Vikan - 01.03.1999, Blaðsíða 31

/
/
a
g
l
a
n
d
Eina göngudeild í
iðjuþjálfun á land-
inu
Á annarri hæð í húsnæði
Gigtarfélagsins eru iðju-
þjálfarar að störfum. Þeir
segja starf sitt snúast um allt
sem lýtur að iðju mannsins.
Þetta er eina göngudeildin í
iðjuþjálfun sem til er á land-
inu og iðjuþjálfarar Gigtar-
félagsins fara bæði á heimili
sjúklinga og vinnustaði
þeirra og hjálpa þeim að
finna leiðir til að vinna erfið
verk. Þær segja lausnina oft
svo einfalda að fólk sé
steinhissa á að því hafi ekki
dottið þetta í hug sjálfu. En
betur sjá augu en auga og
ýmislegt verður að hindrun-
um í umhverfinu þegar gigt-
in kreppir að. Þungar hurðir
og erfið dósalok liggur
nokkuð í augum uppi að
erfitt er fyrir gigtarsjúkling
að eiga við en jafnvel ein-
faldir hlutir eins og að fara í
sokka eða setjast upp í bíl
geta orðið vandamál. Þá er
mikilvægt að vita hvernig
best sé að bera sig að til að
geta bjargað sér án aðstoð-
ar.
Þarna er einnig boðið upp
á þjálfun í notkun ýmissa
hjálpartækja og þær þjálfa
og styrkja aumar og stirðar
hendur. Höndum fólks er
dýft í heitt vax tvisvar sinn-
um til að mýkja þær og síð-
an eru gerðar styrkjandi æf-
ingar. Iðjuþjálfararnir eiga
til spelkur sem halda við og
festa auma og bólgna liði,
liðurinn er þá kyrr í svokall-
aðri miðstöðu sem er minni
áreynsla en hreyfingin og
þjálfa fólk í notkun þeirra.
Til eru tilbúnar spelkur en
þær búa líka til þann útbún-
að sem þarf þegar verk-
smiðjuframleiddu hlutirnir
duga ekki.
Hreyfing nauðsyn-
leg fyrir fólk
með verki
Margrét Gunnarsdóttir
skipuleggur hópþjálfun fyrir
gigtarsjúklinga hjá Gigtarfé-
laginu og hún segir hreyf-
ingu ákaflega nauðsynlega
þeim sem þjást af langvar-
andi verkjum. Margir hafa
tilhneigingu til að halda að
þegar verkir geri vart við sig
sé best að leggjast út af og
hvfla sig, hlífa líkamanum,
en líkaminn hefur þörf fyrir
hreyfingu. Upplifun ein-
staklinga á verkjum er ákaf-
lega einstaklingsbundin
þannig að hver og einn
verður að hlusta á eigin lík-
ama og finna leið til að
draga úr verkjunum og
halda líkamanum í sem
bestu ástandi þrátt fyrir þá.
Hún segir einnig að hópur-
inn veiti ákveðið aðhald, sé
hvetjandi og efli félagsleg
tengsl.
Björg Gunnlaugsdóttir er búin að vera í hópþjálfun hjá
Gigtarfélaginu frá árinu 1993.
„Ég er búin að vera með slitgigt í 14 ár,“ segir hún, „en
það eru tíu ár síðan ég hætti að geta stundað almenna
leikfimi. Eftir að ég fór í tvær aðgerðir, aðra á ökkla en
hina á mjöðm, hef ég ekki lengur stöðuga verki. Ökklinn
var gerður stífur og skipt var um lið í annarri mjöðminni
og mikið breyttist við það. Ég fæ stundum leiðindagigtar-
köst og þarf þá að nota gigtarlyf.
Ég get ekki hugsað mér að vera án hreyfingar og þessi
tegund hreyfingar hentar mér mjög vel enda sniðin að
þörfum fólks sem er með svipuð vandamál og ég.“
Björg Gunnlaugsdóttir:
„Það eru tíu ár síðan ég
liætti að geta stundað al-
menna leikfimi.“
Vikan 31