Vikan - 28.12.1989, Blaðsíða 63

VIKAN, Pósturinn, Háaleitisbraut I.Pósthólf 5344,105 Reykjavík
Lýsið virkar
Mig langar að þakka ykkur
fyrir grein sem var í 21. tbl.
Vikunnar um ýmislegt sem er
gott fyrir húð og hár og til er á
heimilinu. Ég hef þegar prófað
eitt ráðið sem þar kom fram og
árangurinn var svo góður að
mér finnst að fleiri þurfi að fá
að vita af því. Þetta var um að
gott væri að bera lýsi á þurra
bletti í andlitinu. Litli strákur-
inn minn sem er að verða eins
árs hefur alltaf verið með
þurra bletti á kinnunum og ég
hef prófað alls konar krem og
áburði, en ekkert virkað nógu
vel. Ég ákvað að það gæti ekki
skaðað að prófa lýsið og viti
menn, strax daginn eftir voru
blettirnir orðnir mun minni og
fljótlega hurfu þeir alveg. Ég
veit að margir eiga börn sem fá
svona þurra bletti, eða fá þá
sjálfir, svo ég vildi láta vita
hvað lýsið virkar vel.
Bestu kveðjur.
Móðir í Breiðholtinu.
Okkur þykir sannarlega gott
að heyra að ráðin okkar gefi
góða raun ogþœttigaman að
heyra frá fleiri lesendum, einn-
ig að fá frá þeim fleiri góð ráð
til birtingar.
Teiknimyndasöguna
um Skugga aftur í
blaðið
Hvernig er það, eruð þið al-
veg hætt að vera með fram-
haldssöguna um Skugga í blað-
inu? Þetta var það fýrsta sem
ég fletti alltaf upp á þegar blað-
ið kom og mér finnst mikið
vanta þegar Skuggi er ekki.
Húsfaðir í Smáíbúða-
hverfinu
Við þökkum bréfið og verð-
um að viðurkenna að við höf-
um áðurfengið kvartanir sím-
leiðis og boðleiðis vegna þess
að Skugga vantar. Við héldwn
einfaldlega að allir vœru hætt-
ir að lesa Skugga og að það
vœri ekki nógu gott að vera
með framhaldssögu sem ekki
birtist nema hálfsmánaðar-
lega, en ef við fáum fleiri ein-
dregriar óskir um að Skuggi
birtist á síðunum þá reynum
við auðvitað að verða við
þeim. Pess vegna hvetjum við
þá sem hafa á þessu áhuga til
þess að hringja til okkar eða
skrifa og láta álit sitt á Skugga-
málinu í Ijós.
Pennavinir
Kæri póstur!
Við erum hér tvær úr Eyjum
og okkur langar svo að komast
í samband við bandaríska,
þýska, franska og kínverska
pennavinaklúbba. Vilt þú vera
svo yndislega góður að birta
sem fyrst upplýsingar um
pennavinaklúbbi í þessum
löndum.
Prinsessumar á bauninni
Pósturinn hefur því miður
ekki uþþlýsingar um klúbba í
þessum löndum, en aftur á
móti nöfn yfir fólk í þessum
löndum sem óskar eftirþenna-
vinum. Af og til er birtur hér í
Vikunni listi yfir þá sem óska
eftir þennavinum og ef þið
fylgist með fáið þið von bráðar
nóg af nöfnum yfir fólk sem
befði mikla ánœgju af að skrif-
ast á við ykkur.
Frh af bls. 58
Fólk úr atvinnulífinu kemur í heimsókn til
þess að halda fýrirlestra um þessi efhi og
kynna það sem það er að gera í kvik-
myndagerð.
Engin próf eru í bóklegum fögum en
nemendur eru prófaðir í verklegri hæfni
alla önnina og þannig er gengið úr skugga
um hvort þeir tileinka sér það sem kennt
er. Á síðustu námsönn vinna nemendur að
lokaritgerð og velja sér efni tengt kvik-
myndagerð að skrifa um. Mælt er með að
hver og einn velji sér ritgerðarefhi sem
tengist því sviði sem hann hefur lagt hvað
mesta áherslu á í náminu.
Skólagjöld eru frekar há eða 2300 pund
fýrir hverja önn og lánar Lánasjóður ís-
lenskra námsmanna aðeins fýrir hluta af
þeim gjöldum. Allur viðhaldskostnaður á
tækjum, rafmagn og efhiskostnaður, sem
er mjög mikill í slíku námi, er innifalinn í
skólagjöldunum. Það sem einnig hefur
áhrif á skólagjöldin er hve skólinn er fá-
mennur en að meðaltali stunda aðeins 100
nemendur nám við hann. Þetta er auðvit-
að kostur fyrir nemendur en gerir það að
verkum að skólagjöld verða að vera hærri.
Það er að sjálfsögðu dýrt að borga nám-
skeið sem aðeins þrír nemendur eru á en
það kemur fyrir.
Skólinn rekur tvö hundrað sæta kvik-
myndahús innan veggja skólans sem sýna
eina kvikmynd á dag. Þá eru teknir fýrir
kvikmyndagerðarmenn eða leikarar og
sýndar nokkrar kvikmyndir í röð með eða
eftir viðkomandi. Andann í skólanum
sagði Rúnar vera mjög góðan. Nemendur
koma víða að og þar sem festir þekkja vel
til í London tengjast margir vináttubönd-
um. Eftirlit er ekki mjög mikið með tíma-
sókn nemenda. Hver nemandi byggir upp
sitt nám sjálfúr og getur valið að vinna
með nemendum af öðrum námsstigum en
hann telst til sjálfur, ef hann telur það geta
veitt sér meiri þekkingu eða reynslu.
Fyrir utan London International Film
School er aðeins einn annar eiginlegur
kvikmyndaskóli starfandi í London. Sá
skóli heitir The National Film School en
inngöngu í hann fá aðeins þeir sem eitt-
hvað hafa starfað við kvikmyndagerð áður.
Innan mjög margra háskóla í London eru
svo kvikmyndagerðardeildir í gangi.
Rúnar telur það mjög mikilvæga reynslu
að búa erlendis og sagði að það hafi alltaf
verið ætlunin að flytja til annars lands ein-
hvern tíma ævinnar. „Mér fannst London
frekar erfið borg til að byrja með. Hún er
mjög fjölmenn, stór og dýr. Það er erfitt að
fá húsnæði á viðráðanlegu verði. Flestir
skólafélagar mínir bjuggu í úthverfum
borgarinnar eins og ég en skólinn er í mið-
bænum, nálægt Covent Garden og Leicest-
er Square. Það reynir oft á sálina hjá illa
blönkum námsmönnum að búa í borg eins
og London því ffeistingar eru svo margar.
Það er, eins og flestir vita, mjög mikið að
gerast í þessari borg á mörgum sviðum,
bæði menningarlegum sem og öðrum. Ég
notfærði mér að horfa á sjónvarpið, sem er
mjög gott í Englandi. Ég lærði mjög mikið
af því, þá aðallega við að horfa á sjónvarps-
auglýsingar og tónlistarmyndbandaþætti."
Nemendur í skólanum fá tækiferi til að
kynnast borginni í gegnum námsverkefnin
þar sem þeir vinna þau oft víðs vegar í
borginni og með hinum og þessum hóp-
um samfélagsins. „Við unnum oft með
leikurum sem störfuðu með okkur ókeyp-
is. Við gátum ekki borgað laun en leikur-
um, sem eru að byrja, finnst oft gott að fá
auglýsingu, þó svo að þeir fái ekki krónu
borgaða fyrir. Þannig var maður sífellt að
upplifa og læra eitthvað nýtt þennan tíma.
Mér fannst, þegar á tímann leið, London
sérstaklega skemmtileg borg og þegar ég
fer þangað núna finnst mér eiginlega eins
og ég .sé að koma heim,“ sagði Rúnar að
lokum. □
26. TBL. 1989 VIKAN 61
IÍAM ERLENDI5