Vikan - 18.04.1991, Side 55

VIÐSKIPTAKORT LESENDA VIKUNNAR:
á bekkjarmót með þeim sem
voru með mér í gaggó. I þeim
hópi var einn fyrrum sambýlis-
maður sem Halli vissi allt um.
þegar ég kom heim var hann
orðinn órólegur og um leið og
ég kom inn dundu á mér
spurningar. Dansaði ég við
hann? Töluðum við um gömlu
góðu dagana? Reyndi hann
við mig? Og hann sagðist ekki
hissa þó hann hefði gert það
því kjólinn minn leyndi engu!
Ég vissi ekki hvaðan á mig
stóð veðrið, sat bara eins og
klessa og kom ekki upp orði.
Þögn mína túlkaði hann sem
slæma samvisku, ég þyrði
ekkert að segja. Þessi martröð
stóð í klukkutíma. Þá stóð ég
upp og fór að sofa án þess að
hafa sagt orð. Hann svaf í sóf-
anum um nóttina.
Það átti eftir að verða verra.
Einn daginn, þegar ég kom
heim, hafði hann rótað í
albúmunum mínum, tekið allar
myndir af mér og þeim og
hent. Hann sagðist hafa gert
það svo mig væri ekki sífellt
að dreyma um þá. í annað
sinn kom ég að honum við að
lesa gömul bréf til mín og dag-
bækurnar mínar hafði hann
lesið. Ég varð auðvitað bálreið
en honum var alveg sama.
Hann sagði að ég hefði eitt-
hvað að fela úr því að hann
mætti ekki vita ALLT um mig.
Ég hef ekki tölu á öllum
þeim skiptum sem ég reyndi
að sannfæra hann um að
hann hefði enga ástæðu til af-
brýðisemi. En það breytti
engu. Ég baö um skilnað. Ég
gat ekki búið með manni sem
sakaði mig um allt milli himins
og jarðar. Haraldur var mér
sammála um að fá skilnað því
ég væri hvort eð er of fjöllynd [
ástarmálunum og passaði alls
ekki fyrir hann. Ég vissi alveg
að hann myndi segja það.
Sem betur fer er Róbert ekki
þessi afbrýðisama manngerð
sem vill vita allt. Ég hef að
sjálfsögðu sagt honum ástæðu
skilnaðarins, en eftir á sé ég
að ég var ekkert betri en Har-
aldur. Ég sagði honum fúslega
allt. Hefði ég vitað um þessa
afbrýðisemi hefði ég haldið
aftur af mér. Skilnaðurinn
hefði samt verið óumflýjanleg-
ur.
■ Halla er tuttugu og átta ára
myndarleg stúlka og er í
sambúð með Ara sem er
nokkrum árum eldri. Bæði
hafa þau verið mikið úti á lífinu
og eiga að baki eldri sambúðir.
Þau urðu ástfangin við fyrstu
sýn og fóru fljótlega að búa
saman.
Við erum bæði hátt launuð
og höfum lifað nokkuð
áhyggjulausu lífi, ferðast og
skemmt okkur mikið. Þið meg-
ið alveg segja að ég hafi
þvælst á milli stráka áður en
ég kynntist Ara en það var yfir-
leitt saklaust. Ég svaf ekki hjá
þeim öllum! Og einmitt þess
vegna hélt ég að hann yrði
ekki afbrýðisamur þegar ég
hélt áfram að hitta þá og tala
lengi við þá í símann. Þetta
var allt svo saklaust af minni
hálfu! Ari sagði aldrei neitt.
Við v <rum búin að búa sam-
an í hálft ár þegar sprengjan
sprakk. Ég segi sprengja því
þannig fannst mér það. Ari
hringdi í mig í vinnuna og
sagðist eiga stefnumót við
Heiðu um kvöldið. Hver í
ósköpunum er hún? spurði ég.
Æi, það er stelpa sem ég var
með áður en við kynntumst,
sagði hann. Fyrst varð ég
hissa, síðan öskureið og hellti
mér yfir hann, kallaði hann
drullusokk og svín, svona færi
maður ekki með kærustuna
sína og fleira í þeim dúr. Og
ég sagði að ef hann færi út
með henni segði ég skilið við
hann. Nú finnst mér að þú eig-
ir að fara heim og hugsa þig
um, sagöi hann rólega. Síðan
var skellt á!
Ég var yfir mig reið og sár.
Stökk heim strax eftir vinnu og
var næstum farin að tæma
fataskápinn. Þá streymdu
hugsanirnar að. Ég var sjálf
ekkert heilög og þegar ég
hugsaði málið betur sá ég að
þetta var í fyrsta sinn sem Ari
minntist á fyrrverandi kærustu
en ég talaði nær daglega um
mína. Ég meinti það ekki illa
en greinilega hélt Ari eitthvaö
annað. Það var ósköp róleg
Halla sem sat og beið eftir Ara.
Hann kom heim um miðnætti.
Við töluðum lengi og alvarlega
saman. Hann er ekki afbrýði-
samur maður en þó gramdist
honum mjög að heyra nær
daglega um mína fyrrverandi.
Hvort sem samböndin voru
saklaus eða ekki og þótt hann
fyndi að ég meinti ekkert illt
með þessu vildi hann samt
prófa mig á sama máta og ég
hafði gert honum.
Það reyndist erfitt en ég
læknaðist. Nú er það þegjandi
samkomulag á milli okkar að
tala ekki um fyrri sambönd.
Það er hvort sem er ekki nauð-
synlegt og getur valdið sárind-
um, segir Halla sem þakkar
guði að eiga svona skilnings-
ríkan mann.
Hvernig litist þér á ef kær-
astinn þinn talaði stöðugt um
Lísu og Völu og Ellu og . ..
og ... og ... ? □
HER ER
KJÖRINN
AUGLÝSINGA-
VETTVANGUR
FYRIR
ÞJÓNUSTUAÐILA,
ÁÞITT
VIÐSKIPTAKORT
HEIMA HÉR?
EF ÞÚ TELUR
AÐ SVO SÉ
HRINGIR ÞÚ í
SÍMA 83122
OG TALAR VIÐ
HELGU BEN.
8. TBL.1991 VIKAN 53