Vikan - 15.10.1992, Blaðsíða 37

I N N SÆ I S N E I STA R
GEÐÞÓTTI
Fáum finnst notalegt eöa
sérlega áhugavert ef
þeir hafa tilfinningu
þess aö veriö sé aö taka af
þeim ráöin eöa ráöskast meö
þá yfirleitt. Þaö er samt sem
áöur nokkuð algengt, til dæm-
is í fjölskyldum, aö einhver
einn sé bæöi stjórnsamur og
ástundi sjálfsvild heldur ó-
tæpilega þannig aö öörum
heimilisföstum þyki nóg um.
Sé börnum stjórnað of mikið
og þá þannig að allt atferli for-
eldris miöast viö að taka sem
oftast af þeim ráöin eiga þau
iðulega virkilega erfitt meö aö
eignast trú á sjálf sig síöar.
Þetta á ekki síst við í tilvikum
sem miöa aö þeirra eigin
hæfni, til dæmis til aö taka á-
kvarðanir í ýmsum málum
daglegs lífs.
Hvers kyns hugþótti, sem
notaöur er sem stjórntæki á
aðra, er ósæmilegur og óviö-
unandi meö öllu. Eitt er aö
vilja öörum vel og annað og
öllu óheppilegra er aö ætla
sér aö ráöskast meö og
stjórna þeim sem maður trúir
á sama tíma aö verið sé aö
styðja.
í sambúö er algerlega óþol-
andi tilhugsun aö sættast á aö
makinn bókstaflega ráöi á
sinn hátt hvernig takast skal á
viö þaö sem báöir aðilar ættu
augljóslega aö deila ábyrgö á.
í vinnu ræöur oft sjálfsvild yfir-
manna þegar ákveðin verk
eru unnin og þá hvernig. Þaö
er afskaplega óþægilegt fyrir
undirmenn að hafa tilfinningu
þess í samstarfi aö þeirra
sjónarmiö séu aö engu höfö
þegar kemur aö því aö breyta
um áherslur, kannski í vinnu-
hagræöingu eöa ööru sem
augljóslega gæti oröiö fram-
vindu verksins til ávinnings.
Máliö er bara aö einstaka
yfirmenn eru svo fullir af hvers
kyns hugþótta aö þeim finnst
fráleitt aö nota sér hugvit og
mögulega reynsluþekkingu
Burt með
heima-
tilbúnar
geðþótta-
ákvarðan-
ir þeirra
sem of-
meta sig
en van-
meta
aðra.
annarra og þá síst undir-
manna sinna. Þannig geð-
þóttasjónarmiö eflir hvorki
samstarfsvilja né eykur mögu-
leika á ákjósanlegum ávinn-
ingi sem allir gætu haft hag
af, ef ekki væri fyrirstaðan
hugþótti sumra yfirmanna
þegar kemur aö því að hlusta
á aðra.
Þaö er vissulega ágætt aö
vera drjúgur en ekki á kostn-
aö annarra. Ef viö stöndum í
þeirri trú aö viö séum ööru
fólki fullkomnari er ólíklegt aö
viö getum valdið því hlutverki
aö eiga aö gæta hagsmuna
þeirra sem okkur þykja ófull-
komnir og lítillar athygli veröir.
Best væri aö viö létum sjálfs-
viljann notast okkur þar sem
viö augljóslega ættum aö hafa
allan rétt til þess aö eigin geö-
þótti léki lausum hala. Hins
vegar væri eölilegur léttir í til-
hugsuninni um aö hver og
einn fengi ráöiö sínu lífi og at-
höfnum ef hann óskar þess
og hann stenst allra sæmileg-
ustu kröfur samfélagsins og
nýtur sín bæöi í leik og starfi.
Burt meö heimatilbúnar
geöþóttaákvaröanir þeirra
sem ofmeta sig en vanmeta
aöra. Aftur á móti er hyggilegt
aö auka möguleika á sem
mestri tillitssemi í samskipt-
um. Látum viröingu og tillits-
semi vera þau öfl sem hvetja
okkur til aö grípa inn í líf ann-
arra en ekki eðlislæga stjórn-
semi og óheflaðan hugþótta,
margvafinn geöþótta og öllum
til ama sem fyrir veröa og
hana nú. □
Qj Ei.SK U TÓ/0 aJ i/eísla STÍ>£ mRRft Tt/iHijó&i RbMd. rvEí R. Eít> /SL. / TfíK/f TujofijuR
1 "v
7 V
flMM i HULÍXT- \IERuR. y/ ElSKfl r
r MA/vVó' A/APaJ RfLKTUÐ LONb TVKA L'öai TRUFUAfJ . / * V > 3
MEaIN FATa/HÐ 'fl FtíLT UR. z H V urv\- \ /
KEyRR HtFdftR- Koron. > j EidA/AST //£/?- ÍSERC-i V
Z EÁfiS Duft > V 5- AIokkuR JL&T
LÍUEC.M SJvEJF lo > Tt/i- U'-Jyr
"71 L 3 V S L 5 PillW >
LAUSNARORÐ 1-12: RAUSNARLEGUR
21.TBI. 1992 VIKAN 37
JÓNA RÚNA KVARAN SKRIFAR