Vikan - 16.11.1999, Blaðsíða 62

Hertoginn af
Charnwood leit
upp úr bréfinu
sem hann hafði
verið að lesa og leit á eigin-
konu sína sem sat á móti
honum við morgunverðar-
borðið.
Þetta bréf er frá Elizabeth
Strathvegon, sagði hann.
Það var boðsent og er merkt
áríðandi.
Hvað stendur í bréfinu?
spurði hertogaynjan spennt.
I raun og veru fannst
henni meira spennandi hvað
Beryl dóttir þeirra hafði
vakið mikla athygli í veisl-
unni í Devonshire House
kvöldið áður. Það lék eng-
inn vafi á því að Beryl yrði
að eignast fleiri ballkjóla ef
hún ætlaði að mæta á alla
dansleikina sem búið var að
bjóða henni á.
Hertoginn sat þögull með-
an hann lauk við bréfið. Síð-
an sagði hann sigri hrósandi:
Nú veit ég hvað klukkan
slær. Wallington hefur kom-
ist að þessu með Strath-
vegon og Hermione og nú
reynir Stralhvegon að
bjarga skinninu.
Um hvað ertu að tala?
spurði hertogaynjan.
Hertoginn las lengra áður
en hann svaraði: Elizabeth
Strathvegon býður Beryl til
Skotlands á dansleik sem
hún ætlar að halda í byrjun
næstu viku. Ætlunin er að
Beryl búi í höllinni hjá þeim.
Til Skotlands? endurtók
m h a l d s s
í HÁLÖNDUNUM
hertogaynjan undrandi. Á
miðju samkvæmistímabilinu.
Ég hef nú aldrei heyrt ann-
að eins!
Málið er einfalt, sagði her-
toginn. I þetta sinn hefur
hinn ungi Strathvegon geng-
ið of langt og Elizabeth mun
sjá til þess að hann opinberi
trúlofun sína á dansleiknum.
Kona hans horfði orðlaus
á hann: Ég hef ekki hug-
mynd um hvað þú ert að
tala. Þessi ofdekraði, ungi
maður hefur hingað til
aldrei verið ástfanginn af
öðrum en sjálfum sér en nú
er hann yfir sig ástfanginn af
Hermione Wallington. Hitt
er svo annað mál að mér
finnst framkoma hennar fyr-
ir neðan allar hellur.
Það finnst öllum, svaraði
hertoginn. En ef þú hefur
áhuga á því að fá að sjá
dóttur þína í brúðarskarti þá
skaltu flýta þér að pakka
niður í töskurnar hennar og
senda hana með einkalest-
inni sem Elizabeth Strath-
vegon segir að fari frá ...
Hann þagnaði og leit á bréf-
ið áður en hann hélt áfram...
King's Cross brautarstöð-
inni klukkan hálf tólf á
morgun.
Það heyrðist hálfkæft óp
frá lady Beryl Wood sem sat
við hlið föður síns. Hún
hafði ekki fylgst grannt með
umræðunum. Hún leit á föð-
ur sinn hræðslulegu augna-
ráði og sagði: Ert þú að
segja að hertoginn af Strath-
vegon ætli sér að biðja mín?
Það liggur í augum uppi,
svaraði hertoginn. Hertoga-
ynjan er orðin hrædd og ég
þori að veðja að hægt verð-
ur að lesa um trúlofun Strat-
hvegon í Gazette í næstu
viku.
Hann getur ekki trúlofast
mér! sagði Beryl.
Hvers vegna ekki? spurði
hertoginn. Það er ekki hægt
að neita því að það hefur
tekið hertogann langan tíma
af hlaupa af sér hornin, en
hann á stórar landareignir í
Skotlandi og veðhlaupahest-
ar hans hafa þegar unnið til
margra verðlauna þetta árið.
Lady Beryl hrópaði aftur
upp yfir sig og nú hærra en
áður: En pabbi, þú lofaðir
mér því að við Roland gæt-
um opinberað trúlofun okk-
ar í haust ef honurn gengi
vel með nauta- og hesta-
ræktina.
Ég sagðist skyldu hugsa
um það, leiðrétti hertoginn
hana yfirlætislega. En Strat-
hvegon er í allt annarri
stöðu en ungur, fátækur
maður.
Þetta er óréttlátt, sagði
lady Beryl æst. Roland er
ekki fátækur. Um þessar
mundir er hann illa staddur
fjárhagslega vegna erfða-
skattsins sem hann þarf að
borga af landareign föður
síns. Þú hefur sjálfur sagt að
fjölskylda hans sé með þeim
elstu á Englandi. Enginn
getur haldið því fram að
hann hafi ekki blátt blóð í
æðum.
Hann stenst samt ekki
samanburð við Strathvegon,
sagði hertoginn ákveðinn.
En pabbi, ég elska hann.
Ég elska Roland og ég get
ekki hugsað mér að giftast
öðrum en honum.
Þú giftist þeim sem ég
segi, sagði hertoginn. Og ef
Strathvegon biður þín, eins
og hann greinilega hefur í
hyggju, þá er eins gott fyrir
þig að segjajá!
Lady Beryl henti frá sér
hnífapörunum.
Ég giftist engum öðrum
en Roland, hvæsti hún. Það
er grimmdarlegt og ómerki-
legt af þér að ganga á bak
orða þinna.
Hún hljóp hágrátandi upp
frá borðinu og skellti á eftir
sér.
Hertogaynjan horfði
undrandi á eftir dóttur sinni.
Svo sagði hún: í hreinskilni
sagt, William, þá get ég ekki
skilið hvers vegna þú lætur
svona. Þegar haft er í huga
hvað hertoginn er ástfang-
inn af Hermione Wallington
get ég ekki ímyndað mér að
hann geti hugsað sér að gift-
ast annarri konu.
Hertoginn sá að hann yrði
að útskýra þetta í stuttu
máli fyrir konu sinni. Hann
hugsaði með sér að hertog-
inn af Strathvegon væri of
gott mannsefni til þess að
láta hann sleppa. Það olli
honum vonbrigðum að dótt-
ir hans hafði ekki fundið sér
auðugt mannsefni, jafnvel
þótt hann kynni vel við unga
manninn sem hún elskaði.
Ef hún giftist hertoganum af
Strathvegon kæmist hún í
innsta hring aðalsfólksins og
yrði ein af hirðmeyjum
drottningarinnar.
Upphátt sagði hann: Nú
skal ég útskýra þetta allt fyr-
ir þér, mín kæra. Síðan verð-