Vikan - 01.03.1999, Blaðsíða 12

Fyrir ári síðan
undi Huida sér vel
heima í sveitinni.
Hún brá sér í hlut-
verk klæðskerans
og saumaði ís-
lenska hátíðar-
búninginn á herra
milli þess sem
hún sinnti börnum
og heimili. í dag
hefur heldur betur
orðið breyting á
því fyrir utan það
að sinna húsmóð-
urstörfum og
saumaskap er
Hulda orðin fram-
kvæmdastjóri
Saumastofunnar
Prýði á Húsavík
og sveitarstjórnar-
kona í Aðaldæla-
hreppi.
Hulda gengur
hreint til verks,
hefur ákveðnar
skoðanir og er
leynt og Ijóst á
móti kvenréttinda-
baráttu eins og
hún segir frá í við-
tali við Vikuna.
Móðirin, eiginkonan, klæðskerinn, framkvæmdastjórinn og sveitarstjórnarkonan.
Hulda er 28 ára göm-
ul og hefur í nógu
að snúast. Hún býr
ásamt eiginmanni sínum
Kolbeini og þremur börnum
þeirra í Hraunkoti í Aðaldal
og viðurkennir sjálf að það
sé Kolbeins að sinna bústörf-
unum. Hennar verksvið hafi
ávallt verið annað en hans
og sérstaklega eigi þetta við
í dag eftir að hún fór að
vinna á Húsavík. „Það er
mikil binding að vinna utan
heimilis og ég get að sjálf-
sögðu ekki hagað mínum
vinnutíma eftir eigin höfði
eins og ég gerði áður. Ég
neita því ekki að það er
kominn ákveðinn borgar-
bragur yfir mig hérna í
sveitinni. Ég kemst inn í
þetta stress að koma krökk-
unum í pössun á morgnana
og að reyna að komast á
réttum tíma í vinnuna. En
þetta á mjög vel við mig og
mér þykir gott að geta lok-
að og læst á eftir mér að
loknum vinnudegi og þurfa
ekki að hafa vinnuna yfir
mér þegar ég er heima. Þá
tekur fjölskyldan við.“
Vil ekkert humm
Hulda tók við framkvæmda-
stjórastöðu saumastofunnar
í ágúst í fyrra og er orðin
einn af þremur eigendum
hennar. Hún segir fyrirtæk-
ið hafa verið starfrækt frá
1971, það sé rótgróið og
flestar saumakonurnar hafi
starfað þar mjög lengi. „Við
erum að klífa upp á við
þessar vikurnar. Þetta hefur
verið svolítið erfitt en nú
vinnum við að stóru verk-
efni fyrir Ríkisspítalana og
erum því farin að geta
skipulagt starfsemina lengra
fram á við. Annars hefur
þetta oftast verið spurning
um hvað ætti að gera frá
degi til dags.
Ertu hætt að sauma sjálf?
Já, í rauninni. I vinnunni
gríp ég að vísu í vélina en er
mest í sníðavinnunni. Skrif-
stofa framkvæmdastjórans
er aðallega notuð til að skri-
fa reikninga. Ég hélt í ein-
feldni minni, þegar ég tók
starfið að mér, að ég gæti
sinnt mínum kúnnum hér
með rekstri stofunnar en
það fer ekki vel saman. Ég
er sjálf svo föst í því að fylg-
ja flíkunum mínum eftir að
það gengur ekki. Ég sakna
þess stundum að geta ekki
setið meira við saumavélina
og myndi vilja gera hvort
tveggja. Annars þykir mér
kostur við stöðu mína eins
og hún er í dag, að ég get
farið að sofa með góðri
samvisku, en hér áður fyrr
vissi ég alltaf af flíkum niðri
sem ég gat gripið í til að
flýta fyrir mér.“

s
Hulda Ragnheiður Arnadóttir í Aðaldal finnur fyrir borgarbragnum í sveitinni.
Texti: Halla Bári Gestsdó
Myndir: Gunnar Sverrisso
12 Vikan