Vikan - 28.12.1989, Qupperneq 24

Hér birtist þriðja
greinin sem norska
skáldkonan Margit
Sandemo, höfundur
bókaflokksins um
ísfólkið, hefur skrif-
að fyrir Vikuna. Áður
hafa birst eftir hana
greinar um álfa og
aðrar kynjaverur og
sömuleiðis um
drauga og aftur-
göngur, en í þeirri
grein lýsir hún því
m.a. er hún barnung
sá fyrst draug. Að
þessu sinni skrifar
hún um nornir og
galdrameistara.
Dulfrœði:
NORNIR OG
GALDRAM EISTARAR
TEXTI: MARGIT SANDEMO ÞÝÐING: BJARNI ÁRNASON
að er ekki nema eðlilegt að þeir
sem hafa áhuga á yfirnáttúrlegum
fyrirbærum á annað borð hafl
margir mikinn áhuga á að kynnast
nýjum og áður óþekktum víddum. Þetta er
annaðhvort hægt að gera af fullri alvöru
eða sér til skemmtunar. Það fer allt eftir
viðhorfúm viðkomandi til þessara hluta.
En það eru hins vegar ekki allir hlutir þess
eðlis að vert sé að leika sér með þá. Ef
maður gengur of langt eða gerist of ákafur
má vera að sálarheill manns sé í hættu.
Það eru til viss atriði sem menn ættu að
forðast. Til dæmis ætti aldrei að taka upp á
segulband raddir framliðins fólks. Þetta
flokkast reyndar undir spíritisma en það er
afbrigði dulsálarfræðinnar sem ég kann
alls ekki að meta. Ég tók eitt sinn sjálf þátt
í upptöku eins og þeirri sem ég var að
minnast á og það var heldur óskemmtileg
reynsla. Frásögnum fólks hvaðanæva að úr
heiminum ber saman um að röddin, sem
kemur inn á bandið, sé drafandi og
ógreinileg eins og hjá gamalli konu sem
fengið hefúr hjartaáfall. Það er einhver ill-
ur andi sem þarna er að verki. Einmitt
þessi rödd kom fram hjá okkur og þá
stöðvuðum við upptökuna samstundis. Ég
hef lofað mér því að gera þetta aldrei aftur.
Þetta er stórhættulegur leikur.
Andaglas, þar sem glas færist af einum
bókstaf yflr á annan, er líka hættulegur
leikur. Margir trúa þessum leik eins og
nýju neti og verða dauðskelkaðir. í engum
leik er jafnauðvelt að hafa rangt við og í
andaglasi, ýmist meðvitað eða ómeðvitað.
Venjuleg spurning til andans í glasinu er
þessi: „Hver stjórnar glasinu?" Svarið er oft
„Satan“ eða „djöfullinn". í raun er það hins
vegar einhver úr hópnum sem ýtir glasinu
áfram viljandi eða óviljandi.
Geysimikið svindl á sér stað innan dul-
sálarfræðinnar en því verður heldur ekki á
móti mælt að ótrúlega margir hafa sérstaka
hæfileika á þessu sviði. Einn af vinum mín-
um hefur í votta viðurvist magnað upp
storm og síðan lægt hann aftur og bróðir
minn, sem stundaði jóga í nokkur ár, gat
skyndilega séð í myrkri eins og hábjartur
dagur væri.
Sænska „ríkisnornin" Cecilia er heill
kapítuli út af fýrir sig þegar þessir hlutir
eru annars vegar. Hún er snillingur í því að
lesa út úr fólki þess innri mann og hún get-
ur bæði séð óorðna atburði og líka sagt frá
hlutum sem gerðust fyrir löngu þótt hún
hafl verið þar hvergi nærri. Hún veitir
meðal annars aðstoð á geðsjúkrahúsum í
Svíþjóð þar sem reynt er að ná aftur sam-
bandi við fólk sem af einhverjum annar-
legum ástæðum hefur algerlega lokað sig
inni í sínum eigin heimi. Vera má að þessir
sjúklingar hafi meiri trú á henni en lækn-
unum og fáist frekar til að opna sig við
hana. Ég get nefnt eitt dæmi sem sýnir vel
hversu fjölkunnug hún er. Hún hélt eitt
sinn á spili í hendinni og spurði mig hvaða
spil þetta væri. „Þetta er rautt spil,“ svaraði
ég. „Það er lágt. Þetta er tígulfjarki eða
tígulfimma." Þetta var tígulfjarki. Þegar ég
reyndi síðan að geta upp á spilum sem aðr-
ir héldu á fór ég gersamlega flatt. Það var
Cecilia sem sendi mér þessi sterku skila-
boð en það var ekki ég sem var svona frá-
bær móttakari.
Ég hef verið skyggn á vissum tímabilum
á ævinni en aldrei nokkru sinni eftir
pöntun. Ef einhver spyr mig um týnda
manneskju eða týndan hlut sé ég ekki
neitt. Þegar ég var unglingur gat ég hins
vegar allt í einu fengið skilaboð um
óorðna hluti en sá hæfileiki hefur því
miður dofnað með árunum.
En nú hef ég eignast ekta kristalkúlu.
Hafi ég haldið að í henni myndi ég sjá brot
úr fyrri tilverustigum fólks, eins og var
með sænsku konuna sem benti mér á mín
fýrri líf og ég hef sagt ykkur frá í annarri
grein, þá var það misskilningur. Það gerð-
ist hins vegar nokkuð allt annað. Bergkrist-
all getur flutt orku og bylgjuhreyfingar
mjög auðveldlega þannig að þegar þeir
sem ég er að rannsaka hafa haldið á kúl-
unni nokkra stund og láta mig síðan hafa
hana finn ég hvernig orka þeirra streymir
úr kúlunni, upp eftir handleggjunum á
mér og upp í heila. Þannig næ ég sambandi
við sál þeirra og kynnist andlegu ástandi
þeirra. Þennan hæfileika langar mig til að
þroska meira en hvernig á ég að fara að því
þegar ég hitti aðra manneskju aðeins að
meðaltali á tveggja vikna fresti?
Ég á marga vini sem eru heilarar. Þeir
hafa læknandi hendur og ég trúi mjög
sterkt á þá. Þeir senda frá sér hlýja strauma
sem fara í gegnum hendur þeirra og inn í
sjúklinginn. Nú fyrir skömmu hafði ég
óskaplega mikinn höfúðverk og menn voru
hræddir um að hann myndi þróast yfir í
mígreni. Mig verkjaði í augun og ennið,
allan hnakkann og langt niður í axlirnar.
Einn þessara vina minn hélt höndunum
yfir enninu á mér og ég fann hvernig hann
safnaði sársaukanum saman frá öxlunum
og hnakkanum þar til allur höfúðverkur-
inn var samankominn í einum punkti í
enninu, beint undir lófa hans. Þetta var
svo sársaukafullt að ég leið næstum því út
af en skyndilega hvarf allur verkur og ég
fann hvernig sársaukinn sogaðist frá mér
22 VIKAN 26. TBL.1989