman
sem einn maður.
í brúðarlíninu
byrgi ég mig
Henni finnst aukið raunsæi
einkenna framtíðina og segir
það verða öllum mjög til góðs
en telur samt að við verðum
alltaf miklu háðari lúxus en
aðrar þroskaðri þjóðir.
ísland er landið
Næstu áramót sé ég sem miklu
léttari og auðveldari þjóðinni
heldur en áramótin 1989—90.
Á næstu tíu árum er töluvert af
fólki sem á eftir að fara út í
sveitirnar affur til að byggja
þær. Nú færist draumlyndur
svipur yfir andlit völvunnar er
hún segir að alltaf þegar á
herði sé okkur ýtt saman því
okkur sé alls ekki ætlað að
sundrast eins mikið og við ger-
um öðru hverju.
Hlutverk okkar í alheims-
keðjunni er mjög veigamikið
því það er að gleyma aldrei
uppruna okkar og sjálfstæði.
Við megum ekki verða að grá-
um massa, að einlitum sljóum
hópi. Hver og einn einstakling-
ur þarf að finna hjá sér hvöt til
að takast á við lífið á sinn sér-
stæða alíslenska hátt. Þarna vil
ég líka benda á alla þá vernd
sem yfir landi og þjóð hvílir, til
að mynda að mannslífum er
hlíft í náttúruhamförum. Okk-
ur er ætlað að lifa sem flestum
og viðhalda þessum sérkjarna
af sterku úrvalsfólki.