Vikan


Vikan - 01.03.1999, Blaðsíða 10

Vikan - 01.03.1999, Blaðsíða 10
Texti: Róbert Róbertsson Myndir: Hreinn Hreinsson Þeir hittast alltaf á þriðjudagskvöldum og fara í gufubað saman í gömlum skúr í Naut- hólsvik. Þetta er hópur um 15 karlmanna á besta aldri, að því er þeir segja sjálfir. Þeir koma úr öllum stéttum samfélagsins, leigubíl- stjórar, verslunar- menn, múrarar og skemmtikraftar. Þeir segjast vera elítan í samfélaginu. Blaða- maður og Ijósmyndari Vikunnar litu við í Nauthólsvík síðastliðið þriðjudagskvöld en þá hélt þessi virðulegi karlaklúbbur Þorrablót í gufubaðinu. Pungsveittir! Það drýpur sviti af köppuniiiii í gufu- baðsklefanuni ng ekki skrít- ið því hitinn er niikill í klef- aniiin. Þeir sýna karl- nieiinsku og gefast ekki upp fyrr en þeir eru oðnrir alveg pungsveittir. Naniini nanini! Það var tekið vel til inatarins og ef niarka niá þcssa niynd þá smakkaðist sviðakjaniniinn greinilega vel. Karlaklúbbur sem hittist alltaf í gufubaði í Nauthólsvik á p PUNGSVEITTIR GLEÐIMENN í GUFU Kapparnir tínast inn í gufubaðskúrinn einn af öðrum. „Einhverjir verða seinir í kvöld en þeir mæta flestir fyrst það er matur og vín á boðstólnum,“ segir Þórar- inn Björnsson bifvélavirki og gufubaðsstjóri en þá nafnbót hefur hann fengið hjá hinum strákunum. Þetta er í fyrsta skipti sem klúbb- urinn heldur Þorrablót en Þórarinn upplýsir blaða- mann að stærstur hluti hópsins hafi hist þarna í gufunni í tæp tvö ár. Þeir sem eru komnir skreppa inn í heitt gufubaðið. Það drýp- ur sviti af hverjum manni en þarna er karlmennskan í fyrirrúmi og menn gefast ekki upp fyrr en þeir eru orðnir alveg pungsveittir. Þá er haldið í hrútspungana og öll herlegheitin sem bíða frammi í ytri stofunni. „Þetta er hópur gleði- manna. Það má segja að við séum helgir gleðimenn,“ segir André Bachmann, þekktur tónlistarmaður og gleðigjafi, við blaðamann og bætir við: „Við tölum um þjóðfélagsmálin, konur og allt sem okkur dettur í hug.“ Þórarinn segir: „Okk- ur datt í hug að lífga aðeins upp á hversdagsleikann. Nokkrir okkar keyrðu leigubíla hjá Steindóri í gamla daga og það er kjarn- inn sem byrjaði að fara í gufubað hérna. Síðan hafa nokkrir bæst í hópinn. Menn hittast hérna, segja sögur, gera að gamni sínu og skilja áhyggjurnar eftir heima. Það fljúga margar skemmtilegar sögur hérna.“ Þar er Þórarinn ekki að ýkja. Ein sagan fýkur í loft- ið um kunningja þeirra sem er að selja fiskimjöl. „Hann hitti Kínverja sem vildi kaupa fiskimjöl og kunning- inn var mjög feginn. Þar til hann heyrði pöntunina sem hljóðaði upp á 230 þúsund tonn af fiskimjöli. Hann hefur ekki reynt að selja síðan.“ Þeir hlæja að sög- unni og gantast með það hve markaðurinn er lítill á íslandi. Náttúruhamfarir í svefnherginu En strákarnir bíða greini- lega spenntir eftir Helga Aöalsteinssyni vörubílstjóri sem þeir segja þeirra besta sögumann. „Ég var að frét- ta að Helgi er bensínlaus suður í Hafnarfirði,“ segir einn þeirra og þeir hlægja allir hressilega að því. Það er talað um húsnæðisverð og náttúruhamfarir. „Talandi um náttúruham- farir. Um daginn var allt í einu sprunga í einum glugg- anum á svefnherberginu. Nágrannakonan tók eftir því og spurði mig hvort þetta væri eftir náttúruham- farir. Ég varð auðvitað mjög stoltur yfir því að ég gæti ennþá framkallað svona hluti í svefnherberginu," segir Páll Steinarsson sölu- maður og fær góð viðbrögð frá félögum sínum. Þorra- maturinn bragðast vel og menn fá sér í staupinu, svona rétt til að halda á sér hita eftir að komið er út úr gufunni. Helgi er kominn í hús og það hýrnar yfir mönnum. Reyndar hefur fjölgað nokkuð í hópnum sem telur nú 14 menn auk gestanna tveggja frá Vik- unni. „Þetta er sennilega metmæting,“ segir gufu- baðsstjórinn og fær sér sopa af bjór til að skola niður há- karlsbita. Helgi og viðhaldið Helgi segist hafa lent í ótrú- legu atviki um daginn: „Þetta var föstudagur og ég ætlaði að fara í fertugsaf- mæli um kvöldið með við- haldinu. Ég ákvað að láta klippa mig og dreif mig til rakara í Hafnarfirði. Ég mætti rétt fyrir klukkan sex. Það er mikil gleði hjá karlaklúbbnum sem hitt- ist vikulega í gufubaði í Nauthólsvík. Þarna koma kapparnir saman til að segja sögur, gera að gamni sínu og hlæja. Þeir skilja áhyggjurnar eftir heima. Svona eiga karlakvöld að vera, skemmtilegt grobb og gamansögur í bland við hákarl og guðaveigar. 10
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.